Rusland (bbabo.net), - Een volledige telling van de sneeuwluipaard (irbis) is begonnen in de republieken Altai, Tuva en Boerjatië. Het is in deze gebieden dat tot 90-95 procent van de Red Book-roofdieren uit de kattenfamilie die in Rusland leven, is geconcentreerd. Het project is gestart op initiatief van het Wereld Natuur Fonds (WWF) in Rusland. De sneeuwluipaard is de tweede soort grote katten geworden na de Amoer-tijgers, waarvoor een nieuw boekhoudsysteem, afgelopen herfst ontwikkeld door het Ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen van de Russische Federatie, zal worden toegepast.

De "telling" van sneeuwluipaarden gaat door tot eind maart. De eersten die sneeuwluipaarden registreerden, zeer voorzichtig en geheimzinnig van aard, waren medewerkers van het directoraat van speciaal beschermde natuurlijke gebieden van de Altai-republiek (natuurparken Ak-Cholushpa, Uch-Enmek en Belukha) en het Sailyugemsky National Park. Onder de Altai-sneeuwluipaarden zijn er helden en heldinnen. Male Khan werd de eerste sneeuwluipaard die niet alleen automatische camera werd gefotografeerd, maar ook door een amateurlens.

- Khan is een echte heer van een uitgestrekt gebied, hij is een dominant mannetje op de South Chui Range. Onderzoekers schrijven hem minstens 10 kittens toe van drie verschillende vrouwtjes. Eind 2013 legden automatische camera's dit krachtige en mooie luipaard voor het eerst vast, sindsdien is Khan regelmatig te zien in cameravallen. Op de Yuzhno-Chuysky Ridge neemt het aantal Siberische steenbokken, het belangrijkste voedsel van de sneeuwluipaard, elk jaar af. Daarom legt Khan grote afstanden af ​​op zoek naar een prooi, terwijl hij tegelijkertijd zijn bezittingen patrouilleert. Het werd opgenomen door camera's in het westelijke deel van de South Chuya Range. In totaal heeft het sneeuwluipaard een afstand van ongeveer honderd kilometer afgelegd, wat de uitstekende fysieke vorm van onze held aangeeft, - zegt Valentina Zyablitskaya, adjunct-directeur voor milieueducatie van het Sailyugemsky National Park.

Vanwege haar vruchtbaarheid noemen de medewerkers van het nationale park de vrouwelijke Chaganka voor de grap de "moeder-heldin". Barsikha brengt regelmatig nakomelingen en heeft de groep sneeuwluipaarden al aangevuld met minstens vijf individuen. Wetenschappers ontmoetten Chaganka in 2016 toen ze met twee kittens voor camera's verscheen. Twee jaar later werd ze gefixeerd met een nieuw nageslacht van drie kittens! In het najaar van 2019 werd Chaganka op een date gespot, in het voorjaar van 2020 hoopten experts een nieuw broedsel te zien. Deze keer koos Chaganka er echter voor om geen nakomelingen op camera's te laten zien.

- Chaganka woont op de Saylyugem-rug, waar, naar men aannam, geen sneeuwluipaarden waren. En nu worden de aangrenzende percelen bewoond door nieuwe eigenaren - de jonge dochters van Chaganka. De sneeuwluipaard brengt elke twee jaar nakomelingen van 2 tot 4 kittens. De luipaarden zijn 1,5-2 jaar naast hun moeder, ze leren jagen. Dan gaan de jonge mannen uit elkaar, gaan naar andere gebieden en hun zussen blijven liever in de bezittingen van hun moeder, - legde Valentina Zyablitskaya uit.

Dit jaar zal een recordaantal specialisten en organisaties deelnemen aan de telling van de sneeuwluipaardpopulatie. Tijdens het werk zoeken en registreren inspecteurs en wetenschappers sporen van het leven van de luipaard (pootafdrukken, wol, krassen op de grond, pesten op bomen), verzamelen wol en uitwerpselen voor moleculair genetische analyse en controleren de eerder geïnstalleerde automatische camera's. Onderweg zullen experts ook het aantal Siberische steenbokken berekenen, de belangrijkste prooi van de sneeuwluipaard in Rusland, lussen en vallen verwijderen en milieuschendingen registreren.

Een verzoening van de sneeuwluipaardpopulatie maakt het mogelijk om de effectiviteit van instandhoudingsmaatregelen te beoordelen.

- We verwachten dat de populatiedynamiek in de Altai Republiek positief zal blijven, maar dit betekent niet dat de bedreigingen voor het sneeuwluipaard verdwenen zijn. Het stropen met stroppen gaat door. Volgens onze voorspellingen zal het aantal Siberische steenbokken - de belangrijkste prooi van de sneeuwluipaard in Rusland - helaas laag blijven, - zei Denis Malikov, directeur van het Sailyugemsky National Park.

In het Altai-gebergte valt het sneeuwluipaard zelden vee aan, maar dit gebeurt in Tuva. Daarom lanceerde WWF dit jaar een programma om een ​​compenserende kudde te creëren. Als een herder bewijst dat zijn kudde last heeft gehad van een sneeuwluipaard (irbis valt schapen anders aan dan een wolf, bovendien zijn er cameravallen op weiden geplaatst), kan hij een vergoeding krijgen. Maar niet met geld, maar met schapen. In het voorjaar zal zo'n compenserende kudde worden aangekocht.

Competent

Tatiana Ivanitskaya, perssecretaris van het vertegenwoordigingskantoor van het Wereldnatuurfonds (WWF) in de regio Altai-Sayan:

bbabo.Net