Расія (bbabo.net), - У Алтайскім краі за апошнія дзесяць гадоў, нягледзячы на ​​эканамічную нестабільнасць, аб'ём прамысловай вытворчасці вырас амаль у паўтара разы. Да 2030 года ў рэгіёне плануюць павялічыць выпуск прамысловай прадукцыі яшчэ на восемдзесят працэнтаў.

У рэгіёне няма адной дамінуючай галіны, тут развіта некалькі сектараў - машынабудаванне, харчовая, хімічная прамысловасць.

- Дзякуючы такой шматгаліновай структуры эканоміка краю менш схільная да крызісаў, чым у рэгіёнах з монапрофільнай прамысловасцю, - падкрэслівае міністр прамысловасці і энергетыкі Алтайскага краю Вячаслаў Хімачка.

Сёння апрацоўчыя вытворчасці ўносяць самы прыкметны ўклад у ВРП - 17,8 працэнта, і гэта больш, чым дае сельскую гаспадарку. У бліжэйшыя дзесяць гадоў у рэгіёне плануюць давесці гэтую долю да 23-25 ​​працэнтаў.

- У нас ёсць шмат інструментаў, каб забяспечыць такі рост, - падкрэсліў намеснік старшыні ўрада Алтайскага краю Аляксандр Клімін. - Найперш гэта інфраструктурныя бюджэтныя крэдыты ў суме 9,3 мільярда рублёў. Яны дапамогуць стварыць умовы для рэалізацыі новых інвестпраектаў у прамысловасці за кошт будаўніцтва дарог, падвядзення газу, водазабеспячэння, электраэнергіі. У канцы 2023 плануем атрымаць другі транш прыкладна ў тым жа аб'ёме.

Неразвітая інфраструктура - адна з праблем, якая тармозіць развіццё прамысловага сектара ў рэгіёне. Барнавул ужо даўно адчувае востры дэфіцыт вытворчых пляцовак. Каля паўтара дзясятка мясцовых прадпрыемстваў маюць патрэбу ў зямельных участках для пашырэння вытворчасці, а іх проста няма. Таму ў краёвай сталіцы зараз спрабуюць стварыць новую прамысловую зону. Яе плануюць размясціць у зоне падлёту аэрапорта – гэта дзвесце гектараў федэральных земляў і шэсцьдзесят гектараў краявых.

Сур'ёзныя інфраструктурныя цяжкасці адчуваюць і іншыя прамысловыя цэнтры. У Рубцоўску, напрыклад, вытворчая пляцоўка ёсць - вялізная тэрыторыя былога трактарнага завода, - але няма газу. А выкарыстанне вугалю не лепшым чынам адбіваецца на сабекошце прадукцыі ліцейных прадпрыемстваў, якія тут размешчаны. У 2025 годзе ў Рубцоўск павінна прыйсці газавая труба, і тады на месцы былога завода з'явіцца тэхнапарк.

- Яшчэ адзін тэхнапарк мы плануем арганізаваць у Барнавуле на тэрыторыі маторнага завода, - паведаміў Вячаслаў Хімачка. - Павялічыць выпуск прадукцыі і адкрыць на пляцоўцы прадпрыемства сумежныя зборачныя вытворчасці сельскагаспадарчай і камунальнай тэхнікі цалкам рэальна. На стварэнне тэхнапарку можна прыцягнуць сродкі федэральнага бюджэту. Калі яшчэ і выдзеляць федэральныя грошы на рэкультывацыю тэрыторыі "Поліэкса" у Бійску, то навукаград таксама атрымае добрую вытворчую пляцоўку. Пытанне стварэння тэхнапарку прапрацоўваюць і ў Яравым - на тэрыторыі хімпрама, які працуе.

Прамысловы рост будуць стымуляваць і прамой дзяржпадтрымкай. Але праблема ў тым, што далёка не ўсе прадпрыемствы могуць карыстацца такой дапамогай. Летась, паводле звестак рэгіянальнага мінпрамэнерга, з прадугледжаных у краявым бюджэце двухсот мільёнаў рублёў на кампенсацыі часткі працэнтнай стаўкі па інвесткрэдытах выплацілі 178 мільёнаў рублёў, а ў 2020-м - усяго каля дзевяноста мільёнаў. Чаму ж падтрымка не запатрабаваная?

Каб атрымаць субсідыі з краявога бюджэту, зарплата ў кампаніі-прэтэндэнце павінна быць не ніжэйшай за сярэднюю па галіне. Малому прадпрыемству складана трымаць такі ж узровень заробкаў, як у прамысловага гіганта. Вось яны і не звяртаюцца па падтрымку.

Тое ж самае - і з ільготным крэдытаваннем. Адна з умоў яго атрымання - стварэнне новых працоўных месцаў. Але вытворцы да гэтага не гатовы, таму што не могуць запоўніць нават існуючыя з-за дэфіцыту кваліфікаваных рабочых кадраў. Да таго ж пры ўстаноўцы сучаснага абсталявання працоўныя рукі, як правіла, вызваляюцца. Так, на "Алтайвагоне" з-за недахопу прафесійных кадраў зараз манціруюць ужо трэцюю лінію робатаў-зваршчыкаў. Адзін такі робат замяняе восем звычайных адмыслоўцаў.

- Нам трэба мадэрнізаваць сістэму дзяржаўнай падтрымкі, каб яна была запатрабавана, - упэўнены Вячаслаў Хімачка. - Перш за ўсё змяніць умовы яе атрымання. Замест узроўня заробкаў неабходна ўлічваць тэмпы росту аплаты працы. А колькасць новых працоўных месцаў замяніць на працэнт абнаўлення асноўных вытворчых фондаў або скарачэння іх зносу пасля мадэрнізацыі.

– Прадпрыемствы абмежаваны ў інвестыцыйных і фінансавых рэсурсах, таму ім складана прыцягваць сродкі на абнаўленне абсталявання, мадэрнізацыю асноўных фондаў і ўкараненне новых тэхналогій, – каментуе сітуацыю выканаўчы дырэктар Саюза прамыслоўцаў рэгіёну Віктар Мешчаракоў. - Раней банкі выступалі інстытутамі развіцця, але сёння яны перасталі гуляць гэтую ролю. Дзевяноста працэнтаў інвестыцый складаюць уласныя сродкі прадпрыемстваў і толькі каля дзесяці працэнтаў - крэдытныя. Як вынік - нізкія тэмпы абнаўлення асноўных фондаў, знос якіх дасягае амаль 63 працэнтаў. Калі банкі не перагледзяць падыход да крэдытавання прамысловасці, дык трэба пашыраць інвестыцыйную падтрымку з боку дзяржавы.

Між тым

Прапанова аб пашырэнні дзяржпадтрымкі падтрымалі дэпутаты Алтайскага заксабрання. Паводле слоў спікера краявога парламента Аляксандра Раманенкі, інвестыцыі ў развіццё прамысловасці выраслі за апошнія чатыры гады ў паўтара раза (з 9,6 да 14,8 мільярда рублёў), але яны яўна недастатковыя для стабільнага нарошчвання аб'ёмаў вытворчасці.

- Па выніках 2021 года аб'ёмы адгружанай прамысловай прадукцыі ў краі перавысяць пяцьсот мільярдаў рублёў. Прыбытак прадпрыемстваў ацэньваецца прыкладна ў трыццаць мільярдаў, а інвестыцыі - менш за пятнаццаць мільярдаў рублёў. Сёння ў сельскай гаспадарцы ўкладанні ў мадэрнізацыю асноўных фондаў амаль у два разы большыя, чым у прамысловасці. Такая інвестыцыйная актыўнасць прадпрыемстваў АПК - гэта вынік шматгадовай дзяржпадтрымкі галіны. Калі таксама эфектыўна падтрымліваць прамысловасць, то і тут інвестыцыі ў мадэрнізацыю і развіццё ўзрастуць, - падкрэсліў Аляксандр Раманенка.

bbabo.Net