Rusland (bbabo.net), - Op het discussieplatform van de IV Meeting van de International Police Club op de conferentie "Human Rights in the Digital Age" bespraken experts het voorstel om alle strafzaken in te dienen en het proces elektronisch uit te voeren .

Het idee om strafzaken elektronisch in te dienen circuleert al enkele jaren in de rechtshandhavingsgemeenschap. En het zorgt voor veel controverse. Als meer dan 80 procent van de ondervraagde Russische onderzoekers en slechts 38 procent van de rechters het vooruitzicht om over te stappen op een elektronische strafzaak positief inschat, dan is bijna 19 procent van de onderzoekers en 62 procent van de rechters tegen.

In het buitenland wordt ongeveer hetzelfde beeld waargenomen. Daar worden echter al actief elektronische strafzaken getest in Duitsland, de VS, Canada, Groot-Brittannië, Oostenrijk, België, China, Singapore en andere landen. Er is geen ontkomen aan de digitalisering van alles en nog wat.

Argumenten "tegen" lijken nog steeds zwaarder te wegen. Enerzijds is er in het geval van de introductie van een elektronische methode voor het voeren van strafzaken en juridische procedures een groot aantal "pluspunten" - en de vermindering van de onderzoekstijd en het gemak van het voeren van een proces, en veel meer. Maar aan de andere kant worden alle "pluspunten" doorbroken door de angst voor een hackeraanval, lekken van persoonsgegevens en onrechtmatige inmenging in een strafzaak. Om nog maar te zwijgen van het feit dat alle deelnemers aan dit digitale proces technisch geschoold en technologisch uitgerust moeten zijn. Hoe kunnen we op de minst pijnloze manier bij dit proces betrokken raken? Op de een of andere manier tenslotte, maar dit probleem zal moeten worden opgelost.

De voorzitter van de Russische afdeling van de International Police Association, Yuri Zhdanov, herinnerde eraan dat het concept van een elektronisch document al is opgenomen in het Wetboek van Strafvordering van de Russische Federatie en dat de procedure voor het gebruik ervan is vastgesteld, met inbegrip van de mogelijkheid van het certificeren van een document met een "verbeterde gekwalificeerde elektronische handtekening" - artikelen 474, 474.1 van het Wetboek van Strafvordering van de Russische Federatie.

Yuri Zhdanov gelooft dat de elektronische vorm van een strafzaak een soort antwoord is op een vrij grote maatschappelijke vraag. In tegenstelling tot papieren strafzaken met meerdere volumes, is een elektronische strafzaak handig, mobiel en compact.

Slachtoffers en getuigen, met name gepensioneerden, gehandicapten en andere mensen met een laag inkomen, hoeven niet steeds naar de rechtbank te gaan of te communiceren met openbare aanklagers en rechercheurs, en vaak ook naar een andere stad of regio. En dat betekent extra kosten.

Maar er is ook een gevaar. Zo meent Yury Zhdanov dat deelname aan een proef via videoconferencing niet uitsluit dat de deelnemers aan de proeven hun vrije wil wordt ontnomen. Buiten de video-opnamecamera in de online vergadermodus kan er inderdaad een andere persoon zijn die een getuige, een deskundige, een deelnemer aan het strafproces bedreigt.

Tatyana Moskalkova, commissaris voor de mensenrechten in de Russische Federatie, bevestigde dat de invoering van elektronische strafzaken een van de meest besproken kwesties is in de binnenlandse rechtshandhavingspraktijk. Volgens haar vereenvoudigt het gebruik van innovatieve digitale technologieën de toegang van burgers tot de rechtspraak aanzienlijk. Daarom moeten de wetgevende autoriteiten federale ontwerpwetten ontwikkelen "Over de elektronische strafzaak" en "Over de invoering van wijzigingen en toevoegingen aan het Wetboek van Strafvordering van de Russische Federatie." Het ministerie van Justitie van Rusland heeft al een interdepartementale werkgroep opgericht om een ​​wetsontwerp voor te bereiden "Over wijzigingen van het Wetboek van Strafvordering van de Russische Federatie", gericht op het reguleren van de deelname van burgers op afstand aan strafprocedures. Het omvat ook vertegenwoordigers van de commissaris voor de mensenrechten. Tatyana Moskalkova steunt ook het voorstel om het geautomatiseerde staatssysteem "Toegang tot justitie" in het leven te roepen, dat zal zorgen voor de afwikkeling van het hele complex van strafrechtelijke procedurele betrekkingen in de beginfase van de strafprocedure vanaf het moment dat een misdaadrapport is geregistreerd tot de definitieve besluit over de resultaten van zijn onderzoek.

Trouwens, eind december 2021 ondertekende de president van Rusland de wet "Over wijzigingen van bepaalde wetgevende handelingen van de Russische Federatie".

Zo voorziet de wet in de indiening van een vordering, klacht, presentatie en andere documenten in elektronische vorm bij de rechtbank via één enkel portaal van staats- en gemeentelijke diensten en andere elektronische documentbeheersystemen.

En toch, hoe gevaarlijk is het lekken van persoonsgegevens, zullen criminelen met plezier strafzaken in het publieke domein lezen? En hoe kan deze informatie worden beschermd?

De plaatsvervangend voorzitter van de raad van bestuur van Sberbank Stanislav Kuznetsov is van mening dat de belangrijkste risico's hier informatielekken zijn, gegevensvernietiging, bijvoorbeeld als gevolg van infectie met een versleutelingsvirus of een technisch incident, de mogelijkheid om een ​​strafzaak te vervalsen door protocollen te wijzigen en andere daarin geplaatste processtukken.Hoe ermee om te gaan? Volgens Stanislav Kuznetsov kunnen zowel elementaire beschermingsmaatregelen, zoals multi-factor authenticatie, toegangscontrole als gespecialiseerde maatregelen instrumenten worden om dergelijke risico's te verminderen. Bijvoorbeeld het maken van een geïsoleerd overzicht, het insluiten van watermerken in elektronische documenten, het gebruik van DLP-systemen voorkomen van informatielekken, het controleren van internet op lekken. Als deze maatregelen niet worden genomen, kan de database met elektronische strafzaken echt een archief worden van kant-en-klare recepten voor beginnende criminelen.

De deskundige is van mening dat het noodzakelijk is om elektronische informatie wettelijk te erkennen als een onafhankelijk soort bewijs, waardoor een elektronisch document als een soort van dit bewijs kan worden beschouwd. Daarnaast zal het nodig zijn om de procedure te regelen voor het aanbrengen van een gekwalificeerde elektronische handtekening, het aanbrengen van zegels van onderzoeks-, deskundige, gerechtelijke en andere instanties op elektronisch materiaal van een strafzaak voor hun certificering.

bbabo.Net