Oygarden – Aan de kust van een eiland voor de Noorse Noordzeekust bouwen ingenieurs een begraafplaats voor ongewenst broeikasgas.

De toekomstige terminal is bedoeld om tonnen vloeibaar gemaakt kooldioxide, opgevangen uit de top van fabrieksschoorstenen in heel Europa, in holtes diep onder de zeebodem te pompen.

Het project in de westelijke gemeente Oygarden heeft tot doel te voorkomen dat het gas de atmosfeer binnendringt en bijdraagt ​​aan de opwarming van de aarde.

Het "is 's werelds eerste open-access transport- en opslaginfrastructuur, waardoor elke uitstoter die zijn CO2-uitstoot heeft opgevangen, die CO2 kan leveren voor veilige behandeling, transport en vervolgens permanente opslag", vertelde projectmanager Sverre Overa.

Terwijl de planeet worstelt om haar klimaatdoelstellingen te halen, zien sommige klimaatexperts de techniek, genaamd carbon capture and storage, of CCS, als een middel om de uitstoot van op fossiele brandstoffen gebaseerde industrieën gedeeltelijk te verminderen.

Noorwegen is de grootste koolwaterstofproducent in West-Europa, maar heeft ook de beste vooruitzichten voor CO2-opslag op het continent, vooral in de uitgeputte olievelden in de Noordzee.

De regering heeft 80 procent van de infrastructuur gefinancierd en 1,7 miljard euro op tafel gelegd als onderdeel van een breder staatsplan om de technologie te ontwikkelen.

Een cementfabriek en een afvalenergiecentrale in de regio Oslo zullen hun CO2 naar de locatie sturen.

Maar het meest originele kenmerk van het project is de commerciële kant: het uitnodigen van buitenlandse bedrijven om hun CO2-vervuiling weg te sturen om te worden begraven.

– Pijpleidingplannen –

Het gebruik van CCS om koolstofvervuiling te beteugelen is geen nieuw idee, maar ondanks genereuze subsidies is de technologie nooit van de grond gekomen, vooral omdat het zo duur is.

Een van 's werelds grootste koolstofafvangfaciliteiten, in de kolencentrale van Petra Nova in Texas, werd in 2020 stilgelegd omdat het niet economisch was.

Volgens het door de industrie gerunde Global CCS Institute zijn er slechts een paar dozijn operationele CCS-projecten over de hele wereld.

Maar het falen om de uitstoot van broeikasgassen te verminderen in overeenstemming met de doelstellingen van de Overeenkomst van Parijs en een massale toestroom van overheidssubsidies hebben de technologie nieuw leven ingeblazen.

Energiereuzen Equinor, TotalEnergies en Shell zijn een samenwerking aangegaan - Northern Lights genaamd - die volgens de geplande lancering in 2024 's werelds eerste grensoverschrijdende CO2-transport- en -opslagdienst zal zijn.

Een pijpleiding zal de vloeibaar gemaakte CO2 injecteren in geologische zakken 2.600 meter onder de oceaanbodem, en het idee is dat het daar voor altijd zal blijven.

Maandag maakten de Northern Lights-partners een eerste grensoverschrijdende commerciële overeenkomst bekend.

Vanaf 2025 moet elk jaar 800.000 ton CO2 worden afgevangen in een fabriek in Nederland van de Noorse kunstmestfabrikant Yara, die vervolgens naar Oygarden wordt verscheept en daar wordt opgeslagen.

Dinsdag hebben twee energiebedrijven - de Noorse olie- en gasgigant Equinor en het Duitse Wintershall Dea - een project aangekondigd om in Duitsland opgevangen kooldioxide naar de Noorse offshore-opslaglocatie te brengen.

Indien bevestigd, zou de samenwerking tussen Equinor en Wintershall Dea kunnen bestaan ​​uit de aanleg van een 900 kilometer lange pijpleiding die een CO2-opvangfaciliteit in Noord-Duitsland verbindt met opslaglocaties in Noorwegen tegen 2032.

Een soortgelijk project met België is al in de maak.

– Geen ‘juiste oplossing’ –

In de eerste fase zal de Northern Lights-regeling 1,5 miljoen ton CO2 per jaar kunnen verwerken, later tussen de vijf en zes miljoen ton.

Maar dat is slechts een fractie van de jaarlijkse CO2-uitstoot in heel Europa.

Volgens het Europees Milieuagentschap heeft de Europese Unie in 2020 3,7 miljard ton broeikasgassen uitgestoten.

Veel klimaatexperts waarschuwen dat het afvangen van koolstof geen wondermiddel is voor de klimaatcrisis.

Critici waarschuwen dat CCS de winning van fossiele brandstoffen zou kunnen verlengen, net nu de wereld probeert over te stappen op schone en hernieuwbare energie.

De Noorse Halvard Raavand van Greenpeace zei dat de campagnegroep zich altijd tegen de praktijk had verzet.

"In het begin was het heel gemakkelijk om je te verzetten tegen alle soorten CCS en nu vanwege het gebrek aan klimaatactie is het natuurlijk een moeilijker debat om aan deel te nemen", zei hij.

"Dit geld zou in plaats daarvan moeten worden besteed aan het ontwikkelen van een goede oplossing die we kennen en die de elektriciteitsrekening voor gewone mensen zou kunnen verlagen, zoals het isoleren van huizen of zonnepanelen".

bbabo.Net