Расія (bbabo.net), - У Карэліі ледзь не стварылі прэцэдэнт - ускласці на маладога сельскага адмыслоўца абавязак правесці археалагічных раскопак участку, выдадзенага ёй пад будаўніцтва жылога хаты. Выхавацелька дзіцячага сада пасёлка Шуя Прыанежскага раёна Ганна Ларыёнава змагалася да канца і здолела абараніць сваё права гэтага не рабіць.

Выдаючы Ганне ўчастак пад узвядзенне дома, супрацоўнікі рэгіянальнага міністэрства маёмасных і зямельных адносін нават пацікавіліся, дзе менавіта яна хацела б яго атрымаць. І дзяўчына адказала: калі магчыма, то на вуліцы Радужнай. Побач - дзіцячы сад, дзе яна працуе, а таксама школа, дзе вучыцца яе сын.

Чыноўнікі адкрылі публічную кадастравую карту і знайшлі на Вясёлкавым вольны ўчастак. Яго і аформілі. Пасля гэтага выхавацелька разам з мужам і сынам распланавалі тэрыторыю. Асабліва радаваўся хлопчык: у яго нарэшце будзе ўласны пакой. З сабой хацелі ўзяць і бацькоў Ані - дарэчы, разам з імі яны і тады жылі. Задумаліся і пра другое дзіця: чаму б і не. Неўзабаве на ўчастку быў заліты падмурак і пакінуты адводы для будучай кухні і санвузла. А да бліжэйшага слупа падвялі электрычнасць. І раптам нібы гром з яснага неба навіна - аказалася, што гэтая невялікая тэрыторыя з'яўляецца стаянкай старажытнага чалавека. На Ганну падалі ў суд, які вырашыў, што яна павінна зямлю не проста вярнуць, а прыбраць падмурак (дарэчы, прымяняць цяжкую тэхніку пры гэтым было нельга). А яшчэ ёй трэба было правесці за свой кошт археалагічныя даследаванні.

- Мне вядома аб гэтай гісторыі, і яна ўжо не першая ў Карэліі, - пракаментаваў старэйшы навуковы супрацоўнік сектара археалогіі Інстытута мовы, літаратуры і гісторыі Карэльскага навуковага цэнтра РАН Аляксей Тарасаў. - Дзяржорган, які выдаў гэты ўчастак, не праверыў факт наяўнасці на дадзенай тэрыторыі аб'екта археалагічнай спадчыны. Адпаведна, пры выдзяленні ўчастка мела месца парушэнне.

Дык чаму ж пры размеркаванні зямлі маладога спецыяліста не папярэдзілі аб тым, што той участак, што атрымлівае яна, мае археалагічную каштоўнасць? Як высветлілася, да 2015 года існаваў рэгламент, у адпаведнасці з якім прадастаўленнем зямлі займаліся ў тым ліку і муніцыпальныя ўлады. Але потым у Зямельны і Лясны кодэксы было ўнесена змяненне, і супрацоўнікі міністэрства маёмасных і зямельных адносін рэгіёну выдзялялі ўчасткі, не кансультуючыся з калегамі з Прыанежскага раёна. Так зямлю атрымала і Ганна.

З аднаго боку, зразумела - ёсць правілы, законы. І чыноўнікі кіраваліся выключна імі. Выдаючы зямлю, орган улады зараз не абавязаны высвятляць, ці не знаходзіцца яна пад аховай. Але чаму рабіць гэта павінна была выхавацелька? Адказу няма. Ясна адно: у наяўнасці - адсутнасць узаемадзеяння паміж рознымі ведамствамі.

Дарэчы, паказваючы спрэчны ўчастак, Ганна Ларыёнава нават не вырашалася прайсці па залітым падмурку з адводамі для будучай кухні і санвузла. Зямлю ж у яе забралі і раптам зноў будуць судзіць за тое, што яна ходзіць па стаянцы старажытнага чалавека? "Столькі выдаткавала грошай, сіл і нерваў! Цяпер, калі выдзеляць новы ўчастак, адразу ж звярнуся да спецыялістаў, каб яго праверылі", - уздыхае дзяўчына.

Але вось нарэшце рушылі ўслед суцяшальныя навіны. Вярхоўны суд Карэліі вынес вердыкт у карысць Ганны Ларыёнавай - зараз яна не абавязана дэмантаваць падмурак і тым больш праводзіць археалагічныя раскопкі на стаянцы старажытнага чалавека.

- Упраўленне культурнай спадчыны Карэліі ад пададзенай скаргі адмовілася, - радасна пракаментавала Ганна. - Справядлівасць перамагла, і зараз мне выдадуць новы ўчастак.

Зрэшты, канчаткова супакойвацца ўсё ж рана: ёсць верагоднасць таго, што рушыць услед яшчэ адзін суд. Хтосьці ж павінен аднавіць стаянку старажытнага чалавека...

bbabo.Net