Bosprojecten, waar Rusland veel belang aan hecht als middel om zijn klimaatverplichtingen te realiseren, kunnen zowel een motor worden voor boshervorming als een instrument voor de medefinanciering van een uitgeput bosbeheermodel, Evgeny Shvarts, hoofd van het Centrum voor Verantwoord Natuurbeheer aan het Instituut voor Geografie van de Russische Academie van Wetenschappen, en vice-voorzitter Comité voor Natuurbeheer en Ecologie van de Kamer van Koophandel en Industrie van de Russische Federatie Oleg Pluzhnikov.
Om Russische op export gerichte bedrijven te laten opereren op exportmarkten en internationale financiering te ontvangen, is het belangrijk om formeel goedgekeurde bedrijfsstrategieën voor koolstofarme ontwikkeling aan te tonen. In de overgrote meerderheid van de gevallen kunnen ze niet worden uitgevoerd zonder de zogenaamde compensatieprojecten - projecten waarbij de koolstofopname door natuurlijke ecosystemen wordt verhoogd.
De meest methodologisch ontwikkelde projecten van dit type zijn projecten om de opname van koolstofdioxide door bossen te vergroten (bosklimaatprojecten - LCP) met behulp van ecosysteemdiensten. De opkomst in de bosbouwsector van partners van grote bedrijven (in de vorm van partnerschappen met houtbedrijven en als onafhankelijke spelers) die in 2050-2060 CO2-neutraliteit willen aantonen om ESG-financiering te ontvangen, moet een aanjager worden van vergroening van de bosbouw en leidend , in het bijzonder om de bosbranden in het land te verminderen. Dit laatste wordt onder meer bereikt door de heroriëntatie van herbebossing naar laaggebergte loof- en gemengde soorten en de afwijzing van herbebossing door naaldmonoculturen van onverhuurde bosgronden.
Ondanks een forse verhoging van de financiering voor brandbestrijding in de afgelopen jaren, onder meer in het kader van het federale project "Forest Preservation", groeide het totale areaal bosbranden in het land in 2017-2021. Dit suggereert dat het probleem niet zozeer het gebrek aan geld en de lage efficiëntie van de bosbescherming in de luchtvaart is. De groei van het totale areaal bosbranden in Rusland in het kader van verhoogde financiering is te wijten aan het ontbreken van economische prikkels om branden te verminderen en passende infrastructuur te ontwikkelen, inclusief wegen, in bossen die door industriëlen zijn gehuurd, en deels door de praktijk van totale herbebossing met behulp van monoculturen van naaldbomen buiten het pachtgebied.
Opgemerkt moet worden dat de groeisnelheid en toename van de voorraad hardhout 1,4-2,0 keer hoger is dan die van coniferen. De opname van CO2 door espen is tot 3,6 t CO2 per jaar/ha; berken - tot 3,3 t CO2 per jaar / ha, eiken - tot 3,2 t CO2 per jaar / ha, en coniferen - tot 2,4 t CO2 per jaar / ha, sparren - tot 2 t CO2 per jaar / ha . Het vermogen om bosbranden in stand te houden in hardhout is aanzienlijk lager dan in monoculturen van naaldbomen. Daarom is de huidige praktijk bijna nul of zelfs een negatieve koolstofbalans vergeleken met de zogenaamde basislijn - zelfgroei - en zal waarschijnlijk de reservering van de meeste koolstofeenheden als "verzekering" in geval van brand vereisen. De dominante praktijk in Rusland van herbebossing met monoculturen van naaldbomen mag dus niet worden beschouwd als bosklimaatprojecten.
Het belang van het bedrijfsleven en investeerders bij de implementatie van het LCP is om te zorgen voor een betrouwbare (geverifieerd in overeenstemming met internationale praktijken) en kwantificeerbare toename van de absorptiecapaciteit van bossen, en om internationaal gecertificeerde koolstofeenheden (CU) te verkrijgen, terwijl de reputatieschade wordt geminimaliseerd. risico's. Een effectieve oplossing voor deze problemen is naar onze mening nog niet voorgesteld, en de projecten die bedrijven uitvoeren en plannen, vertegenwoordigen op zijn best een onproductieve verspilling van bedrijfsgelden om de budgettaire financiering van bosbeheerorganen en bosbedrijven te vervangen zonder de vooruitzicht op het verkrijgen van resultaten - gecertificeerd volgens internationale UE-normen (of zelfs volledig zinloos en zelfs schadelijk, zoals het vanuit de lucht zaaien van naaldzaden in regio's waar hun economisch gebruik niet is gepland).De prioriteiten van de staat en geïnteresseerde bedrijven kunnen in drie groepen worden verdeeld. De eerste is de oplossing van regelgevende en juridische problemen bij de implementatie van verschillende soorten LCP. Dit omvat de mogelijkheid om bij de berekening van de CO2-voetafdruk rekening te houden met de emissie-eenheden die de belegger ontvangt als gevolg van de implementatie van het LCP, evenals de inleiding tot Art. 25 van de Forest Code van een nieuw type pacht voor de uitvoering van bos-klimatologische projecten en het wegnemen van tegenstrijdigheden met de wetgeving op landbouwgrond (inclusief artikel 78, lid 4 van de Land Code) door LKP op te nemen in het aantal toegestane activiteiten. Hiermee wordt de eigendomsoverdracht van CO2-ERU's en de implementatie van LCP's op landbouwgrond gelegaliseerd. De tweede groep omvat het creëren van juridische mechanismen en het bepalen van de voorwaarden voor het verkrijgen van eigendomsrechten op gecertificeerde bos-CU's op basis van de resultaten van het LCP. De derde groep is de ontwikkeling, testen en goedkeuring van LKP-methodologieën, beoordeling van de timing van voorbereiding en lancering van methodologieën en normen die voldoen aan internationale vereisten (inclusief rekening houdend met de beschikbaarheid van de reeds aangenomen VERRA-certificeringsmethodologie - VCS en CCB - van dit soort projecten en/of de timing van de goedkeuring ervan in de toekomst). In de vierde fase kan worden begonnen met het vaststellen van een prijs voor koolstof en het creëren van een interne koolstofmarkt in Rusland, het ontwikkelen van marktinstrumenten en voorspellingen van de koolstofprijs.
Los daarvan merken we op dat zonder juridische ondersteuning van bosklimaatprojecten op landbouwgrond dergelijke projecten niet effectief kunnen worden uitgevoerd. Als bedrijven die in het Siberische en het Verre Oosten van het land zijn gevestigd, op de gronden van het Staatsbosbeheer gebieden proberen te vinden voor de uitvoering van LKP, dan zullen bedrijven waarvan de belangrijkste productiemiddelen zich op het Europese grondgebied bevinden (Metalloinvest, Shchekinoazot en vele andere) moeten een consistent juridisch kader hebben voor de uitvoering van bos-klimatologische projecten op landbouwgronden, waarvan blijkbaar niemand op dit moment serieus bezig is. Hoewel, volgens het Institute of Global Climate and Ecology van Roshydromet, dergelijke projecten een groter potentieel hebben voor het verkrijgen van kredieten voor vermindering van de CO2-uitstoot.
Tegelijkertijd is het belangrijk om pogingen tegen te gaan om de uitvoering van regeringsdecreet nr. 1509 van 21 september 2020 "Over de bijzonderheden van het gebruik, de bescherming, de bescherming en de reproductie van bossen op landbouwgrond" daadwerkelijk te verbieden en te blokkeren. die in 2021 werden ondernomen, en zorgen voor de volledige uitvoering ervan, gelijktijdig met het wegnemen van de tegenstrijdigheden met de wetgeving inzake landbouwgrond, waarin is voorzien door het presidentieel besluit van 27 januari 2022 (Pr-189, paragraaf 5).
Het probleem is ook het gebrek aan legale pacht voor LKP op de gronden van het Staatsbosbeheer. De vormen van uitvoering van bosklimaatprojecten die door het ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen zijn gepland (“Het gebied van herbebossing is vergroot, de kwaliteit en efficiëntie van herbebossingswerkzaamheden op bospercelen die niet zijn verhuurd zijn verbeterd”) in de praktijk zijn in wezen gericht op het opnemen van bedrijven onder het mom van het uitvoeren van bosklimaatprojecten. Tegelijkertijd kan worden aangenomen dat er geen betrouwbare juridische mechanismen zijn om eigendom van CU's over te dragen aan investeerdersbedrijven en om de mogelijkheid van internationale certificering van CU's die in de loop van dergelijke projecten zijn ontvangen, te garanderen. Om dit probleem op te lossen, is het noodzakelijk om in art. 25 van de Forest Code, het concept van het leasen van dergelijke gronden voor de uitvoering van bosklimaatprojecten. Tot nu toe wordt de inzet gezet op het daadwerkelijk opleggen van budgetvervangende projecten aan bedrijven, waarbij het moeilijk of onmogelijk is om de "baseline" van het project te bepalen.Het lijkt erop dat de wettelijke regeling die in Rusland wordt gecreëerd om projectactiviteiten te stimuleren, bedoeld is om ervoor te zorgen dat de registratie van broeikasgasemissiereducties in de National Greenhouse Gas Inventory een voldoende resultaat is voor bedrijven en investeerders. Maar dit is een volkomen verkeerde conclusie. Voor bedrijven die worden gefinancierd op wereldwijde financiële markten en genoteerd zijn aan wereldwijde beurzen, is het resultaat eigendom van gecertificeerde koolstofkredieten. Het resultaat van een verkeerd begrip van de wereldmarkteconomie en pogingen onder het mom van "bosklimaatprojecten" om business as usual te financieren, zelfs zonder schattingen van de prijs van een emissiereductie-eenheid, zullen ofwel "binnenlandse" emissie-eenheden zijn die niet genoteerd op de wereldkoolstofmarkten (bij gebrek aan verificatie volgens internationale normen), of praktisch nul resultaten van projectactiviteiten (in geval van internationale verificatie van projectresultaten). In ieder geval zal het resultaat niet-concurrerende prijzen zijn voor de kosten van koolstofeenheden. Zo is de schatting van de koolstofkosten in het initiatiefproject in de regio Irkoetsk ongeveer € 39 per ton, terwijl in werkelijkheid de koolstofeenheden van de Russische lakemissiereducties effectief kunnen worden gerealiseerd tegen een prijs van minder dan € 10 per ton CO2-equivalent (analyse KPMG Project Development Documents of CDM projects, 2021). Met deze aanpak heroriënteren exportgerichte bedrijven die in Rusland actief zijn en internationale investeerders zich eenvoudigweg op de aankoop van emissiereductie-eenheden tegen marktprijzen in andere landen (bijvoorbeeld in Zuidoost-Azië), wat al is bevestigd door transacties voor de aankoop van bos UE's door Sakhalin Energy, Shell, Gazprom MT.
De belangrijkste fout van de benadering van de Russische regeringsstructuren is dat in plaats van de potentiële off-budget financiering van bosklimaatprojecten te gebruiken als een belangrijk instrument voor het hervormen van het verouderde uitgebreide uniforme bosbouwmodel, ook in de richting van het verminderen van het afbranden van bossen niet verhuurd voor bosbouwdoeleinden, maar het is de bedoeling dat ten koste van particuliere bedrijven en buitenlandse investeerders inefficiënt geplande (ook zonder echte aandacht voor klimaatverandering) bestaande staatsprogramma's en -projecten wordt medegefinancierd. Het praktische resultaat van deze aanpak zal een virtueel verbod zijn op de uitvoering van innovatieve projecten die de koolstofopslag in bossen, zowel op landbouwgrond als op de gronden van het Staatsbosfonds, aanzienlijk kunnen vergroten en bosbranden kunnen verminderen.
Weigering van pogingen van administratieve dwang om LKP uit te voeren zonder registratie van een pacht op de gronden van het Staatsbosbeheer en de lancering van efficiëntere projecten op landbouwgronden kan ook zorgen voor een aanzienlijke prijsverlaging van de Russische UE - van ongeveer € 39 per ton CO2 tot een prijsconcurrentievoordeel van € 5-10 per ton CO2. Dit laatste is vrij belangrijk gezien het feit dat VE's van bosklimaatprojecten met betere aanvullende milieukenmerken potentieel een hogere vraag hebben in het licht van een overaanbod van dergelijke eenheden en felle prijsconcurrentie op internationale markten. Dit laatste is al bevestigd door transacties voor de aankoop van bosbouweenheden van Sakhalin Energy, Shell, Gazprom MT en anderen buiten Rusland.
De deadlines voor het uitvoeren van de instructies van de president zijn nog niet verstreken en het is nog steeds mogelijk om een open en gericht op het bedrijfsleven en investeerders te maken van het regelgevingskader voor de uitvoering van bosklimaatprojecten, dat gebaseerd zal zijn op de prijs van koolstofeenheden en de mogelijkheid om bij het berekenen van de CO2-voetafdruk rekening te houden met de resultaten van het LCP, het opgeven van pogingen om "riolering" van bedrijfsgelden te vervangen door budgetfondsen in vaak zinloze of ineffectieve traditionele uitgaven die niet overeenkomen met of in strijd zijn met de klimaatagenda en de urgente taken om de efficiëntie van bosbouw en landbouw te verbeteren.
bbabo.Net