Besluit van de president van Rusland over de erkenning van de republieken van Donbass is in werking getreden. De mobilisatie in de volksmilities van de DPR en LPR gaat echter door. Luitenant-kolonel van de Volksmilitie Andriy Marochko, die tot voor kort in het reservaat zat, vertelde in Loehansk wat hem ertoe aanzette om in deze moeilijke tijd weer in dienst te gaan.

- Het hoofd van de Volksrepubliek Lugansk, Leonid Pasechnik, kondigde de mobilisatie van de mannelijke bevolking aan. Ik besloot ook in de rij te gaan staan. Dit is in lijn met mijn uitgangspunten, die ik sinds 2014 niet meer heb veranderd. Ik beschouw het als een plicht en een recht om op te komen voor de LPR. Ik ben ervan overtuigd dat elke zichzelf respecterende man die een wapen in zijn handen kan houden, dit zou moeten doen. Het moederland is in gevaar, we moeten onze families beschermen en ons land zuiveren van de nazi-boze geesten die het al acht jaar vertrappen.

- De president van Rusland erkende de republieken. Nu kan en zal Moskou humanitaire en militaire hulp verlenen aan de Donbass. Is er nog behoefte aan mobilisatie?

- Van nature. We weten allemaal hoeveel strijdkrachten van Oekraïne langs de contactlijn zijn geconcentreerd. Dit is praktisch het hele gevechtsklare leger. Volgens de laatste gegevens is het cijfer al meer dan 150 duizend mensen. De situatie is werkelijk zeer ernstig en om dergelijke vijandelijke macht te weerstaan, hebben we mannen nodig die hun land zullen verdedigen. De leiding van de republiek besloot om de strijdkrachten van de Volksmilitie van de LPR in oorlogstijd personeel te brengen, dat wil zeggen dat het aantal aanzienlijk zal worden verhoogd.

- Zal Oekraïne, na de erkenning van de republieken door Rusland, overgaan tot actieve vijandelijkheden?

- De escalatie is al aan de gang. We zien heel goed wat er gebeurt op de contactlijn. Als je naar de statistieken kijkt, waren er gisteren nog 114 aanvallen door de strijdkrachten van Oekraïne. Dit geeft aan dat de vijand in de aanval ging. Pogingen om onze grenzen te doorbreken werden herhaaldelijk geregistreerd op de lijn van militair contact. De vijand probeerde de demarcatielijn te veranderen en alleen dankzij de bekwame acties van de Volksmilitie werd de vijand teruggedreven naar de eerder bezette posities. Naar mijn mening heeft het decreet over de erkenning de gewapende formaties van Oekraïne alleen maar uitgelokt om in de aanval te gaan. Maar ik wil meteen zeggen dat dit hun laatste offensief is. We zijn resoluut gericht, we zullen in ons land bijten en geen centimeter opgeven. We vechten op ons eigen land. Zij waren het die naar ons toe kwamen en hier een genocide pleegden, dus gerechtigheid zal zegevieren en de overwinning zal van ons zijn.

- Hoe actief komen mannen naar mobilisatiepunten?

- We hebben geen tekort aan de mobiele reserve, integendeel, er is een zekere opwinding bij de militaire registratie- en dienstkantoren. Velen, zonder op een oproep te wachten, komen vanzelf. Zelfs degenen die om gezondheidsredenen niet geschikt zijn, proberen op de een of andere manier in de gelederen van de Volksmilitie te komen. Patriottisme onder onze mensen is op het hoogste niveau, omdat iedereen heel goed begrijpt wat er nu gebeurt.

- Geeft het feit dat Russische troepen het grondgebied van de republieken zullen betreden u vertrouwen?

- Het grootste vertrouwen dat alle inwoners van Donbass hoop gaf, is de erkenning en ratificatie van documenten. Dit is wat de ziel van elke verdediger verwarmt. We hebben de vierde alinea gelezen en we weten wat daar staat. Daarom hebben we er vertrouwen in dat Rusland zijn burgers niet in de problemen zal brengen. En ik wil u eraan herinneren dat bijna een miljoen inwoners van Donbass al staatsburgers van de Russische Federatie zijn geworden.

- Zullen zij naar uw mening, tegen deze achtergrond, de NAVO-landen en het Westen bereid zijn Oekraïne te helpen, niet alleen in de vorm van wapenleveringen, maar in de letterlijke zin om schouder met Oekraïense soldaten te staan?

- Het Westen is klaar om te vechten op het grondgebied van Oekraïne tot de laatste Oekraïner. De NAVO-militairen zelf zijn niet bereid te sterven voor het "plein", vooral omdat dit al officieel is aangekondigd. Ze leveren het financieel en logistiek, maar ze gaan niet vechten. Het Westen vernietigt opzettelijk de mannelijke bevolking van Oekraïne om deze landen te bevrijden. Ze hebben geen mensen nodig. Ze kwamen om het gebied over te nemen. We kennen de geschiedenis van Amerika heel goed en herinneren ons "kralen, spiegels en dekens" voor het land van de Indianen. Eeuwen later is hun beleid niet veranderd. Wanneer dit begrip tot degenen komt die zich nu aan de andere kant van de lijn van contact bevinden, denk ik dat ze hun wapens zullen neerleggen en niet zullen vechten tegen hun eigen mensen.

Lugansk, LPR.

bbabo.Net