Баку, 20 снежня,
Паядынкі англійскай Прэм'ер-лігі з'яўляюцца цяпер настолькі тонкай матэрыяй, што дастаткова толькі аднаго хворага COVID-19 для таго, каб сарваць правядзенне чарговай сустрэчы, нават калі да яе стартавага свістка застаецца менш як дзве гадзіны. 18-ы тур нацыянальнага першынства на гэтым фоне мімаволі прымушаў варушыць у памяці моманты пачатку локдаунда-2020, калі дзверы ва ўсім міры зачыняліся лавінападобнымі тэмпамі, аднак знайшліся ўсёткі шчасліўчыкі, якім атрымалася ва ўсталяваныя тэрміны згуляць свае матчы.
Як паведамляецца, сустрэчу на Тотэнхэм Хотспур Стэдыум паміж аднайменным клубам і Ліверпулем можна было смела называць цэнтральнай для АПЛ на гэтых выходных, а паколькі асаблівай разнастайнасцю дадзены чэмпіянат па аб'ектыўных прычынах парадаваць не мог, то выбіраць было фактычна не з чаго. Зрэшты, інтрыга ўсё роўна існавала, а за яе падтрыманне адказваў менавіта калектыў гаспадароў поля. "Шпоры" не гулялі два тыдні з-за ўсё той жа пандэміі, але былі вымушаны вяртацца ў суровыя рэаліі матчам супраць каманды, якая на ўсю моц зараз пагружана ў чэмпіёнскую гонку.
Ліверпулю даводзіцца знаходзіцца ва ўмовах жорсткай канкурэнцыі супраць Манчэстэр Сіці, які свой матч супраць Ньюкасла завяршыў акурат да старту справаздачнай гульні (4:0). Такім чынам, падапечныя Юргена Клоппа ведалі, як згулялі "гараджане", таму адштурхоўваліся яшчэ і ад гэтага фактара. Хоць, па вялікім рахунку, можна было яшчэ паспрачацца на тэму таго, а ці варта наогул "чырвоным" глядзець на выступы каманды Хасэпа Гвардыёлы, бо Ліверпуль падышоў да матчу супраць Тотэнхэма з васьмю перамогамі запар, і спыняцца сапраўды не быў намераны.
Каманда Клоппа дастаткова агрэсіўна пачала гульню ў надзеі на хуткі забіты мяч, які мог бы падарваць упэўненасць сапернікаў у сваіх сілах. Аднак, не судзілася - пара класных сэйваў на лініі варот ад Льёрыса, і вось, госці ўжо вымушаныя кантраляваць свабодныя зоны на сваёй палове ад замахаў апанентаў. А Кейн з партнёрамі быццам бы і не заўважалі ніякага супраціву на шляху да варот Алісона, і ўжо на 13-й хвіліне перадача Ндомбеле на ход Хары ў правы фланг штрафной завяршылася прыцэльным ударам у далёкі кут.
Тотэнхэм зусім не быў мае намеру спыняцца на дасягнутым, а ў далейшых сваіх наступах толькі падвышаў стаўкі. О! Колькі разоў прыйшлося праходзіць па грані бразільскаму галкіперу ад таго, каб прапусціць пры чарговым выпадзе пары Сон - Кейн! "Шпоры" былі сапраўды актыўныя ў прамежку часу пасля свайго гола, але аднойчы перастараліся. Англійскі форвард скокнуў у ногі Робертсана на правым флангу атакі, пасля чаго павінен быў атрымаць заслужаную чырвоную картку, аднак арбітр Цірні нават не захацеў глядзець эпізод на паўторы.
Як ні круці, а нам прыйшлося ў далейшым вярнуцца да гэтай сітуацыі, бо пад канец матчу Робертсан сам пайшоў на грубы фол на чужой палове супраць Эмерсана, і вось там ужо быў і VAR, і дыскусіі, і выніковае выдаленне флангавага абаронцы Ліверпуля. Пры прамым супастаўленні гэтыя эпізоды былі фактычна люстранымі, але іх трактоўцы пазайздросцілі б нават ва УПЛ - у нас хоць яна можа памяняцца хаця б ад матчу да матчу, а не ў межах адной дуэлі. Уражанне ў выніку было сапсавана, бо дуэль атрымалася якасная!
Ліверпуль адыграўся яшчэ да перапынку, не абыдучыся пры гэтым без удзелу Робертсана, які выканаў падачу з левага флангу на галаву Жоце на блізкай штанзе. Больш за тое, флангавы абаронца затым забяспечыў сваёй камандзе перавагу па ліку, калі наўпрост яму ў галаву патрапіў прастрэлам з правага флангу штрафной Аляксандр-Арнольд. Усё гэта адбывалася на фоне актыўнага старту другога тайма, у якім ні за адной з камандаў мяч надоўга не замацоўваўся.
Займальны футбол выключна цешыў аўдыторыю, ды і чарговая порцыя забітых мячоў не прымусіла сябе доўга чакаць. Ліверпуль стрэліў першым ва ўжо згаданай сітуацыі, але практычна адразу Алісон дапусціў прыкрую памылку на выхадзе з варот за межы штрафной на правы фланг абароны, не перахапіў пас у напрамку Сона, але пры гэтым пакінуў для карэйца пустыя вароты. Такім падарункам не скарыстацца было немагчыма, таму Хын Мін замацаваў выніковы рахунак.
Так, "чырвоныя" так і не здолелі давесці гульню да пераможнага, страцілі ачкі, адпусцілі Манчэстэр Сіці, засталіся без Робертсана, і не факт, што толькі на адзін матч. Вечар няўдач для Клоппа, але нават у такім становішчы магло быць як горш, так і лепей.
Над Малінью павісла густая смуга і часам было цяжка разглядзець, што адбываецца на далёкім флангу. Яшчэ цяжэй было разглядзець моманты, якія стварае Чэлсі. На 15-й хвіліне гаспадары адкрылі лік у матчы - гэта Подэнсе замкнуў прастрэл з левага флангу. Праўда, арбітры тут жа сапсавалі радасць на трыбунах, зафіксаваўшы афсайд.
На 41-й хвіліне ўсё той жа Подэнсе мякка і вельмі класна навесіў у штрафную плошчу, куды ўварваўся Дэнданкер. Бельгіец прабіваў галавой з метраў сямі, але Мендзі ў скачку выратаваў Чэлсі.
У другім тайме сітуацыя на полі не моцна змянілася. Першы і адзіны момант у Чэлсі адбыўся на 78 хвіліне. Алонса класным пасам вывеў Пулішыча сам-насам з галкіперам, а той прабіў прама ў Са. Больш і няма чаго ўспомніць.
Такім чынам, Вулверхэмптан і Чэлсі згулялі ў нулявую нічыю. Каманда Томаса Тухеля ў другім матчы запар дзеліць ачкі са сваім сапернікам. "Сінія" зараз на трэцім месцы — 38 ачкоў. Яны адстаюць ад Ліверпуля на два балы, але ў тых яшчэ матч у запасе. Манчэстэр Сіці апярэджвае Чэлсі на шэсць ачкоў.
bbabo.Net