Midden-Oosten (bbabo.net), - Gaza, de thuisbasis van 2,3 miljoen Palestijnen, heeft slechts één elektriciteitscentrale diesel draait
Het inzamelen van batterijen is ook een bron van inkomsten voor het verarmde gebied, waar de werkloosheid rond de 50 procent schommelt
GAZA-STAD, Palestijnse Gebieden: Op een stortplaats in het zuiden van Gaza stapelen zich hopen afgedankte batterijen op, roestende cellen die een groeiend gezondheidsrisico vormen voor de Palestijnen in de enclave.
Batterijen zijn een essentiële energiebron in Gaza, waar de openbare elektriciteitsvoorziening schaars is en de infrastructuur in verval is geraakt sinds een Israëlische blokkade van de enclave begon in 2007, het jaar waarin Hamas-islamisten de controle overnamen.
"De batterijen stapelen zich al 15 jaar op", zegt Ibrahim Baraka, die werkt op de stortplaats van 2000 vierkante meter in Khan Yunis, waar bewoners van omliggende huizen naar binnen kunnen kijken om stapels lood en kwikafval te zien ophopen. dagelijks.
Gaza, de thuisbasis van 2,3 miljoen Palestijnen, heeft slechts één elektriciteitscentrale diesel werkt. Brandstofleveringen zijn onbetrouwbaar, grotendeels als gevolg van de blokkade. De fabriek werd ook gebombardeerd door Israëlische straaljagers tijdens een conflict met Hamas in 2006.
Mohamed Masleh, directeur middelen bij het ministerie van Milieu van Gaza, schat dat er 25.000 ton gebruikte batterijen in Gaza zijn die moeten worden gerecycled.
De meeste bevinden zich op locaties die niet geschikt zijn voor de opslag van gevaarlijke stoffen.
Het inzamelen van batterijen is ook een bron van inkomsten voor het verarmde gebied, waar de werkloosheid rond de 50 procent schommelt.
Op een frisse ochtend meanderde Zakaria Abu Sultan met zijn paard en wagen door de straten van Gaza-stad, terwijl hij zijn missie door een luidspreker schreeuwde.
"Iemand met beschadigde batterijen om te verkopen?" riep hij.
“Ik dwaal al sinds het ochtendgloren om beschadigde batterijen te kopen. Ik koop ze in het gunstigste geval voor 50 sikkels ($15), en verkoop ze aan de schroothandelaar voor 70 sikkels,” vertelde hij aan bbabo.net.
Doorgaans worden beschadigde cellen naar stortplaatsen gebracht, zoals die in Khan Yunis waar Baraka werkt, waar ze worden ontmanteld voor materialen zoals plastic die vervolgens aan fabrieken worden verkocht.
Ahmed Hillis, directeur van Gaza's National Institute for Environment and Development, zei dat hoewel hij begreep dat er winst was in afgedankte batterijen, de handel buitengewoon gevaarlijk was.
"Tonnen batterijen stapelen zich op in stortplaatsen, waarvan sommige meer dan 40 of 50 meter hoog zijn", zei hij.
"Batterijen worden gevonden tussen mensen en op dierenkarren, kinderen dragen ze rond", vertelde hij aan bbabo.net.
“Soms vinden we een vader en zoon die ze proberen te openen met een schroevendraaier. Het is een farce en chaos", voegde hij eraan toe.
Israël speelde vroeger een rol bij het beheer van giftige materialen uit Gaza, maar dat stopte met de overname door Hamas in 2007.
Hamas wordt door een groot deel van het Westen als een terroristische organisatie beschouwd en heeft geen direct contact met Israël.
Vorige maand zei het orgaan van het Israëlische ministerie van Defensie dat verantwoordelijk is voor civiele zaken in de Palestijnse gebieden (COGAT) dat een tweede ijzervernietigingsmachine operationeel was geworden bij de Kerem Shalom-overgang tussen Israël en Gaza.
De verbeterde versnipperingscapaciteit "zal zorgen voor een aanzienlijke toename van de export van ijzerschroot uit de Gazastrook", zei COGAT.
Baraka zei dat er hoop was gewekt op een oplossing voor batterijafval, en de meesten waren het erover eens dat de huidige situatie niet houdbaar is.
Hillis drong er ondertussen bij Hamas op aan om duidelijke regels vast te stellen voor de omgang met giftige stoffen.
Hij zei dat batterijafval nu wordt beheerd door mensen "die zich niet aan de regels houden en geen ervaring hebben met het inzamelen van gevaarlijke stoffen."
bbabo.Net