Op 10 februari, de dag waarop Vladimir Zeldin 107 jaar oud zou zijn geworden, werd ter ere van hem een ​​herdenkingsster geïnstalleerd in het Theater van het Russische leger, waar hij 70 jaar werkte. Hij leefde 101 jaar en nog eens zes maanden en bleef op zo'n eerbiedwaardige leeftijd op het podium staan. Nu is zijn naam vereeuwigd naast zijn collega's: Alexei en Andrei Popov, Nina Sazonova en Lyubov Dobzhanskaya.

In de foyer werden de kostuums tentoongesteld waarin Zeldin speelde in de voorstellingen "Een lange tijd geleden" en "Dansen met de leraar". Hij ging zelfs op 90-jarige leeftijd het podium op, en Julius Gusman voerde met hem het toneelstuk "The Man from La Mancha" op, waar hij zelfs na een heupfractuur Don Quichot speelde. Anderen kunnen in zo'n situatie niet zelfstandig bewegen en Zeldin probeerde te dansen en kwam eruit met een stok. Nu herinneren zijn collega's zich hoe hij hen hielp om titels en appartementen te krijgen. Hij trokkostuum aan, een bevel en ging naar de autoriteiten om te poepen. En hijzelf, als volkskunstenaar van de USSR, laureaat van staatsprijzen, woonde vele jaren in een appartement van 28 meter lang. Actrice Olga Bogdanova, die meer dan eens met hem op het podium ging, zei dat Vladimir Mikhailovich de rol nooit voor de uitvoering herhaalde, hij geloofde dat zodra je begint, je het meteen zult vergeten. Tegelijkertijd vergat ik geen enkele letter. Hij herhaalde graag de zin: "Blow to the mountain." Of je nu wilt spelen of niet, je moet de voorstelling starten en dan, zie je, sleep je jezelf naar de finale. Hij zei altijd tegen zijn collega's in het stuk: "Jongens, zolang ik leef, zal er niets ergs met jullie gebeuren."

Zeldin zou balletdanser kunnen worden, trompettist in een orkest onder leiding van zijn vader. Hij wilde matroos worden, maar werd monteur in een fabriek, waar hij in de amateurkunst terechtkwam en besefte dat acteren zijn roeping was. Alina Pokrovskaya, die we allemaal kennen van de film "Officers", werkte haar hele creatieve leven met Vladimir Zeldin in het theater. “Ik kwam 60 jaar geleden naar het theater, in juni 1962, nadat ik was afgestudeerd aan de Shchepkin Theaterschool. Vladimir Mikhailovich herinnerde me tot zijn laatste dagen: "Ik nam je mee naar het theater." Hij was lid van de kunstraad. Vanaf het allereerste jaar in het theater was ik zijn partner in de vaudeville Soul of a Soldier, waar hij deze soldaat speelde, hoewel hij al over de veertig was. Vladimir Mikhailovich was een geweldig persoon. We reisden veel met hem en traden op in militaire eenheden, speelden kleine sketches in de Western Group of Forces en Afghanistan. Hij was ouder dan wij en we probeerden hem te beschermen tegen moeilijkheden. Aangekomen op de plaats eiste Vladimir Mikhailovich een strijkijzer, streek een wit overhemd, een pak. En nadat hij al het nodige had voorbereid, ging hij op het vliegtuig liggen waarop hij zojuist had geaaid om uit te rusten. Hij moet moe zijn geweest, maar geen van zijn collega's herinnert zich hem als een oude man.

Het recht om de ster te openen werd toevertrouwd aan jonge acteurs Ekaterina Sharykina en Ilya Artamonov, die onlangs de politie hielpen bij het arresteren van een gewapende crimineel. De minister van Defensie kende hem een ​​waardevol geschenk toe: een polshorloge. Ilya vond Zeldin niet in het theater, maar nu werd er gezegd dat hij de riddertradities voortzette die sterk waren in Zeldin.

Na de plechtige ceremonie spraken we met Ilya Artamonov, afgestudeerd aan VGIK (hij speelde in Dyldy, Ninth, Odnoklassniki, speelde in negen uitvoeringen in het theater). Een vertegenwoordiger van het Ministerie van Defensie benaderde hem en zei: “Let op - het horloge is nominaal. Niet elke officier heeft er een. Ik ben er trots op dat mensen zoals jij in ons theater dienen.”

Ilya vertelde hoe alles gebeurde op die noodlottige dag bij de MFC, toen hij deelnam aan de arrestatie van de crimineel.

- Hoe kwam je terecht bij degenen die de dader neutraliseerden die het vuur opende?

Alles gebeurde bij toeval. We hebben genoeg zieke mensen. Ik kwam een ​​paspoort aanvragen en moest lang wachten. Ik bracht senior politieluitenant Georgy Domolaev, die mijn documenten verwerkte, een aanvraag voor de teruggave van mijn paspoort. Op dat moment ging het alarm af, het brandalarm ging af. Ik dacht dat het een vergissing was, maar toen hoorde ik knallen en dacht dat de gasfles was ontploft. De rook ging. Een politieagent kwam aanrennen en zei dat iedereen naar de uitgang moest gaan. Ik wachtte enige tijd en vertrok na Georgy Domolaev. Ik zag vrouwen die zich verstopten en "bom!" riepen. Ik besloot het gebouw zo snel mogelijk te verlaten. Ik zag een vrouw met een schot door haar hand en begon toen te begrijpen dat er iets mis was. Zodra ik wegging, zag ik links een man, op wie Georgy Domolaev rende. De man stond op het punt om op zijn fiets te stappen en weg te gaan. Alles ging niet zo snel. Later, tijdens het verhoor, zag ik beelden van deze man die mensen doodde, hoe zijn pistool vastliep. Toen hij op de fiets stapte en George aan kwam rennen, ontstond er een gevecht. En ik besloot op tijd te komen voor hulp, om de crimineel neer te halen. Er was nog iemand bij mij. We hebben de crimineel met z'n drieën verdraaid, hem verschillende slagen toegebracht om hem vast te houden. Hij verzette zich tot het laatst en ik moest hem met mijn knie fixeren zodat de man niet zou bewegen.

— Was je niet bang?- Eerlijk gezegd Nee. Ik voelde toen geen angst. Ik had een soort van woede, ik dacht dat hij iemand anders zou neerschieten. Ze haalden een heleboel wapens uit hem: een mes en een pistool. Sommige dierlijke instincten worden op zo'n moment geactiveerd. Ik wilde hem slaan, maar ik hield me in, ik draaide hem gewoon. Ja, en Georgy Domolaev stond erop dat het niet nodig was om te slaan, het was belangrijk om op de politieagenten te wachten en de overtreder over te dragen aan wetshandhavingsinstanties.

Terug naar nieuws »

Een ster ter nagedachtenis aan Vladimir Zeldin verscheen in het Theater van het Russische leger: beelden van de ceremonie

Bekijk de fotogalerij over het onderwerp

bbabo.Net