Midden-Oosten (bbabo.net), - Toen de 28-jarige Syriër Omar Alshakal de uittocht zag van wanhopige mensen die de Russische invasie van Oekraïne ontvluchtten, wist hij uit de eerste hand wat ze doormaakten -- en begon hij na te denken over manieren om te helpen.

"Als persoon die uit een oorlog kwam, begrijp ik volledig hoe mensen bang zijn en vluchten, proberend om veilig te zijn", vertelde hij aan bbabo.net, rillend in zijn jas en grijze muts in de vriestemperaturen bij de Siret-grensovergang tussen Oekraïne en Roemenië.

"Ik probeer ervoor te zorgen dat ik zoveel mogelijk mensen kan helpen en hoop voor de toekomst kan geven", zegt hij.

De gedrongen, bebaarde Alshakal bracht perioden door in detentie in Syrië, samen met talloze anderen die deelnamen aan protesten tegen de dictatuur van president Bashar al-Assad.

Vervolgens, zegt hij, raakte hij in 2013 gewond door een explosie in de buurt van de auto waarin hij gewonden naar het ziekenhuis probeerde te brengen.

Nadat hij naar Turkije was gegaan om medische zorg te zoeken, besloot hij in 2014 met twee vrienden een zware duik te nemen naar Grieks grondgebied, de toegangspoort tot de EU waar hij droomde van een nieuw leven.

Na een kort verblijf in Duitsland keerde hij terug naar Griekenlanderen te helpen vluchten en richtte in 2017 de vereniging Refugee4Refugees op het eiland Lesbos op.

- Kinderen in tranen -

Vorige maand, ontroerd door de humanitaire crisis in Oekraïne, besloot hij naar Siret te gaan, waar sinds 24 februari 130.000 mensen de grens zijn overgestoken, voornamelijk vrouwen en kinderen.

"Ik herinner me de eerste keer dat ik bij de grens een klein meisje 'Papa' zag schreeuwen en huilen", herinnert hij zich.

Veel weerbare mannen zijn in Oekraïne gebleven om tegen de Russische troepen te vechten.

Zijn vereniging huurde een paar kilometer van de grens een hotelletje waar ze tussen de 50 en 100 vluchtelingen konden huisvesten.

Een bijgebouw van het gebouw is al gevuld met stapels voedsel en hygiënebenodigdheden, zegt Alshakal, terwijl hij samen met andere vrijwilligers een vrachtwagen met humanitaire hulp uitlaadt.

Het houten skelet van een uitbreiding van het terrein staat vlakbij, in de hoop dat hiermee de capaciteit kan worden vergroot.

- 'Een familie' -

De site wordt bemand door ongeveer 10 collega's van Alshakal van over de hele wereld, en de organisatie probeert meer mensen te vinden die mee willen doen.

Alshakal zegt dat hij degenen die op de vlucht zijn "het gevoel wil geven dat we één familie zijn".

"We zijn samen voor het geluk en voor het verdriet", voegt hij eraan toe.

Het hebben van een Syrisch paspoort betekent dat reizen niet altijd zo soepel verloopt als het zou kunnen zijn.

Op weg naar Roemenië zegt hij werd aangehouden en ondervraagd door de politie over wat hij daar van plan was te doen.

Over zijn eigen toekomst zegt hij: "Mijn leven is weer thuis, naast mijn familie en mijn vrienden".

"Ik droom ervan terug te gaan, maar zie het nu niet gebeuren", voegt hij eraan toe.

In Syrië wachten zijn ouders, een broer en een zus op hem die hij al bijna 12 jaar niet heeft gezien.

Voorlopig bekijkt hij het van dag.

"Vandaag hoop ik dat niemand hulp nodig heeft en dat iedereen veilig is, dit is mijn droom."

bbabo.Net