Ik heb eerder geschreven over hoe de Amerikaanse Federal Reserve zich in een bijna onmogelijke positie bevindt.

Oververhitting van de aandelenmarkten in Amerika en de rest van de wereld ging gepaard met historisch hoge inflatie en werkloosheid en een lage arbeidsparticipatie gedurende het grootste deel van een jaar.

Het dilemma voorzitter van de centrale bank, Jerome Powell, loopt natuurlijk op het slappe koord tussen sociale instabiliteit die kan worden veroorzaakt door stijgende werkloosheid en het spook van stijgende inflatie dat ook het weefsel van de Amerikaanse samenleving in gevaar zou kunnen brengen.

Powell, als hoofd van een steeds meer gepolitiseerde Fed, wordt gedwongen te beslissen welke van deze twee slechte opties, misschien letterlijk, als eerste fakkels en hooivorken op straat zal brengen.

Ik heb lang gespeculeerd dat het verhogen van de rente - ondanks de bezweringen van de raad van gouverneurs van de bank van het tegendeel - onwaarschijnlijk en potentieel gevaarlijk was in het licht van de toch al hoge werkloosheid en wankele markten.

Het huidige werkloosheidspercentage in de VS is 4 procent, hoewel zelfs Powell heeft opgemerkt dat de werkelijke 'op straat'-cijfers in alle opzichten een stuk hoger zijn.

Daar komt nog bij dat de arbeidsparticipatie schommelt rond de 62 procent, wat ongeveer 6 procent lager is dan de hoogtepunten van de jaren negentig en het begin van de jaren 2000.

Dit komt neer op miljoenen mensen in Amerika die simpelweg niet aan het werk zijn vanwege verschillende factoren, waaronder pandemiegerelateerde verandering van baan, zorg voor bejaarde of zieke familieleden, algemene ontevredenheid onder de werknemers als de reële lonen dalen, en misschien een begrijpelijke herevaluatie van persoonlijke prioriteiten in de geconfronteerd met lockdowns, mandaten en ziekte.

Het afgelopen jaar was het pad voor centrale banken moeilijk te bewandelen. Voor de Fed is de situatie de afgelopen dagen echter duidelijk veel erger geworden.

Met de Russische invasie van Oekraïne zal goud - misschien zeer binnenkort - $ 2.000 per ounce bereiken. De rentetarieven op Amerikaanse staatsobligaties, en dus hypotheken, lijken los te staan ​​van fundamentele factoren en verder dan schizofreen.

De Fed heeft "technische problemen" de schuld gegeven van recente vertraagde aankopen van Treasury en MBS. Brent-ruwe olie en WTI schommelen nu beide rond de $ 100 per vat. En, grappig genoeg, in ieder geval voor mij en econoom Nouriel Roubini, is Bitcoin de afgelopen weken dramatisch gedaald.

Geen van deze hierboven beschreven dingen belooft veel goeds, maar de meeste zijn symptomatisch voor realiteiten die al lang bestaan. Een uitzondering is de impact van het Russisch-Oekraïense conflict dat de olieprijzen heeft geschokt. Dit is iets dat geen symptoom is van een wankel systeem, maar een oorzaak van dat systeem overgaat van wankel naar afbrokkelend.

Ik waarschuwde al in september dat er een aanzienlijk risico was op een recessie en een daling van de olieprijs als de Fed zou doorgaan met renteverhogingen, en gezien de toenmalige omstandigheden blijf ik bij die bewering.

Een dergelijke actie zou de zeepbel van "postpandemisch optimisme" hebben geprikt en zou zeer kostbaar zijn geweest voor de energiemarkten. Nu zijn de energiemarkten natuurlijk precies datgene geworden dat deze lang opgeblazen zeepbel heeft geprikt.

Met olie van meer dan $ 100 en toenemende onzekerheid in Oost-Europa, is het potentieel voor stagflatie, althans in de VS, vrijwel zeker wanneer rekening wordt gehouden met bestaande aanbodschokken. De vraag is nu in hoeverre dit is gebeurd en in hoeverre de Amerikaanse centrale bank kan het probleem verergeren.

Nog maar een week of twee geleden riepen de gouverneurs van de Fed op tot een verhoging van de rente met 50 basispunten. Mocht zelfs de helft daarvan in de komende maand plaatsvinden, dan vermoed ik dat de huidige koersdaling van de aandelenmarkt, van bijna 12 procent in de afgelopen twee maanden, zich even krachtig zal herhalen.

Tegelijkertijd zullen stijgende kosten en waarschijnlijk verergerde problemen in de toeleveringsketen, samen met op angst gebaseerde dalingen in de consumptie van beschikbare goederen, de werkloosheid drastisch doen stijgen.

Dit alles is al enkele maanden aan het brouwen en recente oproepen om de rente te verhogen, moedigden de Amerikaanse centrale bank eenvoudigweg aan om een ​​beleidsfout te maken die kostbaar zou zijn in termen van welvaart en de geloofwaardigheid van de Fed, zodra ze uiteindelijk gedwongen was om genoemde beleidsactie terug te draaien.

De Fed en beleidsexperts weten nu dat dit niet kan gebeuren en dat inflatie aan de orde van de dag is, samen met een langdurige pijnlijke recessie.

Om Ernest Hemingway in zijn roman 'The Sun Also Rises' te parafraseren: een ramp vindt meestal 'geleidelijk, dan plotseling' plaats. Amerika is nu sterk overgegaan van de eerste fase naar de laatste.

Disclaimer: standpunten van de schrijvers in deze sectie zijn van henzelf en weerspiegelen niet noodzakelijk het standpunt van bbabo.net

bbabo.Net