Ze discussiëren al een maand over het initiatief van het Ministerie van Bouw om een ​​platform te creëren voor het registreren van vastgoedleasetransacties.

Welnu, zoals ze zeggen, het gekreun en gehuil van renteniers is overal.

Ze zeggen dat de staat weer klimt waar het niet nodig is. Ze zeggen dat de autoriteiten weer iedereen willen oplichten als plakkerig. Ze zeggen dat ambtenaren erop uit waren om de huurwoningmarkt te wurgen. Ze zeggen dat de markt nu onvermijdelijk in de schaduw zal treden.

Ik kijk naar deze waanzin en verwondering. Gaat de huurmarkt in de schaduw? Is dit een soort grap? En waar is hij nu, niet in de schaduw? En waar zijn al die burgers die constant roepen dat ze willen dat alles wordt zoals in Europa, zoals in het Westen, zoals in de beschaafde wereld. De vereniging werd alleen aangeboden om het segment van de particuliere huur te legaliseren, mensen werden er alleen aan herinnerd dat bij het ontvangen van inkomsten belastingen moeten worden betaald. Waar is de paniek?

Ja, ik vind het ook een beetje jammer dat de staat heeft toegezegd de orde te herstellen op het gebied van huurwoningen - deze zware, onhandige machine. Ik zou graag zien dat de marktpartijen met het legalisatie-initiatief komen. Maar op de een of andere manier zijn ze nog niet volwassen. Dertig jaar was niet genoeg voor hen. We hebben nog steeds meer dan 95% van alle woningdeals in de grijze zone. De situatie is iets beter in Moskou, waar elke vijfde contract lijkt te zijn geregistreerd, elke vijfde eigenaar van een "investerings" appartement nog steeds belasting betaalt.

De rest gelooft dat ze niemand iets verschuldigd zijn. De rest is verontwaardigd en beledigd. Ze zien zelfs een belasting van 4% als universeel onrecht (namelijk, dit is hoeveel eigenaren kunnen betalen als ze hun meters als zelfstandige verhuren).

De rest heeft al bijna een ultimatum aangekondigd: of ze rekenen de nieuwe kosten door aan de huurders, of... Wat 'of' is echter onbegrijpelijk in het algemene koor van de ontevredenen. Ze zullen ons, de armen, waarschijnlijk de kans ontnemen om hun erfelijke Chroesjtsjov-appartementen en studio's in mierenhopen in de buurt van de metro te huren, en nu zullen we allemaal hypotheken moeten krijgen.

Over hypotheken gesproken. Hypotheek is natuurlijk slecht, zoals elke woeker, maar totdat het Koninkrijk van God op aarde is gevestigd, lijkt het vandaag de dag een meer optimale oplossing voor het huisvestingsprobleem. Dit heb ik bijvoorbeeld uit eigen ervaring geleerd. Een paar jaar geleden, in mijn leven, kwam dit verdomde huisvestingsprobleem behoorlijk scherp aan de oppervlakte, met al zijn duivelse onvermijdelijkheid. Ik wilde helemaal geen leningen aangaan en de zoektocht naar een geschikte optie om te huren was niet succesvol.

Over het algemeen is de ontwikkeling van de huurmarkt, de diversiteit ervan, zo'n enorme mythe. Min of meer ontwikkeld in ons land zijn alleen de economische segmenten a la "odnushka nabij de metro" en mogelijk premium met appartementen met twee niveaus langs de dijken en landhuizen (maar dit is niet zeker). In het midden prijssegment is het ontzettend moeilijk om iets te vinden voor een groot gezin. Om dit bij de officiële registratie van het contract nog iets anders te vinden is absoluut fantastisch. En als je een appartement met kinderen huurt, wil je toch een soort garanties.

Ik was persoonlijk bereid extra te betalen voor zo'n overeenkomst. Ik bood een toeslag van 13% aan (zelfstandige zou je niet ingeschreven hoeven te staan), maar nee, mensen wilden geen moeite doen. Ik wilde geen verbinding maken met internet, ik wilde de gedemonteerde kapotte meubels die op de loggia waren opgeslagen niet verwijderen, ik wilde niet direct merken dat het tijd was om de kraan te vervangen, ik deed het' Ik wil geen onschuldige cavia in huis. Ik wilde alleen maar elke maand geld ontvangen, ik wilde deposito's en dat ik de commissie betaal van een makelaar, met wie ik niet dacht contact op te nemen. Over het algemeen besloot ik dat het beter zou zijn om elke maand hetzelfde bedrag aan de bank te geven.

Dat de verhuurder niet wil nadenken over het comfort en de veiligheid van zijn klanten is niet verwonderlijk. Het is verbazingwekkend dat hij zich niet wil verdedigen. Naar wie je ook luistert van de eigenaren, er is met elk van hen minstens één keer in hun leven een soort vreselijk verhaal gebeurd: of de huurders regelen een overstroming en onmiddellijk, zonder waarschuwing, verhuizen ze, dan zullen de meubels worden vernietigd en ze zullen de schade niet willen vergoeden, dan zullen ze het appartement in een hol veranderen, dan zal de politie binnenvallen en illegale stoffen vinden. Nou, hoe, vertel me, om dit allemaal op te lossen, als, volgens de legende, "familieleden uit Voronezh gratis wonen" in het appartement?

Het is duidelijk dat de registratie van een huurovereenkomst niet garandeert dat de staat alle problemen komt oplossen, en zelfs niet gemakkelijk en snel. Maar er zal in ieder geval een reden zijn om hun beslissing te eisen.Oké, je hoeft niet te wachten op bewustzijn van een particuliere eigenaar, van iemand die het enige appartement verhuurt dat geërfd is van een grootmoeder of een dochter of zoon gekocht op een hypotheek voor groei (hypotheekappartementen kunnen trouwens niet worden verhuurd uit zonder toestemming van de bank). Maar bijvoorbeeld een bedrijf dat bemiddelt, waarom ziet het nergens een probleem in? Dezelfde makelaars, internetdiensten voor het plaatsen van advertenties, waarom komen ze niet met een initiatief om de markt wit te wassen? Dezelfde CIAN, die kritiek had op het initiatief van het Ministerie van Bouw, ziet alleen een kans om de markt beschaafder te maken in een verbod op advertenties waarin een appartement "alleen aan Slaven" wordt verhuurd? Echt? Dat wil zeggen, er zijn progressieven en er zijn wilden, toch? Over het algemeen is het gênant om te zien hoe de vertegenwoordigers van CIAN, Avito en Yandex.Real Estate nu draaien. Ondernemers zeggen iets overlies van gebruikersvertrouwen, ze zijn beledigd, net als kinderen, dat ze niet zijn geraadpleegd, ze zijn verontwaardigd dat ze mensen bang maken met boetes en geen nieuwe voordelen bieden.

Het bedrijfsleven gelooft niet dat de staat alles goed en gemakkelijk zal doen, dat het platform voor het registreren van transacties en het betalen van belastingen normaal zal werken, zonder storingen. Deze zorgen zijn begrijpelijk. Ik geloof het ook niet. Maar waarom kom je niet op eigen initiatief om het goed te doen? Probeer ten minste. Als het werkt, kun je immers nog verdienen. Maar nee, het bedrijf rechtvaardigt, net als de vrouw van een alcoholist, liever de nalatigheid van zijn klanten en onderhandelt onredelijke concessies voor hen.

Maar belasting betalen is oké. In een beschaafde samenleving. Hoe normaal is het voor de samenleving om te vragen waaraan en hoe deze belastingen worden besteed, garanties te eisen en rechten te verdedigen. Maar burgers overtuigen om een ​​eerlijke bijdrage te leveren aan de verbetering van de samenleving, markten, juridische infrastructuur, hen lokken met nieuwe zoetigheden, is een kleuterschool. En de kinderkamergroep moet rennen en zich verstoppen, hun eigen hebzucht en domheid rechtvaardigen door het feit dat ze toch alles zullen plunderen en "opnieuw zullen ze niets geven". Maar opgroeien is onvermijdelijk. In feite zijn we al volwassen, of je het nu leuk vindt of niet, maar de broek van gisteren is een beetje kort, ze zijn grappig en belachelijk - het is tijd om te veranderen.

De auteur geeft zijn persoonlijke mening, die mogelijk niet samenvalt met het redactionele standpunt.

bbabo.Net