Het wetsontwerp van de regering over voorlopige voorlopige maatregelen, op grond waarvan de Federale Belastingdienst (FTS) in bijzondere gevallen de vervreemding van een problematische belastingplichtige van een deel van zijn eigendom kan beperken, wordt in de Doema voorbereid: het beëindigt de inning van herzieningen in het parlement, waarna het herzieningsproces de eindstreep zal bereiken. De alternatieven voor invoering zijn volgens deskundigen ofwel de intensivering van de strafrechtelijke vervolging op grond van artikel 115 van het Wetboek van Strafvordering, ofwel een terugkeer naar een pandrecht met terugwerkende kracht in de faillissementswet: dat zijn strengere normen.
De discussie in de Doema over wijzigingen van het belastingwetboek (TC) om de federale belastingdienst de mogelijkheid te bieden om voorlopige voorlopige maatregelen op te leggen aan een deel van het onroerend goed van de onderneming wanneer een belastingcontrole ter plaatse is gepland, gaat de laatste fase in. Bedenk dat het project is gemaakt om een bekend probleem in de Russische wetgeving op te lossen: het nu mogelijk om, in aanwezigheid van claims van de federale belastingdienst voor onbetaalde belastingen, de activa van in moeilijkheden verkerende bedrijven rechtstreeks in het proces van belastingcontroles in te trekken. Zoals vermeld in de federale belastingdienst tijdens de ontwikkeling van het project, bedroeg het jaarlijkse volume van de intrekking van dergelijke activa ongeveer 20 miljard roebel, de meeste bedrijven die deze kant op zijn gegaan, gaan failliet. Het idee van het project is om in het belastingwetboek een fiscaal prioriteringsregime te implementeren dat door de meeste OESO-landen in een of andere vorm wordt toegepast, met het recht om, in het geval van een inspectie ter plaatse, de beschikking van het bedrijf over een deel van van zijn activa. Het volume van de activa die tijdelijk uit de opname worden gefixeerd, is uiteraard beperkt, in feite alleen tot vaste activa. De taak is om de status quo te handhaven in termen van de voorziening van de juridische entiteit met de belangrijkste activa totdat belastingclaims zijn afgewikkeld.
Dit is een van de zwaarste maatregelen die ter beschikking van de federale belastingdienst kunnen komen. Zoals vermeld in de dienst is het op de een of andere manier uitzonderlijk en raakt het de belangen van 99,99% van de rechtspersonen nagenoeg niet. Een alternatief daarvoor - of een forse uitbreiding van de praktijk van strafrechtelijke vervolging van wanbetalers op grond van de regeling van art. 115 van het Wetboek van Strafvordering (inleiding van een strafzaak en inbeslagname van activa in het kader daarvan tot het einde van de belastingcontrole ter plaatse), of een terugkeer naar een eerdere versie van de wijzigingen aan de faillissementswet met de teruggave van het model van terugwerkende kracht daarop.
De basisversie van de wijzigingen van het belastingwetboek (zie 30 juli 2021) voordat ze aan de Doema werden voorgelegd, werden in het najaar van 2021 extra vergaderingen gehouden in het ministerie van Economische Zaken en in het overheidsapparaat met deelname van de Centrale Bank, RSPP en andere bedrijfsverenigingen - het project kreeg natuurlijk geen unanieme goedkeuring van het bedrijf, omdat het objectief de risico's draagt van de uitbreiding van de bevoegdheden van de federale belastingdienst. In de definitieve versie, voorgelegd aan de Staatsdoema, is een aantal compromisoplossingen ontwikkeld die de bepalingen van de basisversie versoepelen. Beperkingen op de verkoop van onroerend goed zijn dus niet van toepassing op betalers van meer dan 2 miljard roebel. belastingen per jaar, aan bedrijven met belastingcontrole die passende bankgaranties hebben die groter zijn dan het bedrag van de fiscale "kloof" (de federale belastingdienst verbergt niet dat een van de doelen actieve acties is tegen bedrijven waarvan het verschil is "kloof" in betalingen in vergelijking met "blanke" concurrenten is aanzienlijk - meer dan twee keer), onroerend goed, als de vereisten van de federale belastingdienst niet hoger zijn dan het gemiddelde driemaandelijkse bedrag aan betaalde belastingen gedurende de laatste drie jaar of de omvang van het "gat" is minder dan een tiende van de hoeveelheid onroerend goed op de balans. De geldigheidsduur van de maatregelen wordt beperkt door de verificatieperiode - standaard 4 maanden. Bezwaringen op effecten kunnen alleen worden opgelegd als er geen andere goederen zijn. Ten slotte zijn de RSPP, OPORA Rossii, Delovaya Rossiya en de Kamer van Koophandel en Industrie het eens geworden over de mogelijkheid om deel te nemen aan de voorbereiding van een methodologie voor het beoordelen van lacunes door de federale belastingdienst vóór de tweede lezing van het ontwerp in de Doema.
Zoals experts stellen, is het project in gecorrigeerde vorm al duidelijk niet gericht op massale toepassing, het is bijna uitsluitend gericht op bedrijven die gebruikmaken van agressieve belastingontduikingsregelingen. Bovendien, niet minder belangrijk, lijkt het een nogal belangrijke factor in de ontwikkeling van de instelling van faillissement in de jurisdictie van de Russische Federatie - nu verstoort de mogelijkheid om activa in te trekken, ook van belastingclaims, het werk ervan. Dit kan een obstakel worden bij het overwegen van het project in de Doema: de problemen van het faillissement hebben hun eigen invloedrijke begunstigden, voornamelijk in de regio's. Maar op zich is het aanscherpen van het werk van belastingautoriteiten met activa in dergelijke regelingen niet alleen de Russische praktijk: het laatste grote land waar belastingbetalingen in dergelijke gevallen geen prioriteit hadden, was het Verenigd Koninkrijk. Ze annuleerde "kroonprioriteit" in betalingen in 2002, vanaf december 2020 wordt het teruggegeven.
bbabo.Net