Rusland (bbabo.net), - Bericht van de president van de Russische FederatieVladimir Poetin: Beste burgers van Rusland! Lieve vrienden!

Het onderwerp van mijn toespraak zijn de gebeurtenissen in Oekraïne en waarom het zo belangrijk is voor ons, voor Rusland. Mijn oproep is natuurlijk ook gericht aan onze landgenoten in Oekraïne.

U zult in detail en in detail moeten spreken. De vraag is heel serieus.

De situatie in de Donbas heeft weer een kritisch, acuut karakter gekregen. En vandaag richt ik me rechtstreeks tot u om niet alleen te beoordelen wat er gebeurt, maar ook om u te informeren over de beslissingen die worden genomen, over mogelijke verdere stappen in deze richting.

Ik wil nogmaals benadrukken dat Oekraïne voor ons niet zomaar een buurland is. Het is een integraal onderdeel van onze eigen geschiedenis, cultuur, spirituele ruimte. Dit zijn onze kameraden, familieleden, waaronder niet alleen collega's, vrienden, voormalige collega's, maar ook familieleden, mensen die door bloed met ons verbonden zijn, familiebanden.

Lange tijd noemden de inwoners van de zuidwestelijke historische Oud-Russische landen zichzelf Russisch en orthodox. Dus het was tot de 17e eeuw, toen een deel van deze gebieden werd herenigd met de Russische staat, en daarna.

Het lijkt ons dat we dit in principe allemaal weten, dat we het over bekende feiten hebben. Tegelijkertijd, om te begrijpen wat er vandaag gebeurt, om de motieven voor de acties van Rusland en de doelen die we onszelf stellen uit te leggen, is het noodzakelijk om op zijn minst een paar woorden te zeggen over de geschiedenis van de kwestie.

Dus, ik zal beginnen met het feit dat het moderne Oekraïne volledig werd gecreëerd door Rusland, om precies te zijn, het bolsjewistische, communistische Rusland. Dit proces begon bijna onmiddellijk na de revolutie van 1917, en Lenin en zijn medewerkers deden het op een zeer onbeschofte manier jegens Rusland zelf - door een deel van zijn eigen historische gebieden af ​​te scheiden, weg te scheuren. Natuurlijk vroeg niemand iets aan de miljoenen mensen die daar woonden.

Toen, aan de vooravond en na de Grote Patriottische Oorlog, annexeerde Stalin al een aantal landen die voorheen aan Polen, Roemenië en Hongarije toebehoorden aan de USSR en aan Oekraïne. Tegelijkertijd schonk Stalin, als een soort compensatie, Polen een deel van de oorspronkelijke Duitse gebieden, en in 1954 nam Chroesjtsjov om de een of andere reden de Krim van Rusland weg en presenteerde het ook aan Oekraïne. Eigenlijk is dit hoe het grondgebied van Sovjet-Oekraïne werd gevormd.

Maar nu wil ik speciale aandacht besteden aan de beginperiode van de oprichting van de USSR. Ik denk dat dit heel belangrijk voor ons is. Je moet van ver gaan, zoals ze zeggen.

Laat me u eraan herinneren dat na de Oktoberrevolutie van 1917 en de daaropvolgende burgeroorlog, de bolsjewieken een nieuwe staat begonnen op te bouwen, en er ontstonden behoorlijk scherpe meningsverschillen tussen hen. Stalin, die in 1922 de functies van de secretaris-generaal van het Centraal Comité van de RCP (b) en de Volkscommissaris voor Nationaliteiten combineerde, stelde voor om het land op te bouwen volgens de principes van autonomie, dat wil zeggen, de republieken een toekomstig bestuurlijk-territoriale eenheden - brede bevoegdheden wanneer ze lid worden van een enkele staat.

Lenin bekritiseerde dit plan en bood aan concessies te doen aan de nationalisten, zoals hij ze toen 'onafhankelijken' noemde. Het waren deze leninistische ideeën, in feite, van een confederaal staatssysteem en de slogan over het recht van naties op zelfbeschikking tot aan afscheiding, die de basis vormden van de sovjetstaat. Eerst werden ze in 1922 vastgelegd in de Verklaring over de vorming van de USSR en vervolgens, na de dood van Lenin, in de grondwet van de USSR van 1924.

Hier rijzen meteen veel vragen. En de eerste, eigenlijk de belangrijkste: waarom was het nodig om de onbeperkt groeiende nationalistische ambities aan de rand van het voormalige rijk van de schouder van de heer te bevredigen? Overdracht naar de nieuw gevormde, en vaak willekeurig gevormde bestuurlijke eenheden - de vakbondsrepublieken - enorme gebieden die er vaak helemaal niets mee te maken hadden. Ik herhaal, om samen met de bevolking van historisch Rusland over te brengen.

Bovendien kregen deze bestuurlijke eenheden in feite de status en vorm van nationale staatsformaties. Opnieuw vraag ik me af: waarom was het nodig om zulke gulle giften te geven, waar de meest vurige nationalisten zelfs nooit van hadden gedroomd, en zelfs de republieken het recht te geven om zich zonder voorwaarden af ​​te scheiden van de verenigde staat?

Gepubliceerd per tekstkremlin.ru

bbabo.Net