Расія (bbabo.net), - У дачыненні да Расіі праводзіцца комплексная інфармацыйная аперацыя ў рамках канцэпцыі "гібрыднай вайны". А перанасычэнне Украіны рознымі відамі ўзбраенняў можа выклікаць у Кіева ілюзію "непераможнасці" і падштурхнуць да правакавання адкрытага ваеннага сутыкнення на Данбасе.
Аб тым, хто распальвае пажар вайны і ці ўдасца захаваць далікатны мір, у інтэрв'ю "Расійскай газеце" расказаў намеснік сакратара Савета бяспекі Расіі Міхаіл Папоў.
Міхаіл Міхайлавіч, відавочна, што ваенна-палітычная абстаноўка вакол Расіі становіцца ўсё больш напружанай. 16 лютага не адбылося чарговае "расійскае ўварванне на Украіну", аб якім, зыходзячы з "дакладных разведаных", загадзя аб'явілі ў Вашынгтоне. Пры гэтым ЗША і пад іх кіраўніцтвам краіны НАТА працягваюць нарошчваць вайсковую групоўку паблізу нашых меж. Дык хто каму пагражае на самой справе?
Міхаіл Папоў: Ваяўнічыя выказванні асобных палітычных дзеячаў краін Захаду ў наш адрас для нас не ў навінку, і мы цудоўна ведаем, чаго яны вартыя.
Іншая справа, што гэтыя заявы сёння суправаджаюцца спасылкамі на невядома адкуль атрыманыя "выведдадзеныя" аб нібыта гатоўнасці расійскіх войскаў уварвацца ва Украіну, разбэшчанай прапагандысцкай кампаніяй і канкрэтнай ваеннай дзейнасцю.
Яшчэ ў XIX стагоддзі вядомы рускі публіцыст, паэт, адзін з лідэраў славянафільскага руху - Іван Сяргеевіч Аксакаў сказаў: "Калі паднімаецца свіст і гам з нагоды ўладалюбства і заваёўнай юрлівасці Расіі, ведайце, што якая-небудзь заходне-еўрапейская дзяржава рыхтуе несумленны захоп альбо чужой зямлі".
З таго часу нічога, па сутнасці, не змянілася, толькі зараз усе ваяўнічыя памкненні еўрапейскіх краін строга кантралююцца і накіроўваюцца іх заакіянскім "старэйшым братам" - ЗША.
Па сутнасці, у дачыненні да Расіі праводзіцца старанна спланаваная комплексная, шматпланавая інфармацыйная аперацыя ў рамках такой любімай на Захадзе канцэпцыі "гібрыднай вайны". Такая ж карціна назіралася напярэдадні амерыканскага ўварвання ў Ірак.
Тыя ж "неабвержныя дадзеныя разведкі" аб наяўнасці ў Ірака зброі масавага паражэння, незабыўная прабірка ў руках Коліна Паўэла на пасяджэнні Савета Бяспекі ААН.
А на гэты раз выкарыстоўваецца ўяўная расійская пагроза?
Міхаіл Папоў: Так. І падставай амерыканцы вымусілі сваіх саюзнікаў па НАТА згуртаваць шэрагі і запатрабавалі ад іх у разы павялічыць перакідкі зброі і боепрыпасаў на Украіну. Такім чынам еўрапейскія краіны будуць павязаныя адказнасцю за вельмі верагодныя правакацыі супраць ДНР і ЛНР з боку Кіева, у тым ліку з выкарыстаннем усялякага роду нацыяналістычных фармаванняў і наймітаў.
Вашынгтон запатрабаваў ад сваіх саюзнікаў таксама тэрмінова размясціць на сваіх тэрыторыях войскі, якія перакідваюцца з ЗША, і даць згоду на дадатковае разгортванне кантынгентаў амерыканскіх узброеных сіл у перспектыве. Гэта значыць нясмелым спробам праявы самастойнасці шэрагу заходнееўрапейскіх краін супрацьпастаўляецца гатовасць ЗША ўзмацніць жорсткасць кантроль на Еўрапейскім кантыненце за кошт сваёй пашыранай ваеннай прысутнасці.
Адначасова робіцца відавочная спроба абмежаваць маштабы планавай аператыўнай і баявой падрыхтоўкі расейскіх Узброеных сіл, а таксама паставіць пад кантроль любыя перасоўванні нашых войскаў на нацыянальнай тэрыторыі.
У цэлым складваецца ўражанне, што адной з мэт гэтай аперацыі ЗША з'яўляецца адцягненне ўвагі ад сваіх уласных праблем, якіх назапасілася нямала, а таксама ад рэалізацыі Вашынгтонам планаў па рэанімаванні імкліва страчанага панавання ў свеце. Пра што канкрэтна можа ісці гаворка, хутка стане зразумела. Адной з такіх праяў могуць быць рашэнні маючага адбыцца саміту НАТА, запланаванага ў канцы чэрвеня 2022 года ў Мадрыдзе. На ім, як чакаецца, будзе прымацца новая стратэгічная Канцэпцыя блока, якая адаб'е ўмовы бяспекі, якія змяніліся. А ў які бок ЗША і іхнія саюзнікі змяняюць гэтыя ўмовы бяспекі, мы з вамі бачым.
У адносінах да Расіі праводзіцца старанна спланаваная комплексная інфармацыйная аперацыя ў рамках канцэпцыі "гібрыднай вайны"
Па афіцыйных паведамленнях украінскіх уладаў, толькі ЗША паставілі Кіеву больш за 650 тон розных так званых "абарончых" узбраенняў і боепрыпасаў, некаторыя з якіх ужо з'явіліся ў раёне Данецка і Луганска. Як тут не ўспомніць класічную чэхаўскую рэмарку, што калі ў першым акце п'есы на сцяне вісіць стрэльбу, то ў наступным яна павінна ўсё ж стрэліць.
Не так даўно міністр абароны Германіі Аннегрэт Крамп-Карэнбаўэр у эфіры радыё Deutschlandfunk заявіла, што Захад павінен быць больш рашучым у пытаннях стрымлівання Расіі, дэманструючы гатоўнасць прымяніць ядзерную зброю. Як бы вы пракаментавалі выказванне нямецкага міністра?
Міхаіл Папоў: Даволі безадказная заява службовай асобы такога ўзроўню. Да таго ж, улічваючы, што сама Нямеччына не валодае ядзернай зброяй, гэтую заяву можна разглядаць як заклік да Злучаных Штатаў выкарыстоўваць свой ядзерны патэнцыял, у тым ліку тактычныя ядзерныя зарады, разгорнутыя на перадавых базах у краінах НАТА.
Чыноўнік такога ўзроўню павінен разумець, што ў выпадку прымянення ядзернай зброі аб'екты ЗША на тэрыторыі Ф стануць аб'ектам нанясення зваротнага або сустрэчнага ядзернага ўдару. Цікава было б пачуць адказ на пытанне: "У выпадку ўзнікнення ядзернага апакаліпсісу ці даруюць выбаршчыкі, якія выжылі, такія недальнабачныя паводзіны міністра абароны сваёй краіны?".
З 2014 года Пентагон рэалізуе антырасійскую праграму "Стрымленне агрэсіі ў Еўропе", на якую штогод расходуецца 4-5 млрд долараў
І мала хто, акрамя адмыслоўцаў, задумваецца над тым, што сучасныя сістэмы даволі хутка засякаюць факт пуску ракет, але яны не могуць ідэнтыфікаваць, ці нясуць яны ядзерную зброю. Таму ва ўмовах напружанай ваенна-палітычнай абстаноўкі любы ракетны пуск можа быць класіфікаваны як ядзерны ўдар.
У адрозненне ад Расіі і іншых краін ЗША аблыталі ўвесь свет павуціннем сваіх ваенных баз. І пры гэтым не лічаць за патрэбнае тлумачыць, навошта гэта трэба і хто ім пагражае?
Міхаіл Папоў: Вы маеце рацыю. Пентагон разгарнуў і пастаянна ўдасканальвае сістэму перадавога базіравання амерыканскіх войскаў, якая з'яўляецца найбуйнейшай у свеце па размаху, складзе сіл і сродкаў, а таксама затрат на яе ўтрыманне. Цяпер у распараджэнні ўзброеных сіл ЗША на тэрыторыі 58 замежных краін ёсць да 900 ваенных аб'ектаў. Найбольш важныя з іх - гэта аб'екты ваенна-марскіх баз, авіябаз і аэрадромаў пастаяннага базіравання авіяцыі ВПС і ВМС, а таксама пункты дыслакацыі сухапутных войскаў і марской пяхоты.
Выдаткі на іх утрыманне складаюць каля 25 млрд даляраў штогод. У мэтах забеспячэння хуткага нарошчвання груповак войскаў і сіл на тэрыторыі саюзных замежных дзяржаў, у тым ліку паблізу расійскай граніцы, створаны запасы матэрыяльна-тэхнічнай маёмасці і неабходная інфраструктура для прыёму злучэнняў і часцей узмацнення.
Прычым амерыканскія войскі размешчаны за дзясяткі тысяч кіламетраў ад саміх ЗША, у Еўропе, напрыклад. Няўжо для абароны саюзнікаў ад уяўных пагроз?
Міхаіл Папоў: Галоўная іх мэта ў Еўропе - стварэнне пастаяннай пагрозы нашай краіне. Для гэтага ў рэгіёне сфарміравана значная групоўка ўзброеных сіл ЗША, якая налічвае больш за 60 тысяч вайскоўцаў, 200 танкаў, а таксама каля 150 баявых самалётаў. З 2014 года Пентагон рэалізуе антырасійскую праграму "Стрымленне агрэсіі ў Еўропе", на якую штогод з ваеннага бюджэту ЗША расходуецца 4-5 млрд долараў. Звярніце ўвагу на назву гэтай праграмы, у якую закладзены значны інфармацыйна-прапагандысцкі сэнс, накіраваны на фарміраванне вобраза "ЗША-міратворца".
Вымушанае рэагаванне на гэтыя пагрозы патрабуе ад Расіі фінансавых і матэрыяльных рэсурсаў, якія мы маглі б накіраваць на далейшае развіццё нашай краіны. Такім чынам, наяўнасць амерыканскіх войскаў і агрэсіўная палітыка наносяць Расіі пэўную фінансава-эканамічную шкоду.
За апошнія сем гадоў адбылося істотнае павелічэнне складу і баявых магчымасцей амерыканскай групоўкі войскаў і сіл. Колькасць сухапутных войскаў ЗША ў Еўропе ўзрасла на 30 працэнтаў, колькасць бронетэхнікі - у чатыры разы. Акрамя таго, у гатоўнасці да прымянення падтрымліваецца тактычную ядзерную зброю, а таксама нарошчваюцца магчымасці еўрапейскага сегмента глабальнай сістэмы ПРА ЗША.
Ва ўмовах напружанай ваенна-палітычнай абстаноўкі любы ракетны пуск можа быць класіфікаваны як ядзерны ўдар
А што вядома аб ваеннай актыўнасці Вашынгтона ў Арктыцы?
Міхаіл Папоў: У Арктыцы ЗША імкнуцца аспрэчыць законныя правы Расіі, атрымаць бесперашкодны доступ да рэсурсаў рэгіёна і да Паўночнага марскога шляху. Зыходзячы з гэтага, за апошнія два гады ў Злучаных Штатах былі прыняты арктычныя стратэгіі міністэрстваў абароны, войска, ВПС і Ваенна-марскіх сіл.
Акрамя таго, ЗША на арктычным напрамку прадугледжваюць пашырэнне ваеннай прысутнасці шляхам разгортвання амерыканскіх эсмінцаў УРО ў Баранцавым моры, будаўніцтва да 2027 года трох новых цяжкіх ледаколаў, стварэння новых аб'ектаў і пунктаў базавання ВМС, а таксама ў перспектыве "арктычнай дывізіі".
Дзясяткі ваенных баз Пентагона размешчаны і ў Азіяцка-Ціхаакіянскім рэгіёне, там таксама нехта пагражае амерыканскім інтарэсам?
Міхаіл Папоў: Да цяперашняга часу ў рэгіёне створана найбуйнейшая групоўка амерыканскіх войскаў, у тым ліку на тэрыторыі Японіі, Рэспублікі Карэя і на востраве Гуам. У рэгіёне функцыянуюць звыш 200 аб'ектаў узброеных сіл ЗША, у тым ліку больш за 50 ваенных баз.
Галоўнай мэтай ваеннай палітыкі Злучаных Штатаў у Азіяцка-Ціхаакіянскім рэгіёне з'яўляецца стварэнне пагрозы Кітаю, Расіі і КНДР. Для гэтага з 2020 года рэалізуецца праграма "Стрыманне агрэсіі ў Ціхаакіянскай зоне", на якую штогод выдзяляецца каля 5-7 млрд долараў.
Вашынгтон абвінавачвае нашу краіну ў эскалацыі абстаноўкі не толькі на мяжы з Украінай, але і ў цэлым у Еўропе. Дзяржсакратар ЗША Энтані Блінкен заявіў: "Найновая гісторыя ўжо дала нам урок - калі рускія знаходзяцца ў вас дома, часам бывае вельмі цяжка дабіцца таго, каб яны пайшлі", маючы на ўвазе ўвод абмежаванага міратворчага кантынгенту войскаў АДКБ у Казахстан.
Міхаіл Папоў: Калі да Расіі звяртаюцца па дапамогу, яна абавязкова адгукнецца. Гэтаму шмат прыкладаў з нашай гісторыі. Нагадаю, што міратворчы кантынгент АДКБ быў уведзены ў Казахстан па аднагалосным калектыўным рашэнні і па запрашэнні прэзідэнта гэтай краіны Касыма-Жомарта Токаева пасля таго, як пратэсты ў шэрагу рэгіёнаў перараслі ў крывавыя сутыкненні. Такаеў заявіў, што краіна падвергнулася нападу тэрарыстаў і фактычна параўнаў пратэсты са знешняй агрэсіяй.
Пры гэтым расейскія вайскоўцы ў Казахстане не прыцягваліся да выканання аператыўна-баявых мерапрыемстваў мясцовых праваахоўных органаў і вайсковых падраздзяленняў.
У гэтым выпадку хацелася б спытаць таго ж Блінкена: а хто запрашаў ЗША ў Сірыю, Аўганістан ці Ірак? Пералік краін, якія падвергліся амерыканскаму ўварванню і разрабаванню, можна пералічваць доўга. ЗША, па падліках экспертаў, пасля заканчэння Другой сусветнай вайны развязалі або прынялі ўдзел больш чым у 2 сотнях войнаў і ўзброеных канфліктах, гэта значыць па 3-4 узброеныя канфлікты ў год. Гэта хіба кажа пра міралюбівую палітыку Вашынгтона?
ЗША даўно і трывала займаюць першае месца ў свеце па расходах на абарону. Бюджэт Пентагона больш чым у 10 разоў большы, чым у Мінабароны Расіі. А сукупныя ваенныя траты краін НАТА пераўзыходзяць расійскія больш як у 20 разоў. Як заходнія кіраўнікі апраўдваюць такія гіганцкія выдаткі на абарону перад падаткаплацельшчыкамі сваіх краін?
Міхаіл Папоў: Пры каласальным ваенным бюджэце кіраўніцтва ЗША лічыць магчымым забяспечваць сваю ваенную прысутнасць ва ўсіх рэгіёнах свету, дзе можа ўзнікнуць эканамічная цікавасць у Вашынгтона. Там ствараюцца агмені палітычнай і ваеннай напругі, што дазваляе Злучаным Штатам падтрымліваць неабходны ўзровень кіравальнасці ў падкантрольных рэгіёнах.
Акрамя таго, гэта дазваляе дэманстраваць свой сцяг іншым сусветным гульцам, якія маглі б прэтэндаваць на нейкія эканамічныя прэферэнцыі з гэтых тэрыторый. Апраўданне велізарнага вайсковага бюджэту ЗША з года ў год мяркуе падтрыманне бачнасці немінучай вайны з іншымі буйнымі дзяржавамі, у першую чаргу з Расеяй, што сістэматычна выліваецца ў правакацыйныя дзеянні.
Дык ці ўдасца захаваць нам такі далікатны свет?
Міхаіл Папоў: Нягледзячы напружаную ваенна-палітычную абстаноўку, хочацца верыць і спадзявацца, што розум і здаровы сэнс возьмуць верх над глабальнымі амбіцыямі і празмернай самаўпэўненасцю нашых заходніх апанентаў. Свет упэўнена і няўхільна становіцца шматпалярным. Заходнія лідэры павінны дакладна ўсвядоміць, што Расія ім не вораг. З Расіяй лепш сябраваць і гандляваць, але гэта павінна быць сумленна, раўнапраўна і з узаемнай павагай.
Ключавое пытанне
Амерыканская пастка
Еўропа вымушана ідзе ў рэчышчы палітыкі Вашынгтона, паўтараючы агрэсіўную рыторыку і падаючы сваю тэрыторыю для размяшчэння ваенных баз. Чым гэта можа абярнуцца для самой Эўропы?Міхаіл Папоў: Успомнім некаторыя старонкі гісторыі. Вынікам Першай сусветнай вайны стала разбурэнне шматлікіх соцень еўрапейскіх гарадоў, гібель больш за 18 млн чалавек, 55 млн параненых. Чатыры імперыі таго часу спынілі сваё існаванне - Германская, Аўстра-Венгерская, Расійская і Асманская. У той жа час ЗША ўзбагаціліся.Другая сусветная вайна - уся Еўропа ў руінах, загінула больш за 60 млн чалавек, а ЗША зноў азалаціліся, прычым у літаральным сэнсе гэтага слова. Яны прадавалі за золата і плаціну тэхніку і сыравіну абодвум ваюючым бакам, узялі "на захоўванне" залатыя запасы шэрагу еўрапейскіх краін, а назад іх вярнуць удалося толькі Францыі. Гэта, у далейшым, каштавала Шарлю дэ Голю пасады прэзідэнта краіны.
Роля Заходняй Еўропы ў сусветнай палітыцы значна аслабла. А ЗША вырашылі многія свае эканамічныя пытанні і ажыццявілі доўгатэрміновую эканамічную і палітычную экспансію ў еўрапейскія краіны і ва ўсім свеце. Сталі "сусветным жандарам". Сённяшняя антырасійская істэрыя накіравана не толькі на стрымліванне эканамічнага развіцця нашай краіны. На пярэдні план выходзіць імкненне Вашынгтона фінансава прышпіліць еўрапейскіх партнёраў да сваіх дарагіх ваенных распрацовак, а таксама навязаць ім прадукцыю свайго ваенна-прамысловага і нафтагазавага комплексу.
У сувязі з гэтым нагадаю, што калі вайна - ёсць працяг палітыкі іншымі, гвалтоўнымі сродкамі, то палітыка - гэта канцэнтраванае выражэнне эканомікі.
bbabo.Net