Bedrijfssponsors op de Winterspelen houden zich niet op de voorgrond nadat ze opkwamen voor sociale rechtvaardigheidskwesties in het Westen.

Taipei, Taiwan – Airbnb's 'community'-sectie leest als een who's who van progressieve doelen in de Verenigde Staten.

De reus voor kortetermijnverhuur heeft gedoneerd aan Black Lives Matter, huisvesting geboden aan Afghaanse vluchtelingen en heeft hoge cijfers op de gelijkheidsindex van bedrijven als een inclusieve werkgever.

Het toppunt op de Engelstalige nieuwspagina is een artikel, gedateerd 2 februari, over een Airbnb-verhuur in Los Angeles, georganiseerd door de Amerikaanse actrice Issa Rae, die bekend staat om haar uitlatingen tegen raciale onrechtvaardigheid en ongelijkheid.

Op de website, Twitter of Instagram van Airbnb ontbreekt elke vermelding van de officiële sponsoring door het bedrijf van de Olympische Winterspelen van 2022 in Peking, die sinds vrijdag aan de gang zijn.

Airbnb is niet de enige officiële sponsor van de Olympische Spelen die zijn rol bij de Winterspelen lijkt te bagatelliseren – althans in het Engels – na een diplomatieke boycot door landen als de VS, het VK, Canada, Australië, Denemarken, Estland en Litouwen over mensenrechten misstanden tegen moslims uit etnische minderheden in de Chinese regio Xinjiang en pro-democratische figuren in Hong Kong.

De sociale media-accounts van sponsors zoals Snickers en Bridgestone, het Japanse auto-onderdelenbedrijf, hebben ervoor gekozen om de Super Bowl boven de Olympische Spelen uit te lichten, terwijl Black History Month hoger scoort op het Instagram-account van de Amerikaanse multinational Procter and Gamble.

De lauwe associatie van multinationale ondernemingen met de Spelen benadrukt de lastige positie waarmee bedrijven kunnen worden geconfronteerd wanneer ze zich bezighouden met sociale rechtvaardigheidskwesties - een trend die 'wakkerkapitalisme' wordt genoemd - waarvan de aantrekkingskracht op consumenten sterk verschilt per regio.

Volgens Rick Burton, die als chief marketing officer voor het Olympisch Comité van de VS op de Olympische Zomerspelen 2008 in Peking diende, lijken veel officiële sponsors "gesplitste campagnes" te voeren, waarbij ze één campagne voeren in China rond de Olympische Spelen en verschillende campagnes elders.

“Gebruiken sponsors wereldwijd olympische beelden? En gebruiken ze het net zo agressief als in het verleden? En ik denk dat het korte antwoord nee is, dat zijn ze niet”, vertelde Burton, waarbij hij tal van redenen aanhaalde, variërend van de COVID-19-pandemie tot het feit dat de Olympische Zomerspelen en Paralympische Spelen in Tokio slechts zes maanden geleden eindigden.

Burton zei dat ondanks de controverse rond de Olympische Winterspelen, merken waarschijnlijk vanaf het begin wisten waar ze voor tekenden.

"In Rio de Janeiro zorgden de ontheemding van de armen en de vervuiling en het gebruik van fondsen om sportfaciliteiten te bouwen toen er armoede heerste ervoor dat mensen sponsors wilden om te protesteren of te boycotten", zei hij. "In Sochi, Rusland, bestond hetzelfde over homorechten, en het bestaat nu in China, op basis van mensenrechtenrapportage of mensenrechtenovertuigingen."

Vooral Amerikaanse bedrijven staan ​​voor een uitdaging die verder gaat dan de diplomatieke boycot, aangezien de Olympische Winterspelen voor het eerst samenvallen met de Super Bowl, het belangrijkste evenement in het Amerikaanse voetbal. Van de grote namen hebben alleen Intel en Visa prominente Olympische branding op hun websites en sociale media-accounts.

Franse en Duitse multinationals Atos en Allianz hebben op zijn minstagram-inhoud, hoewel niets op Twitter, terwijl de Zwitserse horlogemaker Omega linkt naar een speciale Olympische pagina op zijn sociale media-accounts. De meeste sponsors hebben een Instagram-verhaal waarop de gebruiker moet klikken om Olympische inhoud te zien, hoewel het geen deel uitmaakt van de algemene feed.

Allianz vertelde in een verklaring dat het bedrijf een langetermijnverbintenis was aangegaan om de Olympische Spelen te sponsoren "wat veel verder gaat dan de huidige Winterspelen", terwijl Atos in een verklaring zei dat ondanks dat het een Olympische sponsor was sinds 2001, het niet had geadverteerd op Aziatische games, waaronder PyeongChang 2018, Tokyo 2021 en nu Peking 2022.

De Zwitserse horlogemaker Omega, die zichzelf omschrijft als de officiële "tijdwaarnemer" van de Olympische Spelen in plaats van een sponsor, linkt naar een speciale pagina voor de Spelen op zijn sociale media-accounts.

Airbnb, Snickers, Bridgestone en Procter and Gamble hebben niet gereageerd op verzoeken om commentaar.

Controverses in het verleden

Ondanks de diplomatieke boycot, zijn de Olympische Winterspelen in Peking verre van de eerste editie van de spelen die tot controverse leiden. De meeste Olympische Spelen hebben tot enige vorm van protest geleid, waaronder de Olympische Winterspelen van 2014 in Sotsji, die werden gehouden maanden nadat de Russische president Vladimir Poetin een wet had ondertekend die 'homopropaganda' verbiedt.

De Olympische Zomerspelen van 1972 in München en 1996 in Atlanta werden ontsierd door geweld. De Olympische Zomerspelen in 1936, 1976, 1980 en 1984 lokten allemaal grote boycots uit vanwege banden met nazi-Duitsland, het apartheidsregime van Zuid-Afrika en de Koude Oorlog.Een groot verschil met de Olympische Spelen in Peking is de recente opkomst van identiteitspolitiek en activisme op het gebied van sociale rechtvaardigheid in het Westen en hoe merken en bedrijven naar verwachting zullen reageren, zei Burton, de voormalige functionaris van het Olympisch Comité van de VS.

"Het grote verschil is hoe het sociale bewustzijn is veranderd, zelfs sinds Sotsji in 2014, toen mensen zich zorgen maakten over Ruslands LGBTQ-record, en met Black Lives Matter-campagnes en enorme protestbewegingen over de hele wereld, zijn deze problemen nog meer mainstream", zei Burton, eraan toevoegend dat sociaal bewustzijn er van land anders uitziet.

Verschillende percepties en waarden kunnen westerse bedrijven op gespannen voet zetten met Chinese consumenten, die duurzaamheid en milieubewustzijn misschien waarderen, maar niet willen dat merken China bekritiseren over zaken als Xinjiang, Hong Kong of Tibet, zei Zak Dychtwald, de oprichter en CEO van Young China Group, een denktank gericht op de opkomende identiteit van China.

Dankzij sociale media is ook de afstand tussen China en de rest van de wereld kleiner geworden, waardoor ook consumenten steeds sneller reageren, aldus Dychtwald.

"Terwijl tien jaar geleden, echt vóór WeChat, er grotere barrières waren die deze twee informatie-ecosystemen van elkaar scheidden, zijn die barrières veel poreuzer geworden en dus zijn er veel meer openbare misstappen," vertelde Dychtwald, verwijzend naar China's populairste berichten-app .

"Ik noem ze uitglijders omdat dit bedrijven zijn die zich bewust zijn van het ecosysteem waarmee ze in China worden geconfronteerd, niet alleen het regelgevende ecosysteem, maar ook de potentiële terugslag van de consument - vooral de laatste drie jaar."

Merken kunnen zich ook bewust zijn van public relations-rampen en boycots in China waarmee Nike, H&M en Intel te maken hebben nadat ze beloofden geen materiaal uit Xinjiang te betrekken vanwege beschuldigingen van dwangarbeid in de regio.

"Je wilt jezelf niet in een positie brengen om iets over de Chinese productie te zeggen en vervolgens in een positie worden gebracht waarin je het misschien moet intrekken", Veronica Bates Kassatly, een in het VK gevestigde onafhankelijke analist in de sector duurzame kleding , vertelde.

"Ze zijn het zat dat de westerse wereld hen vernedert en ze zullen het niet meer pikken", zei Kassatly, verwijzend naar Chinese consumenten. "Ze hebben nu de economische slagkracht en dat is niet nodig."

Dit plaatst veel multinationale merken in een moeilijke positie en kan stilte op evenementen zoals de Olympische Spelen belonen. Hoewel bedrijven als Apple, Airbnb en de NBA misschien uit de VS komen, zien ze China nu als een van hun belangrijkste markten.

De Olympische Spelen, zei Dychtwald, hebben net de mogelijkheid geboden aan consumenten buiten China om die verschuiving te zien.

"In de VS noemen ze het 'wakker kapitaal', er is een gevoel dat consumenten kunnen veranderen hoe bedrijven zich kunnen gedragen, en in China is dat heel erg waar [ook]," zei hij. "Ik denk dat wat veel mensen ongemakkelijk maakt, is dat wat veel consumenten [in China] vragen, niet in overeenstemming is met de morele standaard die we in de VS en in westerse landen stellen."

bbabo.Net