Баку, 11 лютага,

У гэтым сезоне Тэмі Абрахам з'яўляецца найбольш дзейсным ангельскім футбалістам у топ-5 ліг Еўропы. Пасля прарыўнога сезона-2019/20 у Чэлсі пад кіраўніцтвам Фрэнка Лэмпарда форвард некалькі закіс у папярэдняй кампаніі, аднак пераезд у Рым пад крылца Жазэ Маўрынью відавочна пайшоў яму на карысць.

Як паведамляецца, давайце ў гэтым матэрыяле ўспомнім іншых гульцоў, чые кар'еры ў нейкі момант "выратаваў" "Асаблівы".

Нуну Валентэ - Валенце пачаў свой шлях у вялікім футболе ў складзе Портімоненсе, затым двойчы засвяціўшыся ў лісабонскім Спортынгу, дзе, праўда, назапасіў усяго 36 з'яў на полі за тры сезоны.

У 1999 году партугалец папоўніў шэрагі сціплай Лейрыі, куды яго паклікаў які пачынаў сур'ёзную трэнерскую кар'еру сеу Жазэ.

Лейрыя здолела зрабіць якасны скачок - пачала з 10-га месца па выніках дэбютнага для Нуну сезона-1999/00, далей ускочыла на пяты радок, а кампанію-01/02 скончыла на сёмы радку, што для сціплага калектыву з'яўлялася вельмі і вельмі паспяховым. !

Маўрынью, які пайшоў на павышэнне ў Порту, імгненна перавабіў у стан "драконаў" і паўабаронцу, які прыклаў нагу да заваявання Кубка УЕФА, Лігі НАС, і самае галоўнае, Лігі чэмпіёнаў УЕФА.

У 2004 годзе, калі і быў заваяваны галоўны еўракубак, Валентэ да ўсяго яшчэ і стаў фіналістам хатняга чэмпіянату Еўропы разам з роднай зборнай, а пасля сыходу "Асаблівага" перайшоў на Туманны Альбіён, праўда, не ў Чэлсі, а ў Эвертан. Таксама нядрэнна, улічваючы той факт, што калі б Нуну не спадабаўся Жазэ Маўрынью ў свой час, то аб падобным развіцці сваёй кар'еры ён мог бы толькі марыць!

Паулу Феррейра - Да таго, як Маўрынью займеў яго ў Порту, Феррейра быў якасным правым паўабаронцам, але яго новы мэнэджар вырашыў, што ён будзе больш карысны для сваёй каманды, гуляючы глыбейшую ролю.

Тым самым "Асаблівы" ператварыў Ферэйру ў правага абаронцу і запусціў яго топ-кар'еру ў клубе і нацыянальнай зборнай Партугаліі. Далей, як і ў выпадку з Нуну Валентэ, былі перамогі ў КУЕФА і Лізе чэмпіёнаў, а затым пераезд са сваім трэнерам у Чэлсі, дзе ён і завяршыў кар'еру ў 2013 годзе, сабраўшы ўсе магчымыя трафеі, даступныя гульцу ў клубе Прэм'ер-лігі.

У 2014 годзе яму нават уручылі ўзнагароду за асаблівыя заслугі перад лонданскім клубам.

Дэку - Частку сваёй еўрапейскай кар'еры таленавіты бразілец пачаў з пераезду з роднага Карынціяна ў Бенфіку аж у 1997 годзе.

Далей былі арэнды ў Алверку і Салгейруш, а пасля пераход у Порту. Нельга сказаць, што Дэку быў поўным ноўнэймам да прыходу Маўрынью ў стан "драконаў", аднак усю славу і рэгаліі ён адшукаў якраз пасля прарыву партугальскага гранда ў перыяд 2002-2004 гадоў.

У 2010 годзе Дэку і зусім прыпісаў "Асабліваму" ці ледзь не выратаванне сваёй кар'еры. Перад матчам Чэлсі, у якім тады выступаў гулец, супраць Інтэра Жазэ ў сезоне-2009/10 ён сказаў наступныя словы: "Я быў няўцешны да прыходу Маўрынью, паколькі тры гады не выйграваў чэмпіёнскі тытул. Жазэ быў заразлівы ў ладзе жыцця і працы. Мы адразу ж сталі выйграваць матчы і неўзабаве адчулі, што можам выйграць чэмпіянат!"

Чэлсі быў ужо пасля ўраджайнага часу ў Барселоне, якая ўразілася гульнёй Дэку на Драгау, перавабіўшы яго ў свае шэрагі.

На Камп Ноў партугалец яшчэ раз здолеў заваяваць самы прэстыжны еўратурнір, а таксама шэраг іншых узнагарод.

Манішэ - Нуно Рыкарда дэ Алівейра Рыбейра атрымаў мянушку Манішэ з-за падобнага стылю гульні з Майклам Маннічэ - працавітым дацкім форвардам, які раней выступаў за другі прафесійны клуб паўабаронцы - Бенфіку.

Аднак да 2002 года яго прыгода ў лісабонскім гіганце зайшла ў тупік. На шчасце для Манішэ, Маўрынью ўжо ўбачыў нешта асаблівае ў тагачасным нападаючым, што зрабіла яго падпісанне прыярытэтам пасля пераходу "Асаблівага" ў Порту.

Там ён ператварыў ізгоя Бенфікі ў цэнтральнага паўабаронцу і той стаў ключавой фігурай у пабудовах каманды.

Пасля таго, як ён выйграў усё, што мог разам з Маўрынью, яго подзвігі ў цэнтры поля прывялі да наступных трансфераў у маскоўскае Дынама, Чэлсі, Атлетыка Мадрыд, Інтэр і Кёльн, перш чым ён вярнуўся ў Партугалію, каб скончыць свае гульнявыя дні ў Лісабонскі. Спартынгу - трэцім флагмане мясцовага футбола.

Ледзь не ўгробленая топ-кар'ера замест гэтага ператварылася ў грандыёзны тур па Еўропе пасля працы (і перамог) разам з Жазэ Маўрынью.

Эйдур Гудйонсен - Ісландскі нападаючы паспеў палюбіцца заўзятарам Чэлсі яшчэ да прыходу Маўрынью на Стэмфард Брыдж, але на працягу двух сумесных сезонаў, якія яны правялі разам у заходнім Лондане, партугалец унёс некалькі важных змен у яго гульню, якія саслужылі яму добрую службу ў яго далейшай кар'еры .

Гудзьёнсэн не толькі выйграў два медалі пераможцы Прэм'ер-лігі і Кубак Лігі, але і стаў часцей выкарыстоўвацца ў іншых ролях, акрамя гульні ў нападзе. Жазэ нават часам выкарыстаў яго ў якасці паўабаронцы, карыстаючыся яго цудоўным веданнем прасторы, каб звязаць гульню з-за лініі атакі.

bbabo.Net