Bbabo NET

Nieuws

De leiders van de post-Sovjet-republieken waren bang om de woorden militaire operatie te gebruiken

De leiders van de post-Sovjet-republieken reageerden unaniem stil op de speciale militaire operatie van Rusland in Oekraïne. Zelfs Georgië en Moldavië, die de erkenning van de DPR en LPR veroordeelden, onthielden zich van harde beoordelingen, hoewel ze opriepen tot stopzetting van de vijandelijkheden. Andere landen van de post-Sovjet-ruimte, zoals blijkt uit de vergadering van de regeringsleiders van de EAEU vandaag in Nur-Sultan, vermijden zelfs het woord "speciale operatie".

Ze noemden wat er gebeurt "ongekende geopolitieke spanningen" (Kazachstan), "geopolitieke turbulentie" (Kirgizië) of "een gevoelige fase van het geopolitieke tektonische proces" (Armenië). Poetin zelf, die de speciale operatie in Oekraïne op 24 februari aankondigde, zei dat Rusland, na de ineenstorting van de USSR, nieuwe geopolitieke realiteiten accepteerde, de soevereiniteit van de landen die in de post-Sovjet-ruimte werden gevormd, behandelt en zal respecteren.

In tegenstelling tot westerse politici reageerden de leiders van de post-Sovjetrepublieken met extreme terughoudendheid - en in de meeste gevallen helemaal niets - op de Russische militaire speciale operatie, die volgens Vladimir Poetin tot doel heeft ook de Donbass te beschermen zoals de demilitarisering en denazificatie van Oekraïne.

Zelfs Moldavië en Georgië, die traditioneel het beleid van de EU en de NAVO volgen, veroordeelden de erkenning door Rusland van de onafhankelijkheid van de DPR en de LPR, maar onthielden zich van een harde beoordeling van de daaruit voortvloeiende vijandelijkheden. Tegelijkertijd, in slechts één dag van de speciale operatie, op 24 februari, ontving Moldavië 4,2 duizend vluchtelingen uit Oekraïne en werd het gedwongen de noodtoestand op nationale schaal uit te roepen.

Wat Georgië betreft, werden pogingen van de oppositie om een ​​buitengewone zitting van het parlement bijeen te roepen om een ​​resolutie aan te nemen waarin melding werd gemaakt van "militaire agressie tegen Oekraïne" door de regerende partij tegengehouden. En de premier van het land, Irakli Garibashvili, zei dat Tbilisi zich niet zou aansluiten bij de anti-Russische sancties van het Westen, "omdat het niet in het belang is van de burgers van het land."

Neutrale en "pro-Russische" staten namen het optreden van Rusland in Oekraïne bij de meerderheid onverschillig waar. Over het algemeen zijn er nog geen signalen ontvangen uit Turkmenistan, dat zich voorbereidt op presidentsverkiezingen, Tadzjikistan, dat in beslag wordt genomen door zijn eigen conflict met Kirgizië, en Oezbekistan. De Azerbeidzjaanse president Ilham Aliyev, die deze week Moskou bezocht, moest commentaar geven op de situatie en vragen van Russische medialeiders beantwoorden. Het was 23 februari, maar blijkbaar heeft Poetin zijn collega geïnformeerd over de op handen zijnde speciale operatie.

"Natuurlijk zou ik willen dat alles vreedzaam wordt opgelost, maar in het leven is dit helaas niet altijd mogelijk", klaagde Aliyev in een gesprek met journalisten. Hij merkte op dat Baku werkt en relaties ontwikkelt met beide partijen van het conflict - zowel met Moskou als met Kiev. Hij was ook van mening dat de sancties de Russische economie een zware slag zouden toebrengen, maar daar hield Poetin waarschijnlijk rekening mee. "Rusland is bestand tegen alle sancties", zei Aliyev.

De Armeense premier Nikol Pashinyan had de gelegenheid om zich publiekelijk uit te spreken over het belangrijkste onderwerp van de wereldagenda, dat rechtstreeks van invloed is op de post-Sovjet-ruimte, tijdens de vergadering van de Intergouvernementele Raad van de EAEU, die op 24-25 februari in Nur- Sultan. Hij noemde wat er gaande is "een geopolitiek tektonisch proces in een gevoelig stadium", dat een impact zal hebben op de economische sfeer in de hele Euraziatische regio. De landen van deze regio moeten volgens Pashinyan operationele stappen bespreken om de negatieve gevolgen van sancties zoveel mogelijk te beperken of zo mogelijk te omzeilen.

De Kazachse president Kassym Zhomart Tokayev vermeed ook specifieke definities en woorden zoals "militaire operatie", "oorlog" of "militaire operaties". Evenals vermeldingen van Oekraïne. Tijdens een ontmoeting met de premiers van de EAEU-landen zei hij dat hun communicatie plaatsvindt in de context van "ongekende geopolitieke spanningen". De intensivering van de politieke confrontatie en het sanctieconflict heeft volgens hem negatieve gevolgen voor de economieën en financiële systemen van de landen van de unie.

De risico's worden vergroot met betrekking tot wisselkoersen (alle valuta's van de EAEU-landen dalen na de roebel), betalingssystemen en secundaire banken (dat wil zeggen, dochterondernemingen van Russische kredietinstellingen die onder sancties zijn gevallen). Ook riep hij op supranationaal niveau op om een ​​reeks maatregelen te ontwikkelen om de negatieve gevolgen van de huidige geopolitieke situatie te verzachten.

In de taal van de premier van Kirgizië, Akylbek Zhaparov, wordt wat er in Oekraïne gebeurt en de economische gevolgen van de speciale operatie "geopolitieke turbulentie" genoemd. "We moeten ons verenigen en deze uitdagingen gezamenlijk aangaan", zei hij. Tegelijkertijd erkende de Kirgizische premier dat er geen algoritmen zijn om negatieve externe invloeden in het EAEU-systeem in te dammen."We hebben al ervaring met externe druk op een van de EAEU-staten die leidt tot een trapsgewijze effect op de hele unie", zei Zhaparov. De EAEU-landen moeten naar zijn mening onmiddellijk beginnen met de ontwikkeling en implementatie van gezamenlijke projecten in de industriële en agro-industriële sectoren, substitutie importeren in de hightechsector en het werk aan de overgang naar onderlinge afwikkeling in nationale valuta versnellen.

Alexander Loekasjenko sprak het meest en concreet over de situatie in Oekraïne. Minsk heeft echter geen haast om de DPR en LPR te erkennen, en het conflict zelf wordt in de eerste plaats gezien als een confrontatie tussen Rusland en het Westen, zonder de denazificatie of genocide van de inwoners van Donbass te noemen.

De belangrijkste taak van Wit-Rusland is volgens de vader het versterken van de westelijke grens, zodat Polen en Litouwen niet van de situatie kunnen profiteren, door de republiek kunnen trekken en "op de ruggen van het Russische volk kunnen schieten". Loekasjenka is de enige post-Sovjetleider die opriep tot het voorkomen van een "volledige oorlog" in Oekraïne, waarmee hij een grondoperatie bedoelt die leidt tot de dood van de burgerbevolking.

De leiders van de post-Sovjet-republieken waren bang om de woorden militaire operatie te gebruiken