У канадскай сталіцы працягвае дзейнічаць рэжым надзвычайнага становішча, уведзены ўладамі горада ў сувязі з пратэстамі дальнабойшчыкаў. Кіроўцы грузавікоў незадаволеныя антыкавіднымі абмежаваннямі, якія ставяць перад імі выбар - прышчэпка ці праца, - але салідарнасць ім выказваюць і прадстаўнікі іншых прафесій, прычым ужо па абодва бакі Атлантыкі. Пакуль у Атаве шукаюць пакінуўшага рэзідэнцыю прэм'ера Джасціна Трудо, а ў Парыжы рыхтуюцца да адраджэння руху "жоўтых камізэлек", мы пагаварылі з жыхарамі Канады, Францыі і Бельгіі аб іх успрыманні таго, што адбываецца.
Канадскія ўлады ў імкненні пагасіць пратэст апелююць да чаканых довадаў, перш за ўсё, эканамічных. Як лічаць спецыялісты, просты забастоўшчыкаў дальнабойшчыкаў сур'ёзна б'е па эканоміцы краіны, і — па кашальках саміх вадзіцеляў. Асабліва заўзятыя сапернікі дэманстрацый палохаюць жыхароў Атавы пустымі прылаўкамі з-за недахопу замежных паставак, але, як адзначыў у размове з жыхар канадскай сталіцы Кірк Смертл, да дэфіцыту далёка.
«Тое, што зараз адбываецца, гэта не вайна ці нешта накшталт, - падкрэсліў ён. - Проста ў Атаву не пускаюць лішнія грузавікі. Тыя, што паспелі заехаць у горад ці спыніцца ў наваколлях, так і застаюцца на сваіх месцах. Вадзіцелям выпісваюць штрафы, але ніхто не прымяняе да іх сілу. Сярод паліцыянтаў няма нейкага раздражнення — яны і так штодня выпісваюць штрафы за няправільную паркоўку».
Што да паставак прадуктаў, то, працягвае наш суразмоўца, у іх пакуль няма неабходнасці. «Атава буйны горад, у гандлёвых сетак тут мноства складоў з рознымі запасамі, ні ад кога не чуў, каб чаго ў супермаркеце не знайшлося. Медыцынскія ўстановы працуюць у звычайным рэжыме, там таксама ўсяго хапае, гэта звязана з пандэміяй у цэлым», - нагадвае Кірк.
«Спачуваючых пратэстоўцам шмат, і тут усё роўна, кім хто працуе. Гэта тычыцца агульнай стомленасці людзей і навін аб тым, як у іншых краінах, дзе сітуацыя горшая, чым у нас, улады адмяняюць лакдаўны», - заключае наш суразмоўца.
Майкл Фіпс, які жыве ў Таронта, таксама кажа пра банальную стомленасць і пра тое, што ў дальнабойшчыкаў першых проста хапіла духу пайсці на дэманстрацыі: «Вы бачылі гэтыя вялізныя машыны? Вядома, яны (вадзіцелі) проста бяруць канадскія сцягі і становяцца на вуліцах, людзям гэта падабаецца, таму што яны гавораць ад асобы ўсёй краіны. Але не кожны можа знайсці грузавік і ўстаць, дзе захоча».
Па словах 30-гадовага Майка, паведамленне паміж гарадамі працягваецца ў штатным рэжыме, а яго знаёмыя адзначылі, што і ў Атаву заехаць на легкавым аўтамабілі можна без праблем.
Пратэстныя настроі перакінуліся і за акіян. У Францыі ўжо ўзнік онлайн-рух «Канвоі свабоды» - сотні тысяч чалавек выказалі салідарнасць з канадскімі дальнабойшчыкамі і прыгразілі адправіцца ў Парыж, каб выступаць супраць антыкавідных абмежаванняў.
Улады рэспублікі, зрэшты, памятаючы аб вопыце дэманстрацый так званых «жоўтых камізэлек», абвясцілі новых пратэстоўцаў па-за законам, і пакуль незразумела, наколькі далёка гатовы зайсці ў які зараджаецца супрацьстаянні кожны з бакоў.
На думку жыхаркі Парыжа Анет Мора, як такіх праблем з каранцінам у прышчэпленых французаў няма, але на пратэстуючых аказвае ўплыў замежны вопыт. Прычым, гаворка ідзе не столькі аб далёкай геаграфічна Канады, колькі аб Вялікабрытаніі, якая размясцілася побач. Прэм'ер-міністр Злучанага Каралеўства Барыс Джонсан нядаўна заявіў аб магчымасці зняцця ўсіх СOVID-абмежаванняў ужо ў лютым, і гэта ва ўмовах таго, што на нулявы ўзровень захворвання яго краіна не выйшла.
«Вядома, мы бачым навіны, пра Джонсана ў нас кажуць асабліва шмат, улічваючы, што і прэзідэнт (Макрон, відавочна, маюцца на ўвазе выпады французскага лідэра ў адрас Лондана адносна віны брытанскіх уладаў за гібель нелегалаў, якія перасякалі Ла-Манш. — ) успамінае. І мы чытаем аб тым, як у Брытаніі ўсё дрэнна (французская прэса сапраўды не занадта далікатная ў адносінах да суседзяў. - ), Але там жа адмяняюць ізаляцыйныя меры, - падкрэслівае наша суразмоўніца. - Каму гэта спадабаецца? ».
З тым, што «брытанскі прыклад заразлівы» згодны і 29-гадовы Маркус Штайнер з Бруселя. Бельгійская сталіца пакуль не аказалася ў становішчы канадскай, але перадумовы для дэманстрацый там ёсць. Тым больш, што ў Брусэлі сканцэнтравана нямала ўстаноў Еўразвяза, а, значыць, пратэстныя акцыі, калі яны, будуць адрасаваныя непасрэдна еўрапейскаму кіраўніцтву, а нават не нацыянальнаму.
bbabo.Net