In 1655 namen de Engelsen Jamaica over van de Spanjaarden. Ze begonnen de verdediging te versterken nadat ze de strategische waarde van de locatie van de haven bij de ingang van Kingston Harbour hadden gerealiseerd. De haven, die al vol stond met verdedigingswerken, werd vergroot om schepen te huisvesten. Handelaren haastten zich massaal naar de veilige haven. Maar naast legale handel was piraterij een andere minder eervolle activiteit die bijdroeg aan de rijkdom van de haven.
Port Royal is 's werelds centrum voor zeerovers vanwege de ligging in het Caribisch gebied, dat wordt omringd door de Spaanse Sleutel, en de nabijheid van de belangrijkste handelsroutes die de Nieuwe Wereld en Europa verbinden. De politieke eb en vloed hadden invloed op de opvattingen van Port Royal over piraterij. Piraterij werd gevierd toen Engeland en Spanje met elkaar in conflict waren, maar er waren repressies.
Met bakstenen huizen van twee tot vier verdiepingen, leidingwater en verschillende bordelen, gokhallen en pubs, werd Port Royal een van de rijkste havens in het Caribisch gebied dankzij de rijkdom die werd vergaard door legale handel en door piraten zoals Morgan. Vanwege de door de staat goedgekeurde piraten en tolerantie voor menselijke immoraliteit, hekelde de katholieke kerk het als de 'slechtste stad van het christendom'.
De kerkrector van Port Royal, Jamaica, was op 7 juni 1692 te laat voor de lunch, maar een maat smeekte hem om nog wat langer op te houden. Hij werd gespaard door een schijnbaar onbeduidende beslissing. De grond begon te schudden en te rollen, maar de vriend wees de bezorgdheid van de rector van de hand omdat aardbevingen op het eiland meestal zonder veel bericht voorbijgingen. Maar toen het schudden heviger werd, hoorden de twee jongens de kerktoren in stukken breken.
Een aardbeving die volgens wetenschappers 7,5 op de schaal van Richter heeft geregistreerd, of een "belangrijke" gebeurtenis, werd gevolgd door een tsunami. Het grootste deel van Port Royal, inclusief de begraafplaats waar Henry Morgan werd begraven, was ondergedompeld in water tegen de tijd dat de crisis voorbij was. Tot 2.000 mensen kwamen meteen om en ontelbare anderen kwamen kort daarna om.
De verzonken nederzetting was bedekt met slib en ongeveer 300 jaar lang ondergedompeld in 20 tot 40 voet somber water voordat mariene archeologen begonnen met het naar de oppervlakte brengen van artefacten. Deze ontdekkingen hebben geholpen om de leugens van de kwaadaardige geruchten aan het licht te brengen.
bbabo.Net