Sinds een staatsgreep in het paleis afgelopen oktober heeft de militaire interim-regering zonder onderscheid tientallen dissidenten gearresteerd.

Khartoum, Soedan – Op 7 februari werden Joun Ali en zijn familieleden in de schemering uit hun slaap gewekt door een team van veiligheidstroepen die hun huis hadden bestormd.

Ze waren op zoek naar zijn oudere broer Mohamad, een gerespecteerde activist uit Omdurman, de grootste stad van Soedan. Ali, 42, vertelde hen dat zijn oudere broer niet thuis was, maar agenten vonden hem in de slaapkamer en namen hem mee.

Tegen zonsopgang ontkenden de autoriteiten op het politiebureau en het bureau voor de nationale veiligheid kennis van de arrestatie. Die avond hielp een mensenrechtenadvocaat Mohamad op te sporen door persoonlijke contacten in het opsluitingssysteem te vragen. Hij werd ontdekt terwijl hij zonder aanklacht wegkwijnde in de Soba-gevangenis in Khartoum, en er werd geen bezoek toegelaten.

"Mohamad nam deel aan demonstraties, net als ik en alle anderen", zei Ali. “Als [de veiligheidstroepen] elke protesterende persoon ontvoeren, dan zullen ze het hele land moeten arresteren.”

Sinds een militaire staatsgreep op 25 oktober vorig jaar en het opleggen van een landelijke noodtoestand daarna, zijn er willekeurige arrestaties van demonstranten in heel Soedan geweest. In de afgelopen weken is die campagne opgevoerd, aangezien tientallen activisten zoals Mohammed zijn verdwenen om vervolgens in staatsgevangenis te worden gebracht. Alleen al in Soba worden ten minste 105 mensen vastgehouden zonder eerlijk proces, waardoor de meesten van hen in hongerstaking zijn gegaan.

De machtsgreep maakte een einde aan een fragiele democratische overgang die begon maanden nadat de volksprotesten Omar al-Bashir in april 2019 van de troon hadden gestoten. Nu demonstranten terugkeren naar de straat om burgerregering te eisen, zijn hun oproepen beantwoord met brute repressie.

Veiligheidstroepen hebben demonstranten en politici uit hun huizen, kantoren en zelfs ziekenhuizen ontvoerd en 81 mensen gedood. In de meeste gevallen ontkennen de staatsautoriteiten officieel de arrestaties of slaan ze verzonnen aanklachten tegen gedetineerden in de wind.

Geen eerlijk proces

Noon Kashkosh, een lid van de Democratische Coalitie voor Advocaten die juridische bijstand verleent aan families van de gedetineerden, vertelde dat veiligheidstroepen protesten proberen te ontmoedigen door bizarre aanklachten in te dienen tegen jonge demonstranten.

"Ze hebben een gedetineerde ervan beschuldigd een politieauto in brand te hebben gestoken en ze hebben anderen ervan beschuldigd politiebureaus in brand te steken of te vernielen", zei ze. "Ze hebben ook willekeurig mensen op straat gearresteerd en betrokken bij een lopende zaak."

Maar de golf van aanhoudingen heeft de vastberadenheid van demonstranten aangewakkerd om op straat te blijven in plaats van zich terug te trekken.

De ontvoering van de 17-jarige Mohamad Adam – bij zijn vrienden bekend als Tupac – is zelfs een strijdkreet geworden voor de pro-democratische beweging.

Vier dagen na een mars van 13 januari waarbij Adam verwondingen opliep door veiligheidstroepen, ontvoerden agenten in burger de jongen uit een ziekenhuis in Khartoum waar hij werd behandeld.

Lokale kranten melden dat hij ervan werd beschuldigd een hoge politieagent te hebben vermoord, die tijdens de protesten om het leven was gekomen. Op 8 februari vertelde Adams advocaat aan verslaggevers op een persconferentie, die werd bijgewoond, dat hij was gemarteld om een ​​valse bekentenis af te leggen.

"Geen enkele autoriteit kan mensen arresteren zonder een eerlijk proces", zei Kashkosh. "Dit is allemaal illegaal en in strijd met de grondwet en internationale kloosters."

Emma DiNapoli, een juridisch medewerker die zich richt op Soedan bij Redress, een non-profitorganisatie die zich inzet voor slachtoffers van martelingen over de hele wereld, zei dat ze twijfelde of de openbare aanklager, die op 2 december door de leiders van de staatsgreep werd aangesteld, onafhankelijk handelt of prioriteit geeft aan de rechtsstaat.

"Een aanzienlijke mate van verantwoordelijkheid ligt bij zijn kantoor in termen van zowel toenemende gerechtelijke intimidatie van mensenrechtenverdedigers als het niet openen van zaken namens slachtoffers en hun families", zei ze.

De openbare aanklager, Khalifa Ahmed, weigerde telefonisch commentaar te geven op de ontvoeringen en stond erop elkaar persoonlijk te ontmoeten. Vervolgoproepen om zijn kantoor te lokaliseren bleven echter onbeantwoord.

Wereldwijde druk

Het patroon van gedwongen verdwijningen en onwettige arrestaties heeft de afgelopen tijd geleid tot sterke veroordeling door wereldmachten.

De ontvoering van Amira Osman, een oude mensenrechtenactiviste, uit haar huis in de nacht van 22 januari, haalde internationale krantenkoppen. Onder wereldwijde druk werd ze uiteindelijk vrijgelaten nadat ze 15 dagen had vastgezeten in een vrouwengevangenis in Omdurman.

Ze wordt nu echter aangeklaagd voor het bezit van illegale wapens en munitie nadat veiligheidstroepen vijf oude kogels in haar kledingkast vonden. Osman heeft gezegd dat ze de kogels als souvenirs bewaarde na het winnen van het National Shooting Championship in 2016.

“Het belangrijkste motief van deze [arrestaties] is om activisten in diskrediet te brengen en demonstranten ervan te weerhouden zich te mobiliseren”, vertelde de 42-jarige. "De politie en het leger beweren dat we de politie aanvallen en daarom zijn we gearresteerd, maar dat is niet waar."Soedanese politici zijn ook het doelwit geweest. Op 9 februari werd de uitgesproken Wajdi Saleh gedagvaard voor arrestatie; een ander, Khaled Omar Youssef, werd op dezelfde dag uit het hoofdkwartier van zijn politieke partij gehaald.

Beide mannen werkten eerder voor het Empowerment and Dismantling Committee, dat de overgangsregering belastte met het in beslag nemen van eigendommen die waren gestolen door trawanten uit het Bashir-tijdperk en het ontslaan van ambtenaren die banden hadden met dat regime. Hun werk zou naar verluidt de belangrijkste patronagenetwerken van het leger bedreigen.

De arrestatie van het duo kwam ook een dag nadat ze hadden deelgenomen aan een door de VN geleid overlegproces dat erop gericht was de democratische overgang te herstellen - het initiatief heeft internationale steun, maar weinig steun in eigen land.

De EU en vijf westerse regeringen, waaronder het VK en de VS, hebben een gezamenlijke verklaring afgegeven waarin wordt opgeroepen tot de vrijlating van de politici, evenals journalisten, hulpverleners en anderen die sinds de staatsgreep onrechtmatig zijn gearresteerd.

Toch vrezen mensenrechtenorganisaties dat de wereldmachten er niet in slagen het leger verantwoordelijk te houden voor het verstoren van de democratische transitie in Sudan.

“Het vrijlaten van gedetineerden is het kortetermijndoel, maar dat mag er niet toe leiden dat [de] internationale [gemeenschap] blind is … voor de algemene eisen van de volksbeweging, terwijl ze proberen het Soedan te vestigen dat ze willen,” zei Mohamad Osman, een onderzoeker bij de Africa Division of Human Rights Watch.

Ali, die blijft lobbyen voor de vrijlating van zijn broer, deelt dezelfde mening en is ervan overtuigd dat het risico van arrestatie hem of zijn familie er niet van zal weerhouden te protesteren. Op 14 februari nam hij deel aan een mars in een aantal steden in het hele land, samen met honderdduizenden mensen die de vrijlating van gevangenen en een overgang naar volledig civiel bestuur eisten.

"Al deze ontvoeringen zullen de revolutie niet stoppen", zei hij. "Het ontsteekt ons alleen maar meer."

bbabo.Net