Больш за два месяцы свет гаворыць аб маючай адбыцца вайне Расіі з Украінай. Даты пачатку ваенных дзеянняў штораз пераносяцца. Няўжо час дыпламатаў прайшоў, і зараз будуць казаць толькі гарматы? Але вайсковы эксперт Яўген Лінін перакананы: вайны пакуль не будзе.

- Давайце разбяром сітуацыю па двух аспектах. Першы - чаму Украіна не гатова ініцыяваць пачатак ваенных дзеянняў. Другі - чаму Расія не апраўдае прароцтва Захаду і не выступіць агрэсарам.

У Украіны няма ўплыву на жыхароў ДНР і ЛНР, а такім чынам, уладкаваць на тэрыторыі непрызнаных рэспублік паўстанне ці партызанскую вайну Зяленскі не можа. Ваенных сіл, каб узяць пад кантроль рэспублікі, ва Ўкраіны таксама недастаткова. Таго колькасці танкаў і самалётаў, якімі маюць узброеныя сілы Украіны, не хопіць, каб хутка і рашуча пераадолець ваенны супраціў рэспублік. ДНР і ЛНР падрыхтаваны да такога сцэнарыя і стварылі эшаланаваную абарону.

Але галоўнае - Украіна не заручылася падтрымкай НАТА для такога кроку. І нават невыкананне Кіевам Мінскіх пагадненняў гуляе зараз супраць Зяленскага.

Цяпер абазначым прычыны, па якіх Расія не стане развязваць вайну. Галоўная з іх - пачаўшы гэтую вайну, немагчыма будзе яе скончыць! Нават узяўшы пад кантроль усю тэрыторыю Украіны, Расея сутыкнецца з тым, што Захад будзе падтрымліваць украінскі ўрад "у выгнанні" і забяспечваць банды нацыяналістаў зброяй.

Тут трэба ўспомніць Вялікую Айчынную. Калі для вызвалення Украіны ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў спатрэбілася прыкладна 3,5 гады, то за бендэраўцамі па лясах ганяліся прыкладна да сярэдзіны 50-х гадоў - у тры разы даўжэй. Яно нам трэба?

За час незалежнасці Украіна стварыла «антырускі свет», і з ягонымі адэптамі трэба будзе разбірацца. Жорстка. Да гэтага цяпер у Расіі не гатовы.

Ужо зразумела, што пазіцыя Расіі, агучаная Пуціным асабіста Байдэну, аб "чырвоных лініях" спрацавала. І трэба проста працягваць ціснуць і нагнятаць, каб атрымаць эфект.

Словам, рызыкі глабальнага канфлікту поўнасцю нівелююцца, а мэта ў любым выпадку будзе дасягнута.

Пакуль не скарыстаны адмысловыя сродкі ўздзеяння, накіраваныя асабіста на персанажаў, якія адказваюць за прыняцце рашэнняў у Кіеве. Прыкладам ужывання такіх мер можна лічыць Ізраіль. Раз гэты важкі аргумент не задзейнічаны, значыць, вайна яшчэ не стала непазбежнасцю.

Высокая верагоднасць, што міратворчая місія ва Украіне пачнецца не з Расіі. Паўночная мяжа "незалежнай" - з боку Беларусі - адкрыта, а Аляксандру Лукашэнку (прэзідэнт Беларусі. - ) губляць няма чаго.

Цяпер Беларусь займае ў гэтым канфлікце актыўную пазіцыю, якую Мінск вельмі дакладна абазначыў. І яна відавочна не «праўкраінская». Расійска-беларускія вучэнні і адпрацоўка шэрагу сумесных аперацый паказалі, што Лукашэнка гатовы прымяняць узброеныя сілы сваёй краіны для вырашэння дастаткова складаных баявых задач.

- Лічыце, ёсць імавернасць, што беларускія вайскоўцы могуць зайсці на тэрыторыю Украіны?

- Беларусь разам з Расеяй можа прыняць такое рашэнне ў адказ на любую ўкраінскую правакацыю супраць расейскіх грамадзян, якія знаходзяцца на Данбасе. Да гэтага іх абавязвае Дагавор аб калектыўнай бяспецы.

- Але тады атрымліваецца вайна ўсё роўна пачнецца?

- Пачнецца, але не так, як усе мяркуюць, калі кажуць, што Расея пяройдзе мяжу ці Украіна вырашыцца на такі крок. На карысць гэтага гаворыць яшчэ і тое, што зараз ваяваць на паўднёвым напрамку дастаткова праблематычна. Асноўныя сілы абедзвюх войскаў гэта танкі. Ва Ўкраіны, паклаўшы руку на сэрца, наогул праблема з наступальным узбраеннем, таму што сучасных баявых сродкаў у яе не шмат. А тое, што ім пастаўляў Захад - усё ж больш абарончая зброя.

Што ёсць у Украіны? Гэта каля 200 танкаў, якія могуць зараз быць актыўныя, і каля 30-50 самалётаў. І гэта, па вялікім рахунку, увесь камплект ударнай групоўкі, які яны могуць супрацьпаставіць непрызнаным рэспублікам. Мяжа на Данбасе дастаткова працяглая, усю гэтую сілу трэба засяродзіць у нейкім адным, максімум у двух месцах. Гэта канцэнтрацыя будзе прыкметная і, адпаведна, небяспечны напрамак будзе ўзмоцнены ваеннаслужачымі рэспублік. У іх хопіць сілы, каб стрымаць удар. У той жа час, нейкага рэзерву ў ВСУ няма, паколькі, як я ўжо сказаў, НАТА ім ніякіх гарантый не дало.

- Але 200 танкаў гэта не так і мала?

- Праблема ў тым, што танкі зараз не эфектыўныя. Раздарожжа. У палях яны не пройдуць, угразнуць, а адной авіяцыяй або пяхотай не перамагчы. Адпаведна бліжэйшым часам наступу там не адбудзецца. Ні з аднаго боку, ні з другога. А вось у беларусаў сітуацыя крыху іншая, танкаўдарныя напрамкі там не перакрытыя, паколькі Украіна не канцэнтравала ўкраінскія войскі на мяжы з Беларуссю. І танкі спакойна могуць праехаць па дарогах.

bbabo.Net