Een 28-jarige Turkse vrouw, die zo'n 19 jaar geleden landelijk bekend werd vanwege het ophangen van posters met 'No To War' aan haar schoolmuren, zegt dat ze nog steeds de pijn van oorlogen in haar hart voelt, verwijzend naar het conflict tussen Rusland en Oekraïne.

"Het spijt me nogmaals voor de kinderen van de wereld", zei Merve Hoşafcı, die nu freelance ontwerper is, op 14 maart.

Het was 2003 toen de oorlog in Irak begon, en een vormleraar in de hoofdstad Ankara vroeg zijn studenten om te beschrijven wat zij van de oorlog vonden.

Hoşafcı, die toen pas 9 jaar oud was, werd sterk beïnvloed door tv-beelden waarop het nieuws over de oorlog in Irak te zien was.

Het incident katapulteerde Hoşafcı op de agenda van het land, maar kostte de vormleraar veel geld.

De schoolmeester beschuldigde de leraar destijds van propaganda en startte een onderzoek, waardoor de leraar overgeplaatst werd naar een andere school.

Hoşafçı kreeg echter bekendheid toen veel kranten het kleine meisje kopten als "Haar 'No To War' veroorzaakte problemen."

Hoşafçı is nu afgestudeerd aan de universiteit en woont in de beroemde toeristische trekpleister Bodrum in de Egeïsche Zee.

“Toen de oorlog in Irak begon, dacht ik als kind alleen maar aan de kinderen die er getuige van waren. Ik was bang dat alle kinderen van de wereld met dezelfde problemen zouden worden geconfronteerd als zij.”

Ze zei dat ze 'No To War'-posters ontwierp met 'alleen maar goede wil', voegde Hoşafcı eraan toe: 'Helaas bevond ik me door die posters in een [bureaucratische] oorlog. Er kwamen inspecteurs, syndicaten kwamen tussenbeide, de leraar werd geschorst en ik werd als een vijand gezien.

Het slechte imago om haar heen in de school werd echter op zijn kop gezet zodra de pers ervan hoorde. "Er komen steeds meer brieven, bloemen en geschenken naar de school, met briefjes ter ondersteuning", zei ze.

Zo'n 19 jaar later is Hoşafcı opnieuw met een gebroken hart door de Russische inval in Oekraïne. “Na twee decennia zien we weer een oorlog, wanneer er zoveel ruimte op aarde is voor ons allemaal om samen te overleven”, zei Hoşafcı. “Dat 9-jarige meisje had hoop. Maar nu, als de 28-jarige vrouw, verlies ik de hoop”, voegde ze eraan toe.

Op de vraag of ze vandaag hetzelfde zou doen, antwoordde ze zonder aarzelen: "Als ik kon, zou ik het doen."

Ze verklaarde dat ze "medelijden heeft met alle kinderen van de wereld".

bbabo.Net