Deskundigen voorspellen dat astronauten aan boord van het ISS niet zullen worden beïnvloed door politieke retoriek, aangezien twee partijen van elkaar afhankelijk zijn om in een baan om de aarde te blijven
WASHINGTON (bbabo.net) – De Russische invasie van Oekraïne heeft een vraagteken gezet bij de toekomst van het internationale ruimtestation, lang een symbool van samenwerking na de Koude Oorlog, waar astronauten en kosmonauten trots zij leven en werken.
De buitenpost was het onderwerp van een dreigende Twitter-thread door het hoofd van de Russische ruimtevaartorganisatie Dmitry Rogozin, die donderdag waarschuwde dat Amerikaanse sancties "onze samenwerking zouden kunnen vernietigen" en zei dat het onderzoeksplatform naarde zou vallen zonder de hulp van zijn land.
Deskundigen beschouwen dergelijke bedreigingen als opgeblazen politieke retoriek, gezien het feit dat de twee partijen op elkaar vertrouwen voor de veiligheid van hun personeel. Maar het zou een langverwachte echtscheiding in hun fragiele huwelijk kunnen bespoedigen.
"Niemand wil het leven van astronauten en kosmonauten in gevaar brengen door politiek manoeuvreren", vertelde John Logsdon, een professor en ruimteanalist aan de George Washington University, aan bbabo.net.
"Het was een zeer bewuste beslissing toen Rusland in 1994 in het stationspartnerschap werd opgenomen om het station onderling afhankelijk te maken", voegde hij eraan toe - een beslissing die destijds werd genomen met het oog op kosten en snelheid in het achterhoofd.
Het ISS, een samenwerking tussen de VS, Canada, Japan, de European Space Agency en Rusland, is opgesplitst in twee secties: het Amerikaanse orbitale segment en het Russische orbitale segment.
De Russische kosmonauten Anatoly Ivanishin, links, en Ivan Vagner zitten in de capsule kort na de landing in de buurt van de stad Dzhezkazgan, Kazachstan, op donderdag 22 oktober 2020. (Gagarin Cosmonaut Training Center (GCTC), Roscosmos space agency via bbabo.net)At Momenteel is het ISS afhankelijk van een Russisch voortstuwingssysteem om zijn baan, zo'n 400 kilometer boven zeeniveau, te behouden, waarbij het Amerikaanse segment verantwoordelijk is voor elektriciteit en levensondersteunende systemen.
Rogozin verwees naar deze wederzijdse afhankelijkheid in een reeks vijandige tweets die werden gepost kort nadat de Amerikaanse president Joe Biden sancties tegen de Russische lucht- en ruimtevaartindustrie had aangekondigd.
"Als u de samenwerking met ons blokkeert, wie zal het ISS dan redden van ongecontroleerde deorbitrage en vallen op Amerikaans of Europees grondgebied?" zei Rogozin - en merkte op dat het station niet over een groot deel van Rusland vliegt.
NASA van haar kant reageerde met een flauwe verklaring waarin ze benadrukte dat het "blijft werken met al onze internationale partners, inclusief de State Space Corporation Roscosmos, voortdurende veilige operaties van het internationale ruimtestation."
Julie Patarin-Jossec, een Franse academicus en auteur van een boek over het ISS, zei dat Rogozin "een politieke figuur is, die bekend staat als zeer loyaal aan de macht" en een geschiedenis heeft van het maken van vurige uitspraken.
Degenen aan boord van het station – de Russische Anton Shkaplerov en Pyotr Dubrov, de Amerikaanse Raja Chari, Thomas Marshburn en Kayla Barron en de Duitse Matthias Maurer – zijn hoogopgeleide professionals en het is onwaarschijnlijk dat ze worden beïnvloed, vertelde ze aan bbabo.net.
In deze afbeelding van video die beschikbaar is gemaakt door NASA, bereiden astronauten Doug Hurley, links, en Bob Behnken zich voor op het loskoppelen van het internationale ruimtestation, aan boord van de SpaceX Crew Dragon-capsule, op zaterdag 1 augustus 2020. (NASA via bbabo.net) "De meeste astronauten van de laatste decennia, of die ervaring hebben met het ISS, zijn erg gehecht aan internationale samenwerking”, zei Patarin-Jossec.
Bovendien, voegde ze eraan toe, zou het terugtrekken uit het ISS-programma Rusland verlaten zonder een bemand ruimteprogramma - tenzij het snel draait om samen te werken met China aan boord van het Tiangong-ruimtestation, dat nog in aanbouw is en momenteel drie bemanningsleden herbergt.
De samenwerking tussen de VS en Rusland heeft een lange geschiedenis die teruggaat tot het hoogtepunt van de Koude Oorlog, maar het is niet zonder eb en vloed geweest. Nadat Amerika in 1969 de eerste mannen op de maan plaatste, zocht de toenmalige Amerikaanse president Richard Nixon naar mogelijkheden om het ruimteprogramma meer coöperatief te maken en nodigde hij bondgenoten uit om zich bij het Space Shuttle-programma aan te sluiten.
"Tegelijkertijd besloten hij en Henry Kissinger om een mogelijke gezamenlijke VS-Sovjet-missie te gebruiken als een symbool van ontspanning", legt Logsdon uit.
Dat leidde tot de historische Apollo-Sojoez-missie van 1975, toen Amerikaanse en Russische ruimtevaartuigen voor het eerst aanmeerden tijdens een wereldwijd uitgezonden evenement.
De samenwerking zou nog verder uitbreiden, met mogelijke Space Shuttle-missies naar een vroeg Russisch ruimtestation, maar de Amerikaanse president Jimmy Carter verwierp dergelijke plannen na de Sovjet-invasie van Afghanistan.
In deze afbeelding, gemaakt van een video van NASA, werken NASA-astronauten Christina Koch en Andrew Morgan op zondag 6 oktober 2019 buiten het internationale ruimtestation ISS. (NASA via bbabo.net) Pas bij de ineenstorting van de Sovjet-Unie kwamen Russische functionarissen nam contact op met de regering van Bill Clinton over het idee van een fusie, die de weg vrijmaakte voor de lancering van de eerste module van het ISS in 1998.Het ISS heeft in het verleden geopolitieke stormen doorstaan – met name de Russische invasie van de Krim in 2014 – maar de huidige spanningen, die volgens Logsdon de ernstigste waren sinds de Cubaanse rakettencrisis, zouden het begin van het einde kunnen betekenen.
Ruimtewachter Jonathan McDowell, van het Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics, merkte op dat de VS al voortstuwingscapaciteit ontwikkelt met behulp van Cygnus-vrachtschepen van Northrop Grumman.
NASA wil momenteel dat het station tot 2030 in een baan rondloopt, terwijl Rusland zich niet heeft vastgelegd tot na 2024.
"Ik zou denken dat, tenzij de huidige situatie snel wordt opgelost, dat van invloed kan zijn op de Russische wens om betrokken te blijven, of de wens van de VS om hen betrokken te houden", zei Logsdon.
bbabo.Net