Terwijl de wereld een schijnbaar verloren strijd voert tegen de opwarming van de aarde en de klimaatverandering, is een van de meest voor de hand liggende en gemakkelijke manieren om de uitstoot van broeikasgassen te beteugelen, het verminderen van voedselverspilling, die gedurende de hele levenscyclus op vele manieren emissies veroorzaakt.

Volgens verschillende schattingen is voedselverspilling een van de grootste bronnen van wereldwijde CO2-uitstoot, goed voor meer dan 10 procent van het totaal. Dit is meer dan veel andere spraakmakende en goed zichtbare bronnen, zoals luchtvaart en scheepvaart, die respectievelijk verantwoordelijk zijn voor ongeveer 2,1 procent en 2,5 procent. Als voedselverspilling een onafhankelijk land was, zou het de op twee na grootste uitstoter ter wereld zijn, alleen achter de VS en China. En net als bij deze twee landen is de totale uitstoot van voedselverspilling alleen maar toegenomen, ondanks verschillende oproepen en een paar maatregelen om ze te beteugelen.

De kooldioxide die wordt uitgestoten als gevolg van voedsel en landbouw is afkomstig van verschillende activiteiten, met name de teelt, verwerking, verpakking en transport van voedsel. Meer dan 33 procent van alle groenten en fruit die over de hele wereld worden geproduceerd, wordt afgewezen omdat ze de verkeerde maat, vorm of kleur hebben, zelfs voordat ze de detailhandel bereiken, wat leidt tot een kolossale maar gemakkelijk te vermijden bron van afval. En omdat het voedsel dat wordt weggegooid vaak op de vuilnisbelt belandt, gaat het rotten en komt er een nog krachtiger broeikasgas vrij: methaan, dat steeds vaker wordt onderscheiden vanwege zijn ernstige impact op de opwarming van de aarde en het feit dat het in de atmosfeer kan blijven langer dan zelfs koolstof.

Het grote volume aan uitstoot komt voornamelijk van een ander alarmerend feit: ongeveer 30 tot 32 procent van al het voedsel dat in de wereld wordt geproduceerd, wordt verspild. Dat is ongeveer 1,3 miljard ton per jaar. Toch blijft meer dan een derde van de wereldbevolking voortdurend ondervoed, met name in arme en lage-inkomenslanden, maar ook in toenemende mate in de ontwikkelde delen van de wereld.

De situatie is in veel opzichten kritiek, aangezien elk uur meer dan 1.000 mensen sterven van de honger, zelfs in het jaar 2022. Dat betekent bijna 9 miljoen doden per jaar als gevolg van honger. En bijna de helft van alle sterfgevallen van kinderen onder de vijf jaar is te wijten aan ondervoeding.

De situatie, die al alarmerend is, is de afgelopen twee jaar zeker verslechterd als gevolg van de dubbele factoren COVID-19 en voedselinflatie. Dit laatste wordt veroorzaakt door voedseltekorten die worden veroorzaakt door de rampzalige gevolgen van klimaatverandering voor de productie over de hele wereld.

Het effect van de pandemie op de armen wordt nu duidelijk, aangezien organisaties zoals de VN toegeven dat inkomensverliezen, voornamelijk als gevolg van lockdowns en andere beperkingen om COVID-19 tegen te gaan, bijna een half miljard mensen in extreme armoede hebben geduwd, voornamelijk in Zuid-Azië en Afrika bezuiden de Sahara. Door gederfde inkomens en het uitblijven van zinvolle hulp van overheden in veel landen, is ondervoeding, met name onder vrouwen en kinderen, sterk toegenomen. Helaas doen beide verschijnselen zich zelfs voor in grote economieën zoals India, waar bijna 100 miljoen meer mensen in extreme armoede zijn terechtgekomen en waar ondervoeding en groeiachterstand bij kinderen de afgelopen twee jaar aanzienlijk is toegenomen.

COVID-19 heeft ook gevolgen gehad voor de voedselverspillingscrisis, met name als gevolg van logistieke uitdagingen, aangezien transportverstoring betekende dat veel gewassen moesten worden vernietigd zonder zelfs maar de boerderij te verlaten. Bovendien waren de winkelschappen, zelfs in het VK, leeg omdat voedsel op de velden of in magazijnen ver weg van de consument verrotte, omdat het voedsel verrotte. Hierdoor werd de voedselinflatie aanzienlijk hoger dan normaal. Volgens de Voedsel- en Landbouworganisatie van de VN bereikte de voedselinflatie in 2021 28 procent, het hoogste percentage in meer dan tien jaar. Zo zaten niet alleen de meest kwetsbaren zonder inkomen, maar kregen ze ook te maken met recordprijzen voor voedsel, waardoor ze dieper in ondervoeding terechtkwamen.

Het is tijd om een ​​einde te maken aan deze waanzin. De eerste plaats om te beginnen is in de keuken van elk gezin, vooral in de huizen van de meer gelukkigen, aangezien ongeveer 60 procent van de voedselverspilling thuis plaatsvindt. Veel gezinnen hebben de neiging om te veel te koken en vervolgens het overtollige weg te gooien, in plaats van de restjes opnieuw te gebruiken voor een andere maaltijd.

De situatie, die al alarmerend was, is de afgelopen twee jaar zeker verslechterd door de twee factoren COVID-19 en voedselinflatie.

Mensen over de hele wereld bewust maken van de voordelen die het terugdringen van voedselverspilling hen en de wereld in het algemeen onmiddellijk zou opleveren, zou de snelste manier zijn om verandering teweeg te brengen. Gezinnen kunnen gemakkelijk een afval-niet-willen-niet-beleid in huis voeren zonder tussenkomst van buitenaf.

Andere grote bronnen van voedselverspilling zijn restaurants, hotels en cateraars. Voor hen kunnen regeringen gemakkelijk fiscale prikkels of belemmeringen invoeren om ervoor te zorgen dat hun voedselverspilling onmiddellijk tot nul wordt teruggebracht.Net zoals de adoptie van groene energiezuinige processen en producten voor de hand liggende opties zijn voor elke slimme manager, is het verminderen of zelfs beëindigen van voedselverspilling ook een heel slim idee. Het is tijd voor de mensheid om deze overwinning te registreren, zelfs als het de meeste andere veldslagen lijkt te verliezen, vooral wat betreft klimaatverandering en opwarming van de aarde.

Disclaimer: standpunten van de schrijvers in deze sectie zijn van henzelf en weerspiegelen niet noodzakelijk het standpunt van bbabo.net

bbabo.Net