Азербайджан (bbabo.net), - Стакгольм, 12 сакавіка,
Нарвегія знаходзіцца ў пошуках шляхоў змякчэння залежнасці сваёй эканомікі ад нафтагазавай галіны.
Як паведамляецца, з гэтай мэтай урад найбуйнейшага вытворцы нафты і газу ў Заходняй Еўропе распрацаваў і прадставіў праект пад назвай "Увесь экспарт Нарвегіі". У ім урад ставіць у аснову нарошчванне экспарту прадукцыі, не звязанай з нафтай і газам, на 50 працэнтаў ужо да 2030 года. Пастаўленыя мэты павінны будуць дасягацца шляхам супрацоўніцтва дзяржаўнага сектара і бізнес-супольнасці з прымяненнем розных палітычных інструментаў.
Праект уключае актывізацыю бізнес-палітыкі з мэтай павелічэння экспарту, які стварае дадатковы кошт, за кошт выразнай прыярытызацыі экспартных ініцыятыў. Размова таксама ідзе аб прасоўванні задач па далейшаму развіццю зялёнай прамысловасці, а таксама спрашчэнні бізнес-асяроддзя. З гэтай мэтай урад непасрэдна зоймецца работай з ініцыятывамі па папулярызацыі экспарту.
Таксама ў Нарвегіі ствараецца рада па прамысловасці, на якую ўскладзена адказнасць за фармуляванне прапаноў па 5-10 асноўных стратэгічных экспартных ініцыятывах. Выраблены дбайны аналіз магчымых ініцыятыў ужо выявіў асноўныя напрамкі работы па прасоўванні экспарту.
Нарвегія з'яўляецца найбуйнейшым вытворцам выкапнёвага паліва ў Заходняй Еўропе. Краіна таксама вядома сваёй шчодрай сістэмай агульнага дабрабыту, якая фінансуецца з нафтавых даходаў. Падзеі, якія прымусілі Нарвегію пайсці на крокі па дыверсіфікацыі эканомікі, шмат у чым выкліканыя эканамічнымі выдаткамі, якія з'явіліся пасля 2014 года на фоне падзення коштаў на нафту і газ. Эканоміка гэтай краіны перажыла падзенне коштаў на энерганосьбіты, аднак менавіта рэкордна нізкія цэны на нафту і газ у крызісным 2020 годзе сталі прычынай беспрэцэдэнтнай страты кошту нарвежскай кроны ў адносінах да іншых валют. Каралеўству ўдалося пазбегнуць істотных праблем у эканоміцы шляхам буйных уліванняў з Фонду дабрабыту (Нафтавы фонд). Сітуацыя значна палепшылася ў 2021 годзе, калі павышэнне цэн на нафту і газ дапамагло дасягнуць станоўчага сальда ў гандлёвым балансе. Але гэта не знізіла залежнасць нарвежскага экспарту ад нафтагазавай сферы, доля якой у 2021 годзе склала 60 працэнтаў, што прымушае ўлады шукаць шляхі выхаду.
У Нарвегіі ўсведамляюць усе выдаткі, звязаныя з залежнасцю эканомікі ад адной сферы. Краіна паслядоўна развівае сферу зялёнай энергетыкі, якая паводле задумы ўладаў павінна стаць альтэрнатывай традыцыйным крыніцам энергіі і новым драйверам эканомікі. Ужо сёння 98 працэнтаў вытворчасці электраэнергіі ў гэтай скандынаўскай краіне прыпадае на аднаўляльныя крыніцы энергіі. Гідраэнергетыка з'яўляецца крыніцай значнай часткі гэтай вытворчасці, але вялікая стаўка робіцца і на афшорную ветраэнергетыку, дзе дзейнічаюць многія праекты.
Нарвегія таксама сабралася першай здзейсніць транспартную рэвалюцыю. Ужо да 2025 года тут плануюць адмовіцца ад сродкаў транспарту, якія працуюць на шкодных для атмасферы рухавіках унутранага згарання. На электрацягу плануецца перавесці як прыватныя і камерцыйныя транспартныя сродкі, гэтак і гарадскі транспарт. Але нарвежцы не збіраюцца спыняцца на гэтым, тут нацэліліся перавесці на электрацягу пасажырскія паромы і караблі па перавозцы грузаў, тым самым здзейсніўшы рэвалюцыю і ў караблебудаванні.
Зрэшты, ажыццяўленне планаў па стварэнні зялёнай эканомікі патрабуе істотных затрат, якія на цяперашнім этапе ажыццяўляюцца з нафтагазавых звышдаходаў. Але залежнасць ад гэтых даходаў прадаўжае заставацца асноўнай праблемай нарвежскай эканомікі. Якая склалася сітуацыя шмат у чым ілюструе складанасць збавення ад нафтавай залежнасці эканомікі Нарвегіі ў бліжэйшыя дзесяцігоддзі. З гэтай прычыны ўрад ідзе на змякчэнне магчымых негатыўных наступстваў для краіны ў будучыні шляхам развіцця экспартнага артыкула эканомікі. Менавіта яна павінна ўзяць на сябе далейшае развіццё нарвежскай эканомікі, тым самым змякчыўшы эфект ад магчымых узрушэнняў на рынку энерганосьбітаў.
bbabo.Net