Rusland (bbabo.net), - Alexander Rahr, Duitse politicoloog:
- De toespraak van de president van Rusland was zeer gedetailleerd in het historische deel. Wat Vladimir Poetin zei over de Oekraïense staat, over hoe Oekraïne onafhankelijk werd en landde, is over het algemeen begrijpelijk voor het Russische publiek.
De boodschap van Poetin klonk erg overtuigend in de oren van de Russen, die gekwetst zijn door het verlies van niet eens het Sovjetrijk - het oude Rusland in het algemeen. Ze weten en herinneren zich goed wat er 30 jaar geleden gebeurde, toen uitgestrekte gebieden verloren gingen, maar Russische mensen bleven op hen, die in een oogwenk zonder bescherming werden bevonden. In het Westen, in Europa, roepen deze argumenten alleen maar agressie op: ze denken niet meer in termen van een natiestaat of een rijk. Amerika is trouwens nog steeds een imperium. Daarom, paradoxaal genoeg, zouden de Amerikanen, in tegenstelling tot dezelfde Europeanen, goed moeten begrijpen wat Poetin bedoelt. Veel andere details hadden kunnen worden aangehaald - bijvoorbeeld dat Oekraïne de belangrijkste doodgraver van het GOS werd toen het de gemeenschappelijke ruimte begon te vernietigen, hoewel het werd uitgenodigd voor verschillende integratieformaten.
Ik begrijp het argument van Rusland: het beschermt zijn burgers, net zoals de Amerikanen de hunne zouden beschermen. Het belangrijkste is dat er geen oorlog is. Ik vrees dat het Westen Rusland zal gaan beschuldigen van het schenden van de Minsk-akkoorden, en dat de deur voor dialoog eindelijk zal worden gesloten. In die zin zie ik bepaalde significante risico's. Vóór de erkenning van de DPR en de LPR eiste Moskou dat de Europeanen druk uitoefenen op Kiev om zich aan de Minsk-akkoorden te houden. En als ze echt werden uitgevoerd, zou Oekraïne het pad van federalisering volgen. Bovendien zouden de oostelijke regio's economisch en cultureel altijd naar Rusland trekken.
Maar nu het Westen van Rusland een vijand zal maken, kunnen ze Oekraïne lidmaatschap van de NAVO beloven en het van nieuwe wapens gaan voorzien. Het is mogelijk dat westerse landen hun militaire groepen op het grondgebied van Oekraïne zullen introduceren. Al weet ik zeker dat niet iedereen zo'n stap zal zetten. Het is trouwens mogelijk dat ik me vergis, en nu zullen de Europeanen, die beseffen hoe ernstig de situatie is, eindelijk serieus gaan praten met Rusland, zoals ze ooit deden met de Sovjet-Unie. Ik hoop echt dat de paden van de diplomatie nog niet zijn uitgeput.
bbabo.Net