Wetlands brengen naar schatting vier miljard mensen wereldwijd voordelen op het gebied van gezondheid, voedsel en waterzekerheid, maar velen worden bedreigd.

Wetlands - land bestaande uit moerassen - zijn door de eeuwen heen gedemoniseerd als plaatsen van pest, drooggelegd voor landbouw of stedelijke ontwikkeling, en vervuild of geplaveid.

Maar vandaag ontpoppen ze zich als cruciale ecosystemen in de strijd tegen klimaatverandering.

Het Intergouvernementeel Panel voor Klimaatverandering (IPCC), het orgaan van de Verenigde Naties voor de beoordeling van de wetenschap met betrekking tot klimaat, heeft gewaarschuwd voor de noodzaak om inspanningen voort te zetten om de temperatuurstijging te beperken tot 1,5 graden Celsius (2,7 graden Fahrenheit) boven het pre-industriële niveau.

De wetlands van de wereld, inclusief moerassen, veengebieden, uiterwaarden en kustgebieden, worden gezien als de sleutel tot het bereiken van dit doel - zelfs nu meer dan 35 procent van deze grote verscheidenheid aan habitats sinds 1970 is verdwenen.

De koolstofvastlegging op lange termijn in wetlands is tot 55 keer efficiënter dan in tropische regenwouden. "Blauwe koolstof", gevangen door levende organismen in kust- en mariene ecosystemen en opgeslagen in biomassa en sedimenten, is door het IPCC erkend als een dubbele rol bij het bieden van zowel klimaatmitigatie als aanpassing.

Veengebieden beslaan bijvoorbeeld slechts 3 procent van het landoppervlak van de aarde, maar slaan 30 procent van alle koolstof op het land op. Om de klimaatdoelstellingen van het klimaatakkoord van Parijs 1.5C te halen, zegt het IPCC dat verdere conversie en drainage moeten worden voorkomen en dat 50 procent van alle verloren veengebieden vóór 2030 moet zijn hersteld.

De opgeslagen koolstof is stabiel en kan honderden of duizenden jaren blijven als het niet wordt verstoord, maar als deze omgevingen worden aangetast of omgezet, kunnen ze een belangrijke bron van broeikasgassen worden.

'Universele erkenning'

Op 2 februari 1971 kwamen vertegenwoordigers van 18 landen bijeen in Ramsar, Iran en namen de Conventie over Wetlands aan, ook wel "de Ramsar Conventie" genoemd.

"Het verlies van wetland is nog steeds groter dan het verlies van terrestrische ecosystemen", zegt Jerker Tamelander, directeur wetenschap en beleid bij het secretariaat van de Ramsar-conventie over wetlands.

Maar "de verschuiving in hoe de wereld wetlands ziet, is deels het resultaat van het werk dat is gedaan als onderdeel van de conventie", inclusief het wetenschappelijke en technische beoordelingspanel en hoe landen hebben gereageerd op de verzamelde gegevens.

Het verdrag telt vandaag 172 ondertekenaars en 2 februari is wereldwijd gemarkeerd als World Wetlands Day. Dit jaar wordt het gevierd als een internationale dag van de VN, na de goedkeuring ervan door de Algemene Vergadering op 30 augustus 2021.

"Nu heb je deze universele erkenning die voortkomt uit een resolutie van de Algemene Vergadering die VN-agentschappen en andere instanties oproept om te observeren en actie te ondernemen, dus het is een vermenigvuldiger", zei Tamelander.

"Het was zeer positief voor ons om te zien dat meer dan 70 landen de resolutie mede hebben gesteund."

Wat er in het mondiale geweten is verschoven, is volgens Tamelander het stellen van klimaatdoelen, waaronder de Sustainable Development Goals in 2015 door de Algemene Vergadering van de VN, gericht op het bereiken van een “betere en duurzamere toekomst voor iedereen” in 2030.

"Om ze te bereiken, moeten we goed letten op wetlands", zei hij.

Hoewel wetlands nog steeds een mondiaal gebied van 1,2 miljard hectare (2,96 miljard acres) beslaan – groter dan Canada – heeft de kwaliteit van de resterende wetlands te lijden onder drainage, vervuiling, invasieve soorten, niet-duurzaam gebruik, verstoorde stromingsregimes en klimaatverandering.

Volgens de bevindingen van de Ramsar-conventie is verandering in landgebruik sinds 1970 de grootste oorzaak van degradatie van binnenlandse wetlands, gedreven door bevolkingsgroei en, omgekeerd, door de groeiende behoefte aan landbouwgrond.

Volgens de Global Wetland Outlook, gepubliceerd door Ramsar in 2021, zullen naar schatting vier miljard mensen wereldwijd profiteren van gezondheids-, voedsel- en waterzekerheidsvoordelen door landbouw te ondersteunen als een bron van water voor gewassen en vee. rampenrisicovermindering, zoals droogtes en overstromingen.

De pandemie van het coronavirus heeft ook het verband tussen milieu en gezondheid op de voorgrond geplaatst. De degradatie van deze kwetsbare ecosystemen zal de handel in wilde dieren en planten waarschijnlijk stimuleren, waardoor de risico's op het ontstaan ​​en de overdracht van ziekten toenemen, aangezien volgens Ramsar 40 procent van de soorten afhankelijk is van wetlands.

Transformatieve actie is nodig om de trend van verlies en degradatie van wetland te keren, aldus Ramsar.

"Landbouw is erg afhankelijk van water, je hebt de wetlands nodig voor landbouw," zei Tamelander. “Dus landbouwfinanciering die gericht is op de bescherming van wetland is een goede landbouwinvestering. Dat moeten we zoveel mogelijk nastreven.”

bbabo.Net