Rusland (bbabo.net), - De ruzie tussen onze bioscoop en het publiek sleepte zich voort. In Polen, in Frankrijk, in Duitsland houden ze van hun bioscoop, in Rusland houden ze niet van hun bioscoop, en ze geloven niet dat daar iets goeds kan gebeuren. Waarom is dat? Het verzamelen van deskundige meningen. Producer Alina Mayasova stelt voor om te praten over de degradatie van het acteerberoep.
Vrienden acteurs, hier huil je dat je niet bent uitgenodigd voor de bioscoop. Wat ga je daar spelen?
Nu worden komische acteurs niet door het theater aan de Russische cinema geleverd, maar door ... amateurvoorstellingen. De film met een ingenieur in de titelrol verzamelt drie kassa's, en een komedie met professionele acteurs Viktor Sukhorukov en Gosha Kutsenko mislukt aan de kassa. Unieke professionals Alexander Bashirov en Alexei Panin, en wijlen Andrei Krasko zijn niet in trek bij regisseurs, maar de KVN-speler Misha Galustyan, met capriolen, worstelt om te doen wat deze drie acteurs met gemak zullen doen. Omdat, zeggen ze, iedereen Hamlet kan spelen, en om een 100% dwaas te spelen, zodat de kijker zeker weet dat je hetzelfde bent in het leven, is de hoogste acteerkunstenaar!
Geloof je echt dat Lesha Panin met zijn schokkende capriolen een idioot is in het leven? Ik zal je vertellen dat dat niet zo is. Hij is een normaal mens, maar een unieke acteur.
"Ural dumplings" maakte een speelfilm met zichzelf in de hoofdrollen. De jongens zijn zich er niet van bewust dat het algoritme voor het maken van een sketchshow en een speelfilm anders is. Natuurlijk, omdat ze eraan gewend waren geraakt om samen aan schetsen te werken, kon geen van deze ingenieur-acteurs een volle meter vasthouden.
Half opgeleide ingenieurs, dokters en banketbakkers, voor wie de uitdrukking "toneelbeweging" een cijfer is voor "Eustace Alex", die met een verschrikkelijk Zuid-Russisch of Oost-Siberisch dialect spreken en allemaal last hebben van zulke nachtmerrieachtige "fictie-effecten" dat geen "Eudoxia" zal Ardalionovna ooit corrigeren" - dit is nu het gezicht van onze cinema.
Nee, maar wat, echt? Als elke kok de staat kan leiden, dan zouden we een film moeten bouwen - gewoon spugen! Wat is daar Stanislavsky?! Degenen die volgens het Stanislavsky-systeem studeerden, besteedden vier jaar van hun leven aan het bestuderen van domme onderwerpen zoals "podiumtoespraak", "toneelbeweging" of schermen - die dwazen, laten ze door de gangen van Mosfilm lopen en hun foto's verspreiden onder filmmaatschappijen . Maar we hebben geen cursus "volksdans" nodig, en dus breken we de kassa, zonder speciaal onderwijs en met hete aardappelen in onze mond.
In onze bioscoop is alles door elkaar. Als in de USSR een poster met het opschrift: "Starring: Yuri Nikulin, Georgy Vitsin, Evgeny Morgunov" diende als garantie voor kassabonnen, ging het publiek niet naar de film als zodanig, maar "naar Mironov", "naar Papanov", "naar Leonov", "op Kramarova", nu zal de duivel uitzoeken wie wie is?
Wij vragen de verhuurbedrijven:
- Als we die acteur uitnodigen voor de hoofdrol, garandeert dit dan dat de film de kassa haalt?
- Nee, - antwoorden ze, - verspil geen geld zonder gebruik. De toeschouwer "op acteurs" gaat niet meer. Hij gaat gewoon naar de film.
En de distributeurs hebben, zoals altijd, gelijk.
Aan het publiek werd gevraagd: wie is je favoriete acteur? Het publiek antwoordde: Vladimir Mashkov. Nou oke! De "crew" met Mashkov nam de kassa, "Duelist" met dezelfde Mashkov mislukte, en de serie "Motherland" met dezelfde Mashkov werd bespuugd door het publiek en gooide rotte tomaten ... Dat wil zeggen, het succes van de film nu kan alleen worden gegarandeerd als de hoofdrol wordt gespeeld door iemand die flitst in sociale netwerken en in schandalige kronieken, zelfs als hij op drie benen hinkt en niet alle letters van het Russische alfabet uitspreekt.
Oké, we hebben het beroep van scenarioschrijver al onder de sokkel neergelaten. Inderdaad, elke dwaas zal een script schrijven, waarom dit leren! Regisseur worden kan iedereen, je moet het wel willen! Maar films worden gemaakt door ak-te-ry! Daarom heet het "spel".
Het gezicht van onze bioscoop wordt nu niet bepaald door acteurs, maar door half opgeleide ingenieurs, banketbakkers, artsen...
Maar als we ook acteurs in sociale netwerken rekruteren en grote dramatische artiesten dwingen om in goedkope actiefilms op te treden, dan zal de achteruitgang van de Russische cinema sneller komen dan verwacht.
Filmregisseurs die alleen met 'hun' acteurs werken, zijn nu op de vingers en op één hand te tellen. Er zijn momenteel geen scripts geschreven voor een specifieke acteur. Ze zijn gewoon niet nodig. Omdat de acteur in onze bioscoop nu een applicatie is voor computergraphics, meer niet.
Het leven van een acteur is kort. Het is duidelijk dat ze bang zijn om "uit de kooi te vallen", hun kwalificaties te verliezen, ze zijn bang voor werkloosheid, en nog veel meer, daarom verspillen ze hun talent en acteerpotentieel en stemmen ermee in om in allerlei computer "shooters" te schieten. ". Hun geluk is dat er in Moskou meer theaters zijn dan er in Rusland films worden gemaakt, en ze hebben tenminste nog iets te spelen in het theater.
Maar in de bioscoop hebben goede acteurs geen vooruitzichten. Niet alleen hebben ze absoluut niets te spelen in moderne films - men gelooft dat de kijker naar speciale effecten komt kijken en niet naar acteren. Maar ze worden nog steeds actief uit de professionele sfeer verdreven door niet-professionals van verschillende "shows" en "KVN's".Daarom, tot ziens, Stanislavsky! Lang leve "Ural dumplings" en Misha Galustyan!
En laat de Spanjaarden Lyosha Panin uitnodigen om in films op te treden.
Van de redacteur
Wat weerhoudt onze bioscoop ervan om het publiek terug te winnen? We nodigen alle geïnteresseerden uit om het gesprek voort te zetten.
bbabo.Net