MYKOLAIV, Oekraïne: De Syrische arts Ossama Jari ontvluchtte Damascus in 2014 om vrede te vinden met zijn Oekraïense vrouw in de Zwarte Zee-haven van Mykolaiv. Maar nu hebben oorlog en Russische bommen hem ingehaald.

In een oogheelkundige kliniek in het noordoosten van het stadsdeel Ingulski zat Jari voor de veiligheid ineengedoken met ander personeel en patiënten in een kelder gevuld met matrassen en jerrycans water tijdens het genadeloze bombardement in de nacht van vrijdag op zaterdag.

Hoewel er geen doden werden gemeld, werden ramen uitgeblazen, was de grond pokdalig met granaat en werd de stookruimte in de buurt geraakt. "Ik kon het niet geloven", zei Jari. “We leefden hier vredig. Wat doen de Russen? Waarvan proberen ze ons te redden? Van zichzelf?”

Niet echt gekleed voor het werk - gekleed in een overhemd met nautische motieven bedrukt - probeerde Jari nog steeds patiënten te behandelen, zijn ogen vermoeid achter zijn bril.

Het is een bijzonder wrede speling van het lot voor de arts die zijn door oorlog verscheurde vaderland moest ontvluchten tijdens de burgeroorlog daar, waar Rusland in 2015 tussenbeide kwam om het regime van president Bashar Assad overeind te houden.

Jari en zijn vrouw – die hij ontmoette toen hij medicijnen studeerde in Oekraïne – ontvluchtten de Syrische hoofdstad “om vrede te vinden” in Mykolaiv.

Maar de oorlog volgde hen.

"Syrië en Oekraïne bevinden zich nu in dezelfde situatie", zei hij. "Oorlog, of het nu daar is, hier of ergens anders, en het ergste dat je je kunt voorstellen."

Maar hij zou zich niet aangetrokken voelen tot politieke zaken.

"De Russen? Hun regering? Ik wil er niet over spreken."

Jari ging naar boven om een ​​paar patiënten te controleren.

Onder hen was een 14-jarige jongen genaamd Timur, onder toezicht van zijn moeder Natalia Malichka.

In de eerste dagen van de oorlog kreeg Timur een splinter in zijn oog tijdens het houthakken met zijn grootvader.

Niet in staat om onmiddellijk naar het ziekenhuis te gaan omdat er geen bussen reden, werd het oog van de tiener erger.

Timur zwijgt terwijl zijn moeder, trillend, zegt dat ze zich ook zorgen maakt over haar twee andere zonen, van 10 en 20, thuis.

“Als ik hier met Timur ben, weet ik dat mijn baby thuis is, en ik weet niet of ik hem weer zal zien. Ik ben verscheurd', zegt Malichka.

Zij en de twee andere jongens waren thuis toen de buurt werd beschoten.

“Ik was gerustgesteld omdat ik wist dat Timur bij de artsen in de kelder van het ziekenhuis was. Maar ondanks dat, belde hij me, hij was doodsbang.”

"Alles trilde", zei de directeur van het ziekenhuis, Krasimira Rilkova, die er net zo uitgeput uitzag als Jari.

"We wisten niet of we het ziekenhuis nog zouden aantreffen toen we terugkwamen uit de kelder."

Mykolaiv, een stad van ongeveer 500.000 inwoners, staat de Russische campagne om de havenstad Odessa aan de Zwarte Zee in te nemen in de weg.

Sinds enkele dagen zijn Oekraïense troepen erin geslaagd de belegerende Russische troepen af ​​te weren.

bbabo.Net