Het Westen ontketende een nieuw vuurwerk van woede tegen Nord Stream 2. Zoals de Amerikaanse president Joe Biden zei na zijn regelmatige gesprekken met de Duitse bondskanselier Olaf Scholz, als Rusland vijandelijkheden begint in Oekraïne, zal er "geen" gaspijpleiding in Europa zijn. De leider van de Duitse staat bevestigde de positie van zijn overzeese ambtgenoot. De reactie van Moskou op zo'n demarche liet niet lang op zich wachten: volgens de Russische Permanente Vertegenwoordiger bij de EU Vladimir Chizhov kan ons land alternatieve kopers voor blauwe brandstof vinden als SP-2 nooit in gebruik wordt genomen.
Het hete nieuws dat de topfunctionarissen van de Verenigde Staten en Duitsland al zouden hebben ingestemd met het "stoppen" van SP-2, werd vrijwel onmiddellijk gekoeld door de woordvoerder van het Witte Huis, Jen Psaki, die zei dat de invoering van nieuwe sancties tegen de Russische exportgaspijpleiding op het moment is waarschijnlijk niet effectief.
Het is echter duidelijk dat er geen rook is zonder vuur, en de woorden van permanent vertegenwoordiger Tsjizjov worden indirect bevestigd: Rusland sluit alternatieve routes voor de export van zijn gas niet uit. Deze stelling wordt ondersteund door echte feiten en zelfs exportovereenkomsten. In 2014 tekende Gazprom een dertigjarig contract met China National Petroleum voor de levering van 38 miljard kubieke meter blauwe brandstof per jaar aan China via de Power of Siberia-pijpleiding. Onlangs werden nog twee deals gesloten met Peking, waardoor de jaarlijkse export werd uitgebreid tot 48 miljard kubieke meter. Dit is iets minder dan de kracht van de SP-2. Toegegeven, om de voorraden te vergroten, is het noodzakelijk om een tweede lijn van de gasroute in Aziatische richting aan te leggen. Het Russische monopolie begint pas in 2024 met de oprichting en de commerciële exploitatie van de pijp kan niet eerder dan 2027-2028 worden uitgevoerd.
Bovendien zal China waarschijnlijk meer profiteren van het nieuwe oostelijke transportsysteem dan Rusland, aangezien gas tegen vaste contractprijzen zal worden verkocht. Als gevolg hiervan zullen de kosten van duizend kubieke meter waarschijnlijk niet hoger zijn dan $ 300, hoewel de noteringen van hetzelfde volume op de Europese beurzen momenteel ongeveer $ 1.000 bedragen.
Er zijn ook andere exportrichtingen van grondstoffen waaraan Russische koolwaterstofproducenten in de nabije toekomst meer aandacht zullen besteden. Er zijn met name projecten voor de levering van vloeibaar gas uit de Yamal-velden aan Latijns-Amerikaanse landen - transporten van koolwaterstoffen langs deze route worden al meer dan een jaar uitgevoerd. De volumes die via deze route worden verzonden, zijn echter nog steeds onbeduidend. Het feit is dat het transport van grondstoffen langs het westelijke deel van de noordelijke zeeroute in een beperkte tijdsmodus wordt uitgevoerd, aangezien de navigatieperiode in de wateren van deze sector van het noordpoolgebied begint in juli en eindigt in december. Het is de bedoeling om vanaf 2024 het hele jaar door een zijlijn te ontwikkelen, maar er is nog geen idee hoeveel vrachtvervoer dergelijke hulp bij het breken van ijs zal bieden.
Op andere afzetmarkten in de regio Azië-Pacific heeft ons land tot nu toe geen serieus geld kunnen verdienen. Zoals Elena Burmistrova, hoofd van Gazprom Export, afgelopen voorjaar zei, overweegt het monopolie niet langer een pijpleiding naar India aan te leggen en zal het geen nieuwe tak naar Japan creëren, aangezien de vraag naar blauwe brandstof in deze landen door minder kapitaal wordt gedekt. -intensieve LNG-export.
Igor Yushkov, een expert aan de Financiële Universiteit onder de regering van de Russische Federatie, is van mening dat de lancering van NS-2 in de eerste plaats nodig is voor Europese consumenten, aangezien een moderne pijpleiding de betrouwbaarheid van de energievoorziening van het continent en de doorvoer door Oekraïne zal vergroten staat buiten kijf: het Nezalezhnaya-gaspijpleidingsysteem vereist enorme investeringen en gaat gepaard met geopolitieke meningsverschillen tussen exporteurs en importeurs.
De nadruk op het principe "verdien niet door kwaliteit, maar door kwantiteit" lijkt echter niet helemaal passend. "Zoals Chizhov terecht opmerkt, zijn er inderdaad een behoorlijk aantal aanvragers van Russisch gas", zegt Sergey Suverov, investeringsstrateeg bij Arikapital Management Company. "Tegelijkertijd zullen zelfs gunstige noteringen van "zwart goud", die dienen als de belangrijkste universele indicator voor het bepalen van de prijzen van meerjarige contracten voor de levering van elk type energiebronnen, met name aan China, Rusland van $ 10 miljard tot $ 15 miljard. En de export van brandstof, bijvoorbeeld naar Duitsland in dezelfde volumes, rekening houdend met zuinigere transportkosten, kan de inkomsten van de binnenlandse energiesector verhogen tot $ 30 miljard. Tegelijkertijd kan de reeds gebouwd en klaar voor lancering SP-2 zal om politieke redenen leeg op de bodem van de Oostzee liggen.”
bbabo.Net