Collega-muzikanten herinneren zich Dallas Good als iemand die de gemeenschap binnen de Canadese muziekscene stimuleerde, nieuwe artiesten steunde en hen de kans gaf om hun vaardigheden te laten zien.

Good, de zanger en gitarist van de rock/alternatieve countryband The Sadies, is donderdag op 48-jarige leeftijd een natuurlijke dood gestorven.

De Sadies plaatsten het nieuws vrijdagmiddag op hun sociale media-accounts en zeiden in een Facebook-bericht dat Good onder doktersbehandeling was geweest voor een eerder deze week ontdekte hartziekte.

De band, bestaande uit Good, zijn zanger/gitarist broer Travis Good, bassist Sean Dean en drummer Mike Belitsky, werd in 1994 in Toronto opgericht en bracht in 1998 hun eerste album Precious Moments uit.

En sindsdien hadden ze als inspiratie gediend voor andere Canadese acts.

"We zijn een beetje opgegroeid met het aanbidden en bekijken van (hen)", zei Ryan Gullen, bassist van de Sheepdogs in een telefonisch interview. "Hun albums zijn geweldig en hun liveshows waren iets waar je alleen maar naar kon streven."

Gullen zei dat de Sadies de eerste band waren die "een kans waagden" op de Sheepdogs in 2011, en de toen nog weinig bekende rockgroep uit Saskatoon uitnodigde om met hen te touren door West-Canada.

Gullen zei dat het optreden een "enorme bevestiging" was voor de Sheepdogs, eraan toevoegend dat Good and the Sadies hun door de sterren getroffen zenuwen snel op hun gemak stelden door ze "met open armen" te verwelkomen en ze na de eerste show mee te nemen voor een drankje.

De tijd van The Sheepdogs met Good werd afgebroken toen hij zijn been brak voor de tweede show van de tour. Toch, zei Gullen, was het het begin van een band die met de jaren sterker werd.

"We werden een deel van hun gemeenschap, en ik denk dat dat het grootste deel is van wat je over Dallas en de Sadies kunt zeggen," zei hij. “Ze hebben echt gemeenschap gefokt. Ze verwelkomden mensen en steunden mensen.

“Het ging hen niet om groter worden. Het ging erom jezelf te omringen met goede mensen en ze op te bouwen, wat bij veel muzikanten op veel manieren verloren gaat."

Eamon McGrath, een muzikant en schrijver uit Edmonton, herinnert zich dat Good zijn been brak tijdens een tournee. Hij herinnert zich ook Goods triomfantelijke terugkeer naar het podium, maanden later in Saskatoon, met een gipsverband onder zijn pak dat tot over zijn knie reikte.

McGrath opende op die show voor de Sadies - een van zijn vele keren dat hij met de band speelde.

"Ik begrijp niet eens hoe hij een pak over die cast kreeg en de hele show speelde", zei McGrath. "Een scheurende, luide, energieke Sadies-show, druipend van het zweet... Dat zou waarschijnlijk onuitsprekelijk ongemakkelijk zijn geweest."

McGrath zei dat hij zich altijd "een duizelingwekkend schoolmeisje" voelde als hij naast de Sadies kon spelen.

"Ze waren, in veel opzichten, als de laatste hold-up van echte hardwerkende, op de weg geharde troubadours," zei hij.

De Sadies traden nog weken voor Goods dood op en hadden in januari een nieuwe single uitgebracht, "Message to Belial".

Ze waren een van de acts op een virtuele editie van Guelph, Ont.'s Hillside Inside-festival eerder deze maand en stonden op de affiche van Winterruption, een muziekfestival in Edmonton dat loopt van 31 maart tot 3 april.

Ze zouden in april in Toronto's Horseshoe Tavern spelen, een inhaaldatum voor shows die in december waren uitgesteld.

"We hebben geen woorden voor de schok die we allemaal voelen", luidde het Facebook-bericht van de band vrijdag. "Het podium is donker vandaag met het al te snel voorbijgaan van de helderste lichten van de muziek."

Gullen beschreef de stem van Good als een "ongelooflijk lage, bijna beklijvende" kwaliteit.

Niet de typisch luide, onstuimige frontman, Good was een "stoïcijnse, berekende artiest", zei Gullen, die de wereld liet zien "je hoeft geen Mick Jagger te zijn om een ​​band te leiden."

McGrath zei dat Good meerdere muziekgenres overstegen, en merkte op dat hij ook speelde met Moncton, de in N.B. gevestigde psychedelische band Elevator to Hell, de instrumentale Toronto-rockgroep Shadowy Men on a Shadowy Planet en Toronto-indie-rockers The Unintended.

"(The Sadies) waren net zo goed een punkband als een countryband," zei McGrath. "Hun muzikale vaardigheid op het gebied van gitaarspel, ik bedoel, ze laten de meest technische death metalbands eruitzien als incapabele studenten."

Dallas en Travis Good kwamen uit een sterke afstamming van muzikaliteit. Hun vader Bruce speelde in de Juno-winnende bluegrass-outfit The Good Brothers samen met zijn broers en zussen, terwijl moeder Margaret op opnames is verschenen met zowel haar man als haar zonen.

Het album Northern Passages van The Sadies uit 2017 werd opgenomen in de kelder van de Good Parent in Newmarket, Ont.

De band werkte samen met vele andere acts van eigen bodem, waaronder Buffy Sainte-Marie, Blue Rodeo, Neil Young en the Tragically Hip, met wie ze uitgebreid toerden.

De band werkte samen met Hip-frontman Gord Downie voor hun album And the Conquering Sun uit 2014 - een uitgebreid project dat zeven jaar in beslag nam.

Good werkte ook als producer en hielp het Canadese zustertrio The Garrys met een album dat ze dit najaar uitbrachten.Julie Maier, een van de bandleden, noemde Good een 'verlanglijstproducent' en zei dat de band opgetogen was toen hij ermee instemde om met hen samen te werken. Zijn nuchtere karakter - Good vroeg alleen om Red Rose-thee toen de Garrys aanboden om in de studio voor eten en drinken te zorgen - trof haar zussen.

"Hij was gewoon zo'n pretentieloos persoon", zei Maier. "Hij was gewoon het verste van een diva."

Zijn bijdragen aan de Canadese muziekscene zijn ongeëvenaard, zei McGrath, en hij merkte op hoe de Sadies 'meedogenloos' door het land toerden.

"Ze hebben hun publiek nooit gediscrimineerd, hebben nooit neergekeken op een stad die zo klein of zo groot was als die was", zei hij.

"Ze hebben de basis gelegd om Canadese kunstenaars te zijn."

bbabo.Net