Zeven dagen van ongekende militaire oefeningen rond Taiwan deze maand door het Volksbevrijdingsleger toonden aan dat het eiland nog steeds centraal staat in een van Pekings meest gevoelige buitenlandse beleidskwesties.

Peking beschuldigde de Verenigde Staten van het veranderen van de status-quo in de Straat van Taiwan door Nancy Pelosi, de voorzitter van het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden, toe te staan ​​het eiland te bezoeken.

Washington sloeg terug en zei dat Peking probeerde de status-quo te veranderen met de oorlogsspelletjes.

De reis- en oorlogsspelletjes brachten de Chinees-Amerikaanse banden naar een nieuw dieptepunt, slechts een paar maanden voordat de Communistische Partij een vernieuwde line-up voor leiders onthult op haar 20e nationale congres.

Nu Liu Jieyi, de directeur van het Taiwan Affairs Office van de Staatsraad, naar verwachting in maart aftreedt, zal waarschijnlijk op het congres een indicatie verschijnen van wie hem zal opvolgen.

Maar analisten zeiden dat, omdat president Xi Jinping aan het hoofd stond van het belangrijkste besluitvormende orgaan van Peking over zaken die grensoverschrijdend waren – de centrale leidende groep voor Taiwanese zaken van de partij – wie Liu zou vervangen, zou ontdekken dat hij slechts een beperkte rol te spelen had. "Wie de leiding heeft over het Taiwan Affairs Office, zal waarschijnlijk een zeer beperkte invloed hebben op de manier waarop het beleid wordt gemaakt", zegt Fei-Ling Wang, hoogleraar internationale betrekkingen aan het Georgia Institute of Technology. “Omdat deze persoon tenslotte meestal veel mensen verwijderd is van de topleider.

Hij voert in principe opdrachten uit.” Liang Shuyuan, een assistent-onderzoeker bij het Institute for National Defense and Security Research, een door de overheid gefinancierde denktank in Taipei, zei dat Xi de kwestie Taiwan niet uit zijn handen zou laten terwijl de VS allianties in de regio aan het versterken waren.

In een lang essay in People's Daily, de spreekbuis van de Communistische Partij, benadrukte Liu begin juli dat het pad naar de hereniging van het vasteland van China en Taiwan de "algemene strategie was om het Taiwan-probleem in het nieuwe tijdperk op te lossen", voorgesteld in de historische resolutie van Xi.

In een witboek dat op 10 augustus werd gepubliceerd, verdubbelde het kantoor van Liu de vastberadenheid van Peking om de controle over het zelfgeregeerde eiland over te nemen door middel van vreedzame eenwording, maar zei ook dat het gebruik van geweld niet zou uitsluiten.

Hoe Nancy Pelosi de status-quo van de Straat van Taiwan veranderde in het voordeel van Peking Peking ziet Taiwan als een provincie die deel uitmaakt van de Volksrepubliek China.

De meeste landen erkennen Taiwan niet als een soeverein land, maar sommige, zoals de VS en Groot-Brittannië, erkennen alleen het standpunt van Peking dat Taiwan deel uitmaakt van China in plaats van het te bevestigen.

In het witboek werd geen melding gemaakt van de beloften van Peking om Taiwan toe te staan ​​een leger te behouden en geen bureaucraten naar het eiland te sturen, in tegenstelling tot eerdere kranten uit 1993 en 2000.

Liang zei dat de militaire oefeningen van de PLA rond Taiwan alleen maar het idee verstevigden dat de kwestie van de zeestraten een centrale rol speelde in de Chinees-Amerikaanse betrekkingen. "De inzet van het PLA tijdens de oefeningen toonde aan dat het Taiwan onder druk wilde zetten, maar het toonde ook duidelijk zijn intentie om de Amerikaanse inmenging militair of politiek tegen te gaan", zei ze.

Tegen de tijd dat het Nationale Volkscongres en de Politieke Raadgevende Conferentie van het Chinese Volk in maart hun jaarlijkse bijeenkomsten houden, zal Liu 65 zijn, de normale pensioenleeftijd voor ambtenaren met een ministeriële rang.

Tenzij hij wordt gepromoveerd, mogelijk om Wang Yi op te volgen als minister van Buitenlandse Zaken en staatsraad, zou Liu met pensioen moeten gaan.

Maar het vinden van een geschikte vervanger kan moeilijk zijn, aangezien analisten zeggen dat maar weinig potentiële kandidaten alle juiste vakjes hebben aangevinkt.

Liu, China's gezant bij de Verenigde Naties van 2013 tot 2017, trad in 1981 toe tot de buitenlandse dienst na zijn afstuderen aan het Beijing Foreign Languages ​​Institute.

Hij klom op in de rangen van de afdeling internationale organisaties en conferenties van het ministerie van Buitenlandse Zaken en kreeg vervolgens de leiding over andere gebieden, waaronder de betrekkingen met de VS en wapenbeheersing, voordat hij in 2007 werd benoemd tot assistent-minister van Buitenlandse Zaken.

Xi vertelt kaders om zich voor te bereiden op 'kritiek moment' voor China. Twee jaar later werd Liu benoemd tot adjunct-directeur van de internationale afdeling van de partij, die de hand reikt aan politieke partijen in andere landen.

Het was de eerste keer dat Liu een hoge partijfunctie bekleedde.

Onder Xi werd Liu voor vier jaar aangesteld als permanente vertegenwoordiger van China bij de VN voordat hij terugkeerde naar Peking als adjunct-directeur van het Taiwan Affairs Office en minder dan een jaar later werd hij gepromoveerd tot directeur. "Hij stond een beetje bekend om zijn spontaniteit en kan tegen grappen", zei Fei-Ling Wang.

Het voorspellen van politieke herschikkingen in China is moeilijk, maar normen - geenszins harde regels - kunnen worden afgeleid door de politieke ervaring, leeftijd, rang en verwantschap met Xi van eerdere aangestelden te analyseren.

Xi, op zoek naar een derde termijn als partijleider op het congres van dit jaar, heeft een voorkeur getoond voor het aanstellen van vertrouwde kaders met wie hij heeft gewerkt.Liu's voorganger als directeur van Taiwan Affairs Office, Zhang Zhijun, had ook ervaring in de internationale afdeling van de partij en het ministerie van Buitenlandse Zaken vóór zijn benoeming, en ze hadden allebei de rang van vice-minister.

Liang zei dat sinds de regering-Trump in de VS de kwestie Taiwan “is ingebed in het kader van de betrekkingen tussen de VS en China en zelfs een reden is geworden voor onstabiele banden tussen de VS en China”.

Die instabiliteit en bilaterale concurrentie betekende dat Xi een ambtenaar met een vice-ministeriële rang zou moeten promoten die ervaring heeft met het omgaan met de VS, zei ze.

Mogelijke kandidaten waren onder meer de vice-ministers van Buitenlandse Zaken Xie Feng en Ma Zhaoxu, beiden 58.

Xie is de jongste van de twee, vorig jaar werd hij viceminister.

Maar in tegenstelling tot Ma, die die rang drie jaar heeft bekleed, is hij verantwoordelijk voor het beheer van de Chinees-Amerikaanse banden en heeft hij een schat aan Amerikaanse ervaring.

Van 1993 tot 2000 werkte Xie op het Amerikaanse bureau van het ministerie van Buitenlandse Zaken en eindigde zijn periode als chef.

Hij werd in de jaren 2000 twee keer op de Chinese ambassade in Washington geplaatst en werd vervolgens in 2014 ambassadeur in Indonesië voordat hij van 2017 tot 2021 het kantoor van het ministerie van Buitenlandse Zaken in Hong Kong leidde.

Liang zei dat Xie ervaring had opgedaan met het uitleggen van het partijbeleid aan het Westen tijdens de anti-regeringsprotesten die Hong Kong op zijn kop zetten. "Je kunt dus zeggen dat hij een Amerikaanse hand is, maar hij heeft ook die ervaring - in de taal van de Chinese Communistische Partij - in zijn strijd tegen de VS", zei ze.

Xie's recente promotie tot vice-minister toonde aan dat Xi tevreden was met zijn prestaties, zei ze, terwijl Ma zich had gericht op Europa, internationale conferenties en wapenbeheersing, waardoor hij een minder ideale kandidaat was. "Soms als Xi iemand wil aanstellen, wil hij dat je bepaalde ervaring hebt", zei ze. "Bijvoorbeeld, voordat hij je minister maakt, kan hij je eerst een marginale vice-ministeriële functie laten aannemen om je promotie te versnellen." Dat zou de hemelvaart in staat stellen om aan de promotieregels te voldoen en er niet zo abrupt uit te zien.

Maar Bo Zhiyue, een expert op het gebied van Chinese elitepolitiek die een adviesbureau runt in Wellington, Nieuw-Zeeland, zei dat Xie nog te junior was om de rol op zich te nemen en dat Ma's anciënniteit in de hiërarchie van het ministerie van Buitenlandse Zaken hem een ​​voorsprong zou geven als hij het niet zou halen. Wang Yi als minister van Buitenlandse Zaken.

Guo Yezhou, 56, plaatsvervangend hoofd van de internationale afdeling van de partij sinds 2014, zou een andere kandidaat kunnen zijn.

De historische resolutie van China legt de nadruk op toenemende veiligheidsuitdagingen. Hij bezocht Nepal twee jaar geleden om een ​​breuk te herstellen tussen facties van de regerende Communistische Partij van het land, maar mist ervaring in het buitenland, afgezien van korte periodes in de Chinese ambassades in Duitsland en Bulgarije.

Bo zei dat de 58-jarige Chen Yuanfeng, de jongste van de twee adjunct-directeuren van het Taiwan Affairs Office vóór de recente benoeming van een derde, ook een kans zou kunnen maken.

Chen is sinds 2009 in zijn huidige functie en heeft niet buiten het Taiwan Affairs Office gewerkt, behalve voor overheidsfuncties in Heilongjiang, zijn thuisprovincie.

Als hij werd aangesteld, zou dat een breuk zijn met de traditie om Taiwanese handen niet te promoten. "Als je een ideale kandidaat wilt vinden, wil je iemand hebben die zowel bij het ministerie van Buitenlandse Zaken als bij de internationale afdeling heeft gewerkt, en mogelijk ook in de provincie Fujian", zei Bo, verwijzend naar de provincie die het dichtst bij Taiwan ligt, waar Xi 17 van zijn vormende politieke jaren doorbracht. "Maar zo iemand heb je niet met die anciënniteit in rang of de ervaring.

Dus het is heel, heel moeilijk om iemand te vinden.” Fei-Ling Wang waarschuwde ook tegen het voorspellen van benoemingen op basis van de ervaring van een ambtenaar. "Ik denk dat een politieke beslissing waarschijnlijk belangrijker is dan een professionele beslissing", zei hij.

De partij kan kijken naar de optiek van het plaatsen van een ambtenaar op de post, maar ook of ze het vertrouwen van partijleiders hebben. "Het is niet gebaseerd op een man die een Taiwanese expert is, of iemand die geweldige ideeën heeft over het omgaan met Taiwan of speciale connecties heeft met [Taiwan-leider] Tsai Ing-wen of wie dan ook." Analisten waren het erover eens dat de partij te maken had met een gebrek aan jongere kaderleden die hogere functies konden vervullen. "Als je kijkt naar het hele systeem van buitenlandse zaken, is in principe iedereen oud, volgens deze leeftijdsgrens," zei Bo. “Ik denk dat de partij met deze HR-crisis wordt geconfronteerd, omdat – er zijn natuurlijk veel jonge mensen – ze jong en getalenteerd zijn, maar ze krijgen geen promotie. “Je kunt ze niet meteen massaal promoten, omdat ze niet de stapsgewijze ervaring van promoties in het verleden hebben.” Liang zei dat de talentkloof te wijten was aan de leeftijdsverdeling onder ambtenaren van buitenlandse zaken en onverwachte omstandigheden, zoals de plotselinge overdracht van carrièrediplomaat Le Yucheng om plaatsvervangend hoofd van de staatsomroep te worden.

bbabo.Net