Першы трэнер пачаткоўца "Зеніта" і абаронцы зборнай Казахстана Нуралы Аліпа Ержан Джамбіраў у інтэрв'ю карэспандэнту bbabo.net распавёў аб працы з ім у Актаў, аб лёсавызначальнай размове і мары футбаліста з'ехаць у Еўропу.

- Ержан Максатовіч, калі Аліп паведаміў вам аб магчымасці перайсці ў "Зеніт"?

- 22 снежня, калі ў яго быў дзень нараджэння. Бліжэй да вечара я павіншаваў Нуралы. Да гэтага тэлефанаваў Кайрат Баранбаеў, які і паведаміў яму аб маючым адбыцца праглядзе ў "Зеніце". Быў прыемна здзіўлены, узрадаваўся за яго. Потым ужо выказаў Нурыку свае пажаданні. "Зеніт" па нашых мерках - суперклуб. Гэта выдатны шанц.

- Раней пісалі, што ім цікавіўся маскоўскі "Лакаматыў". Наколькі гэта адпавядае праўдзе?

- пытаўся ў яго з нагоды "Лакаматыва". Па-мойму, Нуралы пытаўся пра гэта ў Кайрата Радаевіча. Яны сачылі за ім, але канкрэтнай прапановы не было. Цікавасць "Ахмата"? Яму ўжо да гэтага далі месца ў распранальні - паміж Арцёмам Дзюбай і Арсенам Адамавым, таму варыянт з грозненцамі, думаю, адпаў адразу.

- Памятаеце дзень, калі ўпершыню ўбачылі яго на полі? Ці вылучаўся ён?

- У 2009 годзе, калі я, не пачынаючы, скончыў гуляць, падаўся ў трэнеры. Мой бацька - трэнер, і ён параіў скончыць з футболам. Мне было 21, калі я ўзяў гурт 1999-2000 гадоў. Нуралы запомніўся тым, што быў дзёрзкім, не кахаў прайграваць. Ён быў вясёлым дзецюком, таварыскім.

- Аліп гуляў у нападзе. Нават гол нядаўна забіў за "Зеніт", падлучыўшыся як форвард. Ці былі ў яго задаткі нападаючага?

- Калі Нуралы даў інтэрв'ю "Спорт-Экспрэс", мне здаецца, ён крыху сціпла паводзіў. У мяне ён заўсёды гуляў нападаючага, на пазіцыі "дзявяткі". І на турнірах ён нязменна забіраў прызы - альбо лепшага бамбардзіра, альбо лепшага нападаючага. Аліп быў нестандартным на полі, з нічога мог стварыць гол. У дзяцінстве ў яго яшчэ і добрая хуткасць была, тэхніка, удар прыстойны. Калі мы гулялі на турніры ў Шымкенце, нябожчык Фанас Салімаў, які працаваў у той час селекцыянерам у акадэміі "Кайрата", падышоў да мяне і сказаў, што хлопец вырасце ў вялікага футбаліста. Аліп тады якраз забіў два мячы шымкенцкай камандзе.

- Ён расказваў, што вы купілі яму першыя буцы. Раскажыце пра гэта.

- Сапраўды сказаць, гэты момант не памятаю. Пасля матчу супраць "Міцьюланда" мы доўга размаўлялі па тэлефоне, і Нуралы нагадаў аб тым учынку. Лічу, што такія справы лепей рабіць моўчкі. Як мог, так і дапамагаў, бо ў тыя гады дзіцячыя трэнеры атрымлівалі па 50-60 тысяч тэнге. У мяне самога браціка 2000 гады таксама тамака займаўся, таму яны мне ўсё - малодшыя браты. Умоваў у нас практычна не было, гулялі на гаравым полі. Прымудраліся абыгрываць "Кайрат", у якім былі сабраны лепшыя ігракі з усяго Казахстана. З той групы ў вялікі футбол змаглі прарвацца Талгат Кусяпаў, Нуралы і Куандык Нурсултанаў, якога "Каспій" узяў на зборы ў Турцыю. Астатнія дзецюкі, нажаль, скончылі з футболам.

- Ці часта даводзілася падтрымліваць Нуралы, улічваючы, што ён у раннім узросце страціў бацькоў?

- Найперш маральна трэба было падтрымліваць. Пасля смерці маці ягоная сястра казала, што Аліп вельмі моцна любіць футбол, трэба яму дапамагчы ў гэтым, накіраваць у патрэбнае рэчышча. Па жыцці праблем з ім не было. Характар ​​ёсць на полі, не любіць прайграваць, у побыце таксама ўсё было добра. Ды я і сам не ў тым узросце быў, каб лічыць сябе мудрым настаўнікам. Проста накіроўваў яго, каб найперш стаў добрым чалавекам. Нядаўна сястра Нуралы пісала, дзякавала. Са свайго боку таксама хачу падзякаваць сясцёр Нурыка, брата і яго жонцы. Залатыя людзі! Не давалі Нуралы нагоды для суму. Ён - позняе дзіця, яму патрэбна была падтрымка ў адсутнасць бацькоў. Шкодныя звычкі? З гэтым у Аліпа ніколі не было праблем. Ён заўсёды быў капітанам каманды, адчуваў адказнасць. Я давяраў яму каманду - як у побыце, так і на полі. Аліп быў маёй правай рукой, вельмі дысцыплінаваным хлопцам.

- Што ён казаў аб працы з Бердыевым? Ці моцна яму дапамагла праца з ім?

- Калі Курбан Бекіевіч толькі прыйшоў у клуб, я пытаўся ў Аліпа з нагоды працы з ім. Нуралы сказаў, што гэты спецыяліст моцны ва ўсіх адносінах. Заўсёды вучыць нечаму новаму, аналізуе кожнае дзеянне, падказвае. Калі меркаваць па апошніх матчах Нуралы, то бачна, што ён дадаў пры Бердыеве.

- Кайрат Баранбаеў казаў, што адступныя за Аліпа - 5 мільёнаў еўра. Як думаеце, ці адэкватная гэта цана?

- На гэтае пытанне цяжка адказаць. Звычайна ў нейкіх момантах сумы за гульцоў завышаны, у некаторых - наадварот. Усё пакажа поле. Дай Алах, "Зеніт" стане для яго трамплінам, і кошт за Аліпа павысіцца.

- Ці зможа ён у далейшым з'ехаць у добры еўрапейскі клуб?

- На гэтую тэму мы часта гаворым. Я кажу: "Армандар арындалады" (мары спраўджваюцца - заўв. bbabo.net. Галоўнае - шмат працаваць. Перавагі? Англійскі чэмпіянат, іспанскі - ён марыць, вядома ж. Спадзяюся, у будучыні ён туды з'едзе.- У Пецярбург Аліп пераедзе адзін ці хто-небудзь з родных будзе з ім?

- Жыць аднаму яму не прывыкаць. Самастойны хлопец. Раскажу адну гісторыю. У 2015 годзе я пераехаў па працы ў сталіцу, а Нуралы быў ужо ў акадэміі "Кайрата". Аднойчы тэлефануе яго сястра і расказвае, што Нуралы хоча назад дадому, у Актаў. Маўляў, трэнер не дае магчымасці праявіць сябе, не падабаецца яму ў "Кайраце", цягне дадому. Сястра папрасіла, каб я з ім паразмаўляў, бо з дзяцінства ён слухаўся не маму, не сясцёр, а чамусьці мяне. Набіраю Аліпа і кажу: "Нурык, не будзь анучай, дакажы сваю заможнасць. Калі ты ануча, едзь дадому, але забудзь мой нумар і больш не тэлефануй". Праз пару дзён яго сястра набірае мяне і дзякуе. Аказваецца, Нуралы вырашыў застацца ў Алматы. Потым ён быў прызнаны лепшым паўабаронцам свайго ўзросту ў Казахстане, а праз год яго ў дубль "Кайрата" перавялі. Атрымліваецца, што за два з паловай гады ён прайшоў вялікі шлях, дэбютаваўшы ў асноўнай камандзе.

- Вы працуеце ў якасці кіраўніка футзальнага клуба "Каспій". Якую працу ўдалося прарабіць?

- Футзальную каманду мы аддзялілі ад футбольнага "Каспія", хаця да гэтага былі адзінай структурай. Аб сваёй працы казаць не жадаецца, лепш судзіць са боку. Праца робіцца, усё дзеля заўзятараў, бо Актаў - радзіма футзалы. Жадаецца адрадзіць традыцыі. З першага сезона хочацца замахнуцца на пуцёўку ў Лігу чэмпіёнаў. Цяпер каманду трэніруе легенда нашага футзала Дынмухамбет Сулейменаў, з ім звязваем вялікія надзеі.

- Футзалу любяць у Актаў. Якія перспектывы вы бачыце ў горадзе?

- Тут вельмі моцна кахаюць футзалу, трыбуны заўсёды запоўненыя да адмовы. Прадаем білеты, крыху зарабляем. Хоць спачатку быў суцэльны негатыў - чаму, маўляў, кошты на квіткі такія і вось такія? Зараз балельшчыкі ўсё цудоўна разумеюць, раскупляюць цікеты за паўдня. Ажыятаж перад кожным матчам. Цяпер будуецца новая база для каманды - гасцінічны комплекс, офіс клуба, сучасная зала, якая адпавядае ўсім патрабаванням УЕФА. У жніўні плануем пераехаць у новы офіс. Таксама ў планах правядзенне Кубка прыкаспійскіх краін сярод клубаў. Дай Алах, рэалізаваць гэта. Турніру на такім узроўні, наколькі я ведаю, сярод краін, якія мяжуюць з Каспійскім морам, яшчэ не было.

- Нядаўна "Каспій" узмацніўся, запрасіўшы некалькіх якасных легіянераў. Як ідуць справы з мясцовымі гульцамі?

- Так, ёсць бразільцы, іранец нядаўна падпісаў кантракт. Таксама запрасілі варатара зборнай Узбекістана. Аднак акцэнт будзем рабіць на мясцовых іграках - гэта наш прыярытэт. Гледзячы на ​​замежнікаў, яны, думаю, будуць прыбаўляць і прагрэсаваць.

Дадамо, што Ержан Джамбіраў паспеў папрацаваць на кіруючых пасадах у "Астане" і "Окжетпесе", а цяпер з'яўляецца дырэктарам футзальнага "Каспія" ​​з Актаў.

З'явілася відэа гола-шэдэўра Аліпа за "Зеніт"

Напярэдадні санкт-пецярбургскі "Зеніт" афіцыйна прадставіў Нуралы Аліпа ў якасці іграка каманды. Раней казахстанец адпрацаваў з камандай два зборы, забіў два мячы і выйграў першы трафей з "Зенітам".

УСЕ НАВІНЫ АЛІМПІЯДЫ-2022

bbabo.Net