10 лютага 2007 года Уладзімір Пуцін выступіў на Мюнхенскай канферэнцыі па бяспецы з прамовай, у якой рэзка раскрытыкаваў існуючы сусветны парадак. Выступленне мела вялізны рэзананс. Асноўныя тэзісы прэзідэнта Расіі і рэакцыя на іх замежных СМІ - у матэрыяле.
Прывітальнае папярэджанне
Уладзімір Пуцін:Фармат канферэнцыі дае мне магчымасць пазбегнуць «залішняга палітэса» і неабходнасці казаць круглявымі, прыемнымі, але пустымі дыпламатычнымі штампамі… дазваляе сказаць тое, што я сапраўды думаю пра праблемы міжнароднай бяспекі… І спадзяюся, што пасля дзвюх-трох хвілін майго выступу спадар Цяльчык (арганізатар канферэнцыі.— ) не ўключыць там «чырвонае святло».
Financial Times:
Магчыма, нехта сказаў Уладзіміру Пуціну, што Мюнхенская канферэнцыя па бяспецы — гэта месца, дзе еўрапейцы і амерыканцы публічна грызуцца наконт таго, каго вінаваціць за раскол у Атлантычным саюзе. Ці, магчыма, ён проста адчуў сябе Даніілам у яме са львамі, дзе можна не думаць аб тым, што кагосьці яшчэ можна пакрыўдзіць.
Аб наступствах Халоднай вайны
Уладзімір Пуцін:Глабальнае супрацьстаянне (СССР і ЗША.— ) адсоўвала на перыферыю міжнародных адносін і парадку дня вельмі вострыя эканамічныя і сацыяльныя пытанні. І, як усякая вайна, вайна Халодная пакінула нам і «неразарваныя снарады», вобразна кажучы. Маю на ўвазе ідэалагічныя стэрэатыпы, падвойныя стандарты, іншыя шаблоны блокавага мыслення.
BBC:
Мюнхенскія канферэнцыі па бяспецы нарадзіліся ў 1960-я, у разгар Халоднай вайны. Праз 40 гадоў тут гавораць аб новых халадах. Улічваючы тон і змест звароту Уладзіміра Пуціна да прысутных міністраў абароны, парламентарыяў і аналітык, не так ужо цяжка зразумець чаму…
Пра аднапалярны свет
Уладзімір Пуцін:Які ні ўпрыгожвалі гэты тэрмін, ён у канчатковым выніку азначае на практыцы толькі адно: гэта адзін цэнтр улады, адзін цэнтр сілы, адзін цэнтр прыняцця рашэння. І гэта нічога агульнага не мае, канечне, з дэмакратыяй. Таму што дэмакратыя - гэта, як вядома, улада большасці пры ўліку інтарэсаў і меркаванняў меншасці.
Дарэчы, Расію, нас, пастаянна вучаць дэмакратыі. Але тыя, хто нас вучыць, самі чамусьці вучыцца не надта хочуць.
Лічу, што для сучаснага свету аднапалярная мадэль не толькі непрымальная, але і ўвогуле немагчымая.
The Los Angeles Times:
На першы погляд ягоныя выказванні гучаць як стандартныя скаргі заходніх лібералаў на амерыканскую «аднапалярнасць»… Але паколькі гэтыя каментары зыходзілі ад такога неліберальнага лідэра, то ў іх быў іншы сэнс — злавесны і абсурдны адначасова.
Пуцін, напрыклад, скардзіўся, што аднапалярны сусьветны парадак, у якім дамінуюць ЗША, недэмакратычны. Такая турбота з яго боку магла б быць кранальнай, калі б ён не правёў апошнія некалькі гадоў, знішчаючы рэшткі ўласнай дэмакратыі ў Расіі.
Што робяць ЗША
Уладзімір Пуцін:Аднабаковыя, нелегітымныя часта дзеянні не вырашылі ніводнай праблемы. Больш за тое, яны сталі генератарам новых чалавечых трагедый і ачагоў напружанасці…
Мы бачым усё большую грэбаванне асноватворнымі прынцыпамі міжнароднага права. Больш за тое, асобныя нормы, ды, па сутнасці, ці ледзь не ўся сістэма права адной дзяржавы, перш за ўсё, вядома, Злучаных Штатаў, перасягнула свае нацыянальныя межы ва ўсіх сферах: і ў эканоміцы, і ў палітыцы, і ў гуманітарнай сферы - і навязваецца іншым дзяржавам. Ну каму гэта спадабаецца?
The Star-Ledger:
Ён мае рацыю? Немагчыма пакінуць убаку пытанні аб тым, што Пуцін сам выходзіць за рамкі, топчучы правы чалавека і міжнароднае права… Сведчаннем гэтага з'яўляюцца яго жорсткія меры супраць расейскіх дэмакратычных інстытутаў, такіх як прэса, найбольш стойкіх прадстаўнікоў якой… забіваюць, і закон, які стаў для Пуціна інструментам, які дазваляе саджаць супернікаў у турму і сачыць за тым, каб бізнэс не стаў занадта незалежным.
Як змагацца з пагрозамі
Уладзімір Пуцін:…хіба мы павінны безуважна і бязвольна пазіраць на розныя ўнутраныя канфлікты ў асобных краінах, на дзеянні аўтарытарных рэжымаў, тыранаў, на распаўсюд зброі масавага знішчэння?.. Вядома, мы не павінны глядзець безуважна.
Але ці ёсць у нас сродкі, каб супрацьстаяць гэтым пагрозам? Канешне ёсць. Дастаткова прыгадаць нядаўнюю гісторыю. Бо адбыўся ж мірны пераход да дэмакратыі ў нашай краіне!.. Чаму ж зараз пры кожным зручным выпадку трэба бамбаваць і страляць? Няўжо ва ўмовах адсутнасці пагрозы ўзаемнага знішчэння нам не хапае палітычнай культуры, павагі да каштоўнасцей дэмакратыі і да права?
The Los Angeles Times:Асуджэнне Пуціным "незаконнага" прымянення сілы Злучанымі Штатамі гучала непераканаўча, улічваючы кампанію "выпаленай зямлі", якую ён правёў у Чачні. Настойваючы на тым, што ЗША павінны атрымліваць санкцыі ААН для сваіх ваенных дзеянняў - ён, праўда, не сказаў, што яны і былі прадастаўлены ў выпадку з Афганістанам і Іракам, ён заявіў, што ў выпадку з Чачнёй Расія не мела патрэбу ў такой ухвале, таму што там яна дзейнічала ў парадку "самаабароны".
ААН - гэта не НАТА
Уладзімір Пуцін:Перакананы: адзіным механізмам прыняцця рашэнняў па выкарыстанні ваеннай сілы як апошняга доваду можа быць толькі Статут ААН… І не трэба падмяняць Арганізацыю Аб'яднаных Нацый ні НАТА, ні Еўразвязам… У адваротным выпадку сітуацыя будзе заходзіць толькі ў тупік і памнажаць колькасць цяжкіх памылак.
Financial Times:
Калі Пуцін збіраўся агаліць раскол у НАТА, яго рэзкае выступленне падзейнічала адваротны эфект. Упершыню як мінімум за дзесяць гадоў высокапастаўленыя палітыкі, дыпламаты і міністры абароны 26 саюзных дзяржаў НАТА здолелі аб'яднацца супраць агульнага ворага. Было некаторае палягчэнне ў тым, што з'явіўся стары добры рускі злыдзень, якога можна затаўраваць.
Аб раззбраенні
Уладзімір Пуцін:Мы дамовіліся з ЗША аб скарачэнні нашых ядзерных патэнцыялаў на стратэгічных носьбітах да 1700-2200 ядзерных боезарадаў да 31 снежня 2012 года. Расея мае намер строга выконваць узятыя на сябе абавязанні… І, калі сёння новы міністр абароны Злучаных Штатаў тут нам абвесціць, што Злучаныя Штаты не будуць хаваць гэтыя лішнія зарады ні на складах, ні «пад падушкай», ні «пад коўдрай», я прапаную ўсім устаць і стоячы гэта павітаць. Гэта было б вельмі важнай заявай.
Washington Post:
Тонам, больш падобным на лекцыю, чым на хрушчоўскае разглагольстваванне з памоста, Пуцін казаў, што Расея будзе незалежная ў сваёй знешняй палітыцы… За час 32-хвіліннага выступу Пуціна некаторыя сябры амерыканскай дэлегацыі хмурылі бровы і адварочваліся. Роберт Гейтс (міністр абароны ЗША.— ), прафесійны саветолаг, пісаў, уткнуўшыся ў свой нататнік. Калі пазней яго папрасілі пракаментаваць, Гейтс усміхнуўся і паківаў галавой.
Аб пашырэнні НАТА на ўсход
Уладзімір Пуцін:…НАТА вылучае свае перадавыя сілы да нашых дзяржаўных межаў, а мы, строга выконваючы Дамову (ДЗУСЕ.— ), ніяк не рэагуем на гэтыя дзеянні.
Думаю, відавочна: працэс натаўскага пашырэння не мае ніякага дачынення да мадэрнізацыі самога альянсу ці да забеспячэння бяспекі ў Еўропе. Наадварот, гэта сур'ёзна які правакуе фактар, які зніжае ўзровень узаемнага даверу. І ў нас ёсць справядлівае права адкрыта спытаць: супраць каго гэтае пашырэнне? І што сталася з тымі запэўненнямі, якія даваліся заходнімі партнёрамі пасля роспуску Варшаўскай дамовы?
Le Temps:
Як і належыць былому шпіёну, ва Уладзіміра Пуціна ёсць і крыўды, і фобіі… Фобіі – пра дэстабілізацыю Расіі звонку. Пуцін не хоча бачыць амерыканскі супрацьракетны шчыт ля расейскіх межаў. Ён асуджае выкарыстанне Пентагонам балгарскіх і румынскіх баз. А ў Маскве нападае на НКА, якія падазраюцца ў тым, што іх фінансуе Захад і што яны хочуць паўплываць на прэзідэнцкія выбары ў сакавіку 2008 года.
Аб падзеле агульнага кантынента
Уладзімір Пуцін:Камяні і бетонныя блокі Берлінскай сцяны даўно разышліся на сувеніры… Зараз жа нам спрабуюць навязаць ужо новыя раздзяляльныя лініі і сцены — няхай віртуальныя, але ўсё ж падзяляюць, што разразаюць наш агульны кантынент. Няўжо зноў спатрэбяцца доўгія гады і дзесяцігоддзі, змена некалькіх пакаленняў палітыкаў, каб "разабраць" і "дэмантаваць" гэтыя новыя сцены?
Washington Post:
Сяброўства, якое нарадзілася, калі ў 2001 годзе прэзідэнт Буш упершыню сустрэў Пуціна і паглядзеў у душу былога афіцэра КДБ, сышла на нішто, калі Крэмль пачаў ціск на апазіцыю ўнутры Расіі, стаў выкарыстоўваць свае энергетычныя рэсурсы, каб ціснуць на сваіх суседзяў, і пасварыўся з Белым домам наконт Ірака, Ірана і па іншых пытаннях.
Пра бюракратычную АБСЕ
Уладзімір Пуцін:… нельга абысці маўчаннем і дзейнасць Арганізацыі па бяспецы і супрацоўніцтве ў Еўропе. АБСЕ спрабуюць ператварыць у вульгарны інструмент забеспячэння знешнепалітычных інтарэсаў адной або групы краін у адносінах да іншых краін. І пад гэтую задачу "скроілі" і бюракратычны апарат АБСЕ, які абсалютна ніяк не звязаны з дзяржавамі-заснавальнікамі.
The New York Times:
Гэтыя каментары былі найбольш жорсткімі з боку спадара Пуціна, які даўно абураецца крытыкай з боку Злучаных Штатаў і іх еўрапейскіх саюзнікаў наконт таго, што ён і яго група былых супрацоўнікаў савецкай разведкі кансалідавалі свой кантроль над урадам, энергетычнымі рэзервамі, ваенна-тэхнічным і гандлёвым комплексамі. Расіі.
Аб пазіцыі Расіі
Уладзімір Пуцін:The Guardian:
Уладзімір Пуцін учора распачаў самы магутны наступ на ЗША за ўсе сем гадоў, што ён з'яўляецца прэзідэнтам Расіі, абвінаваціўшы іх у раздзіманні канфліктаў па ўсім свеце праз аднабаковае выкарыстанне "гіперсілы".
Макейн сказаў, што выступленне было "самай агрэсіўнай прамовай расійскага лідэра з часоў Халоднай вайны", і дадаў, што некаторыя заўвагі межавалі з паранояй. Падчас усяго выступу Пуціна міністар абароны ЗША сядзеў з каменным тварам.
bbabo.Net