На сайце кіруючай ва Украіне партыі «Слуга народа» з'явіўся артыкул, які сведчыць аб гатоўнасці Кіева да пэўнага кампрамісу з пуцінскай Расіяй з мэтай захавання дзяржаўнасці і прадухілення далейшага кровапраліцця і разбурэння краіны.
У заяве, апублікаванай на сайце партыі, сказана, што не можа быць ніякіх адступленняў ад прынцыпу цэласнасці тэрыторыі Украіны, у той жа час партыя Зяленскага гатова прызнаць рэальнасць на мясцовасці і адмовіцца ад намеру ўступіць у НАТА.
«Мы нават тэарэтычна не разглядаем магчымасць перагляду нашай тэрыторыі ці адмовы ад нейкіх частак сваёй краіны. Украіна - гэта і Данецк, і Луганск, і Крым. Але пры гэтым мы цвяроза глядзім на рэальнасць. Крым, Данецк і Луганск ужо 8 гадоў знаходзяцца пад акупацыяй. На астатняй тэрыторыі Украіны ідзе поўнамаштабная вайна. Мы чуем патрабаванне Расіі - прызнаць ДНР і ЛНР і прызнаць акупацыю Крыма. Мы гэтага рабіць не будзем, але нам трэба вызначыцца - якім чынам будзе ўрэгуляванае жыццё людзей на гэтых тэрыторыях у рамках нашай цэласнай дзяржавы».
Гэта значыць, Кіеў рыхтуецца выканаць гэтае патрабаванне Пуціна і ў той ці іншай форме гатовы адмовіцца ад страчаных тэрыторый. Калі гэта будзе толькі АРДЛО ў цяперашніх межах і Крым - воіны Украіны не дарма пралівалі кроў.
Больш за вызначаная пазіцыя партыі Зяленскага сфармуляваная па пытанні аб сяброўстве ў НАТА.
«Альянс не гатовы прымаць Украіну да сябе на працягу найбліжэйшых як мінімум 15 гадоў. Цяпер у нас няма падтрымкі НАТА нават у абсалютна справядлівай вайне - толькі ад асобных дзяржаў. Паколькі ў бліжэйшыя гады ўступленне ў НАТА будзе немагчымым, мы не можам выкарыстоўваць для абароны нашай дзяржавы толькі радкі з Канстытуцыі пра курс на ўступленне ў НАТА. Курс - гэта палітыка, а не зброя, самалёты і абарона краіны.
Але мы можам казаць аб канкрэтных рэчах. Пра канкрэтную дамову, якая можа гарантаваць Украіне бяспеку ў той час, калі НАТА не гатовае нас прыняць. Ён павінен прынцыпова адрознівацца ад Будапешцкага мемарандума - прадугледжваць канкрэтныя палітычныя, эканамічныя і ваенныя крокі з боку дзяржаў-гарантаў бяспекі Украіны.
Такімі гарантамі могуць стаць ЗША, Турцыя і суседнія дзяржавы Ўкраіны. Расея таксама павінная юрыдычна зафіксаваць, што прызнае ўкраінскую дзяржаўнасць і гарантаваць, што не будзе пагражаць нашай дзяржаве».
У артыкуле сказана, што казаць пра гэта немагчыма, пакуль працягваецца расейскае ўварванне, аднак тут прадстаўлены накід магчымага кампрамісу з Расеяй. І ён можа стаць асновай для далейшых перамоваў паміж Кіевам і Масквой.
Адзін з вядучых журналістаў «Едыёт ахронот» Ітамар Айхнер піша сёння ў Ynet, што пазіцыі бакоў не такія далёкія адна ад адной, як магло здацца раней. Ён мяркуе, што мяч зараз знаходзіцца на полі Уладзіміра Зяленскага, і ад яго залежыць, ці будзе дасягнуты кампраміс, магчыма палітычна балючы для прэзідэнта Украіны. Або "ён захоча і далей купацца ў промнях сусветнай славы" і працягне вайну з Расіяй, у якой, у рэшце рэшт, на думку аўтара, будзе зрынуты ўкраінская дзяржаўнасць.
Айхнер піша, што і Расея тым часам дала зразумець, што менавіта разумее пад дэмілітарызацыяй — адной з умоваў ультыматуму Пуціна. Калі ў пачатку вайны можна было думаць, што Пуцін патрабуе поўнага раззбраення Украіны, то зараз гаворка ідзе толькі аб дэмілітарызацыі раёна Данбаса, што кардынальна мяняе сітуацыю. Няма сумневаў, што ў выпадку «бліцкрыгу» Пуцін настойваў бы на пашыранай трактоўцы «дэмілітарызацыі».
Дадамо, што калі гэта, Крым і АРДЛО - усё, што атрымае Пуцін, адплаціўшыся жахлівымі стратамі (перш за ўсё эканамічнымі, паколькі чалавечыя яго не хвалююць), то гэта хутчэй паражэнне, чым перамога.
Крэмль паведаміў, што Пуцін патэлефанаваў сёння ўвечары Бенету і паставіў яго ў вядомасць аб выніках трэцяга раунда перамоваў. Ізраільскі прэм'ер і яго перакладчык Зеэў Элькін адыгрываюць вельмі важную ролю ў кантактах паміж Кіевам і Масквой, карыстаючыся даверам абодвух бакоў. Ізраільцяне ў дадзеным выпадку не генеруюць ідэі па дазволе канфлікту, а служаць проста надзейнымі медыятарамі.
bbabo.Net