Перамовы кіраўніка МЗС Расіі Сяргея Лаўрова са сваёй брытанскай калегай Ліз Трас завяршыліся ўзаемнымі папрокамі. Ліз Трас абвінавачвала Крэмль у агрэсіі ў адносінах да Украіны, а Сяргей Лаўроў казаў аб прадузятасці Захаду і нежаданні чуць расейскія аргументы. Паводле ўцечак, спадарыня Трас падчас абмену меркаваннямі не змагла выразна адказаць на пытанне, дзе знаходзяцца Варонеж і Растоў-на-Доне. Палітычны аглядальнік Дзмітрый Дрызэ лічыць, што бакі і не збіраліся аб чым-небудзь дамаўляцца.
Ліз Трас прыляцела ў Маскву з канкрэтнай мэтай - пераканаць расейскія ўлады адмовіцца ад ваеннага сцэнара, перастаць ціснуць на Украіну і вырашаць праблемы выключна дыпламатычным шляхам. Па вызначэнні гэта быў візіт "злоснага следчага" - Лондан выступае з жорсткіх пазіцый. Таму і прыём адпаведны - з перавагай агрэсіўнай рыторыкі ў спалучэнні з прыгожымі зваротамі накшталт "НАТА-цэнтрычнасць", "гутарка нямога з глухім", "англасаксы нешта рыхтуюць" - калегі нас не чуюць, павучаюць, а самі-то нічога толкам не разумеюць і гэтак далей.
Кіраўнік Foreign Office падкрэслена сабрана – ніякіх усмешак, сітуацыя абавязвае трымацца холадна і з добрай якасцю.
Можна сказаць, што на дадзеным гістарычным этапе, на афіцыйным урадавым узроўні слова "англасаксы" - не тое каб адкрытая лаянка, але нешта блізкае да гэтага. Адмоўная канатацыя, скажам так, пераважае.
Але не зусім зразумела, навошта так ужо абагульняць? На чым заснаваны сцвярджэнні аб варожасці менавіта гэтага этнасу да Расіі? Чым англасаксы горш, напрыклад, германцаў ці нарманаў? Зрэшты, гэта ўжо ўсё роўна, бо Сяргей Віктаравіч выказаў Ліз Трас усё, што ён думае і аб англасаксах, і аб брытанскай дыпламатыі ў цэлым, і аб самой візаві. Спадарыня міністр таксама стаяла на сваім - яна ж тут прадстаўляе не толькі сваю краіну, але і ўвесь цывілізаваны Захад.
Пры гэтым бакі сышліся на тым, што адносіны РФ і Вялікабрытаніі развіваюцца нягледзячы ні на што, і нават тавараабарот (любімы тэзіс расійскіх улад) расце. І гэта, натуральна: у Лондане наш народ па-ранейшаму пражывае ў вялікіх колькасцях, і пра гэта таксама забываць не варта.
Што да рэальных вынікаў, то ўвесь гэты прыгожы спектакль патрэбен у першую чаргу цяперашнім кіраўнікам брытанскага кабінета. Гераічная жанчына Ліз Трас не пабаялася лап рускага мядзведзя і рашуча адправілася да яго ў логава - нагода атрымаць дадатковыя балы да рэйтынгу.
Уласна, усе перамовы ўжо праведзены, адказы гатовы, таму гэтыя візіты - толькі спроба не застацца ўбаку, ускочыць на падножку чужога цягніка, які адыходзіць. Але галоўны - па-ранейшаму Вашынгтон. І кропку ставіць трэба будзе прэзідэнтам Расіі і ЗША. Усе астатнія пакуль што яўна не ў найлепшай дыпламатычнай форме.
bbabo.Net