Расія (bbabo.net), - Клавішнік, саксафаніст, флейтыст і гітарыст Іэн Макдональд памёр у ЗША на 76-м годзе жыцця. Прычына смерці музыкі не выдаецца. У афіцыйным паведамленні гаворыцца толькі аб тым, што музыка "мірна памёр у асяроддзі сям'і ў сваім доме ў Нью-Йорку".
Незадоўга да смерці Іэн Макдональд успамінаў: "Я вельмі ганаруся тым, што сярод двух гуртоў, адным з заснавальнікаў якіх я стаў, быў King Crimson"
Так, на слыху і на вокладках газет і часопісаў у асноўным з'яўляўся гітарыст і франтмэн калектыва, які стаў лідэрам брытанскага арт-рока, авангарда і псіхадэліі канца 60-х - пачатку 80-х, Роберт Фрып. Макдональда часам нават не проста было назіраць на сцэне - падчас канцэртаў ён перамяшчаўся сярод розных інструментаў, ствараючы тую складаную і непрадказальную, лімітава вычварную, не банальную, але тым асабліва і вабную гукавую палітру музыкі King Crimson.
І без яго гэтай групы, якая стала гэтак самабытнай і інтуітыўнай, якая пастаянна адкрывае і змешвае розныя стылі, эмоцыі і паўтоны, напэўна, і не было б. Бо Макдональд віртуозна граў на розных інструментах і дапамагаў Фрыпу рэалізоўваць яго самыя амбіцыйныя, часам, няўяўныя творчыя задумы.
Авангардны джаз, элементы хард-рока, складаныя палітанальныя пабудовы і ўплывы амаль усіх кірункаў музычнага мастацтва - такім быў King Crimson шмат у чым і дзякуючы Макдональду - не толькі інструменталісту-віртуозу, але і чалавеку вельмі эрудзіраванаму і які шукае ўсё новыя формы творчасці.
Шмат у чым менавіта таму Макдональд і пакінуў гурт у пачатку 70-х - стварыў свой праект з іншым яе экс-удзельнікам - барабаншчыкам Майкам Джайлзам. Выйшаў іх сумесны альбом - цяпер філафанічная рэдкасць. Затым ён зноў вяртаўся ў King Crimson, па просьбе Фрыпа.
Але ненадоўга - Макдональда захапіла ўжо новая для тых часоў музыка - меладычны хард-рок, прадвеснік глэм-метала. Разам з гітарыстам Мікам Джонсам і вакалістам Лу Грэмам ён стварыў у 1976 годзе Foreigner, які неўзабаве стаў флагманам ужо гэтага стылю. Але і яго пакінуў пасля запісу самага ўдалага альбома Head Games 1979 года. А потым зноў часам супрацоўнічаў з Фрыпам, запісваў сольныя трэкі, працаваў прадзюсарам.
Добра, калі б запісы розных гадоў Іэна Маканальда выйшлі зараз пад адной вокладкай, напрыклад, у фармаце кампіляцыйнага бокс-сэта. Некаторыя яго ідэі спатрэбіліся б і зноў уразілі меламанаў.
bbabo.Net