Rusland (bbabo.net), - Eerste Vice-President van de Federale Kamer van Advocaten van Rusland Mikhail Tolcheev heeft kritiek geuit op de ontwerpwijzigingen van het Wetboek van Strafvordering, die het mogelijk maken de getuigenis die door de beklaagden is afgelegd tijdens de onderzoek. Het aan de Doema voorgelegde initiatief gaat ervan uit dat als de beklaagde afstand doet van zijn eerdere getuigenis in de rechtbank, de protocollen van de oude verhoren als ontoelaatbaar bewijs zullen worden erkend. Simpel gezegd: ze worden geannuleerd.
In eerste instantie streeft het project een goed doel na: de verdachte beschermen tegen druk in de onderzoeksfase. De advocatuur geeft toe dat er een probleem is. Advocaten en mensenrechtenactivisten praten er vaak over. Mikhail Tolcheev noemde de door het project voorgestelde oplossing echter ongeschikt. Ja, hij geeft toe, de rechtbanken reageren niet altijd op de verklaringen van de verdachten over het gebruik van marteling tegen hen in de onderzoeksfase. Maar het feit dat er dergelijke gevallen zijn, mag geen reden zijn om alle getuigenissen die door alle verdachten in de onderzoeksfase zijn afgelegd, te devalueren. De omgekeerde situatie is immers ook mogelijk: een persoon heeft zijn schuld niet toegegeven, maar in de rechtbank stond hij plotseling op en "bekeerde zich". Waarom gebeurde het? Misschien begreep hij het echt. Maar het kan ook iets anders zijn: ze zetten hem onder druk. Het project, benadrukt de vertegenwoordiger van de FPA, creëert het gevaar van onaanvaardbare druk op de verdachten. "Werknemers van de onderzoeks- en operationele instanties hebben toegang tot personen die strafrechtelijk aansprakelijk worden gesteld en tijdens de behandeling van de zaak door de rechtbank. Het risico bestaat dus dat het in dit stadium voldoende is om druk uit te oefenen en een afstand doen van eerder afgelegde getuigenissen, wanneer de verdachte of de beschuldigde zichzelf niet schuldig heeft verklaard", meent de eerste vicevoorzitter van de FPA.
Daarom moeten de rechtbanken elke keer alle omstandigheden controleren, het bewijsmateriaal in de onderzoeksfase en de gegevens in de rechtbank vergelijken. Het is onmogelijk om voorrang te geven aan woorden alleen op basis van het feit dat ze op een bepaalde plaats zijn gezegd: in de rechtszaal of het kantoor van de recherche. En daar, en daar kan een persoon liegen of de waarheid vertellen. Dus de rechtbank moet uitzoeken wat ze wel en niet moeten geloven.
Mikhail Tolcheev merkte op dat ontoelaatbaar bewijs bewijs is dat in strijd met de wet is verkregen. "Een dergelijke schending moet worden vastgesteld, niet alleen worden verklaard. Als we het hebben over het gebruik van foltering, dan is dit een misdrijf van publiekrechtelijke aard, waarvan de vaststelling vereist dat de verantwoordelijken worden onderzocht en vervolgd", zei hij. Tegelijkertijd benadrukte de vertegenwoordiger van de balie dat de wet vandaag duidelijk stelt: men kan iemands bekentenis niet als enig bewijs van schuld gebruiken.
bbabo.Net