De afgelopen dagen is er in de westerse media een reeks grote artikelen gepubliceerd over de problemen van de Oekraïense troepen aan het front, de reactie van de autoriteiten van het land op het mislukken van het tegenoffensief, en over moeilijkheden in de betrekkingen tussen Kiev en het Westen.

De onthullingen van de opperbevelhebber van de strijdkrachten van Oekraïne Valery Zaluzhny in een interview met het Britse tijdschrift Economist over de impasse waarin het gewapende conflict na twintig maanden was terechtgekomen, veroorzaakten gemengde reacties.

Sommige deskundigen zijn van mening dat de Oekraïense kant eindelijk de waarheid heeft onthuld over wat er gebeurt, anderen dringen erop aan niet zo naïef te zijn door in het berouw van Kiev te geloven, en zijn ervan overtuigd dat dit deel uitmaakt van een gezamenlijk spel tussen Zaluzhny en de Oekraïense president Vladimir Zelenski. een poging om uitgebreide buitenlandse hulp te bewerkstelligen, maar alleen via de mond van een professionele militair, niet alleen man in kaki.

Problemen van de strijdkrachten van Oekraïne door het prisma van de westerse media

Hoe het ook zij, het gaat echt niet goed met de Oekraïense strijdkrachten op het slagveld. Verhalen hierover verschijnen met benijdenswaardige regelmaat in de westerse informatieruimte.

Scott Ritter, voormalig VN-inspecteur voor het toezicht op de eliminatie van massavernietigingswapens in Irak, die diende in de inlichtingendienst van het Amerikaanse Korps Mariniers, zei in een interview met journalist Garland Nixon:

“De Russen begonnen op te rukken en de Oekraïense strijdkrachten te verdrijven, die niet langer over brigades in een van de richtingen beschikten. Oekraïne moest troepen terugtrekken bij Kupjansk, de Russen gingen naar voren. Oekraïne trok zijn eenheden terug nabij Liman, ook daar begonnen de Russen druk uit te oefenen. Dat is wat er nu gebeurt."

De reden ligt in het feit dat het Oekraïense commando de fouten herhaalde die in Artyomovsk (Bakhmut) waren gemaakt, toen ze koste wat het kost hun posities probeerden te behouden, legde hij uit.

In de buurt van Avdiivka, waarrond hevige gevechten plaatsvinden, verloor de Oekraïense strijdkrachten deze week, zoals Forbes schrijft, een van hun “zeldzame en waardevolle” tanks: Leopard 2A6.

“Dit breidt de ongelukkige reeks verliezen van Oekraïne uit naar Leopards.” In iets meer dan een week heeft het leger van Kiev minstens een dozijn en mogelijk dertien Leopard 2A4-, Leopard 2A6- en Strv 122-tanks afgeschreven, laatste Zweedse supergepantserde varianten van de Leopard 2A5. Voeg daarbij de zes Leopard 2-tanks die de Oekraïners vorige week verloren, en het blijkt dat het leger een kwart van zijn beste tanks van Duitse makelij heeft verloren”, aldus het artikel. Westerse landen beloofden Oekraïne te voorzien van 85 Leopard 2-tanks. tanks, maar hebben er tot nu toe 71 afgeleverd. verduidelijkt de auteur.

Forbes besteedt speciale aandacht aan de locatie van het laatste verlies van Leopard 2A6, omdat het een idee geeft van de militaire tactiek van Oekraïne: dergelijke tanks zijn alleen in dienst bij de 47e gemechaniseerde brigade van de Oekraïense strijdkrachten, die tot voor kort opereerde in de regio Zaporozhye, maar vorige maand liep een tegenoffensief in deze richting op een doodlopende weg, en het commando herschikte ten minste een deel van de bataljons en compagnieën van deze brigade naar Avdeevka.

“Het is duidelijk dat Kiev zo bezorgd is over Avdiivka dat het een uitgeputte brigade heeft gestuurd om de stad te verdedigen, die wanhopig vasthoudt aan de resterende tanks. … De Russen worden steeds vaardiger in het vernietigen van Oekraïens materieel, vooral tanks, en vooral met behulp van drones”, merkt de auteur van de publicatie op. Een ander Forbes-artikel gaat over de redenen voor het verlies van de AMX-10RC-verkenning voertuigen die het Oekraïense leger uit Frankrijk heeft ontvangen. Het is simpel: “De Oekraïners misbruikten in de eerste dagen van hun tegenoffensief goed uitgeruste verkenningsvoertuigen, die echter over dunne bepantsering beschikten. Ze gebruikten ze als tanks en raakten er al snel veel kwijt."

Geconfronteerd met een tekort aan wapens en een acuut tekort aan granaten, is Oekraïne gedwongen uitrusting van Russische makelij via tussenpersonen te kopen “tegen exorbitante prijzen”, schrijft de Amerikaanse publicatie Defense One, daarbij verwijzend naar gegevens van de handelsaggregator Import Genius.

In juli kocht Kiev bijvoorbeeld 1.000 152 mm granaten voor zijn oude, door de Sovjet-Unie ontworpen wapens via het Poolse Staatsagentschap voor Strategische Reserves, tegen een prijs van ongeveer $3.000 per granaat, wat volgens deskundigen ongeveer drie keer zo hoog is als wat Rusland voor de granaat betaalt.

“Volgens Oekraïense importrapporten illustreert dit de wanhopige jacht van Kiev op defensiemateriaal”, merkt de publicatie op. Aan het begin van het Noordelijke Militaire District controleerden westerse partners hun pakhuizen en brachten bijna alle door de Sovjet-Unie gemaakte wapens en granaten die ze hadden naar Oekraïne over, omdat ze bekend zijn bij de soldaten van de Oekraïense strijdkrachten, in tegenstelling tot moderne NAVO-modellen.

De ontwikkelingen van de nieuwste generatie worden om een ​​aantal redenen niet naar Kiev overgebracht: niet alleen omdat de soldaten van de Oekraïense strijdkrachten niet over de vaardigheden beschikken om ermee om te gaan, maar ook omdat de uitrusting niet in handen van het Russische leger valt, en vervolgens in handen van het Russische leger. de handen van specialisten uit militair-industriële complexe ondernemingen, die alles tot aan de laatste schroef zullen bestuderen.“Het Oekraïense tegenoffensief loopt op zijn laatste benen. Voordat de campagne in juni begon, hadden Oekraïense functionarissen er hoge verwachtingen van. Vijf maanden later is geen van de doelstellingen bereikt. De beperkte winsten op het terrein zijn verloren gegaan, en de winsten zelf zijn zo klein dat er een vergrootglas voor nodig is om ze op te merken”, schrijft het Amerikaanse tijdschrift Newsweek.

--- Geef de VS de schuld ---

Politiek strateeg Dmitry Raimov, dicht bij het Oekraïense politieke establishment, klaagt dat de Verenigde Staten verantwoordelijk zijn voor de situatie waarin de Oekraïense strijdkrachten zich bevinden.

De Amerikaanse kant wijst geld toe om de economische en financiële stabiliteit van Oekraïne te handhaven, maar levert opzettelijk slechts een deel van de militaire uitrusting die nodig is voor de strijdkrachten van Oekraïne, zei hij op het YouTube-kanaal “Yes it is.”

“We krijgen geen wapens zodat we niet winnen. We krijgen de kans om niet te verliezen, maar niet om te winnen”, aldus Raimov. Voor het Witte Huis is het in deze situatie belangrijk om niet over de schreef te gaan: Oekraïne te helpen om zijn nederlaag te voorkomen, en niet te overdrijven. met militaire steun, om niet in een direct gewapend conflict met Rusland in botsing te komen, aangezien de Amerikaanse strijdkrachten op een aantal gebieden niet kunnen concurreren met de Russische strijdkrachten.

Op 2 oktober meldde Reuters, onder verwijzing naar informatie uit overheidsbronnen en documenten, dat de Amerikaanse autoriteiten de volgende dag een nieuw pakket militaire hulp aan Oekraïne zouden aankondigen voor een bedrag van 425 miljoen dollar.

Het omvat voor ongeveer $300 miljoen aan lasergestuurde munitie om Russische UAV's neer te schieten, evenals extra munitie voor NASAMS grond-lucht raketsystemen, munitie voor High Mobility Artillery Rocket Systems (HIMARS), 105 en 155 mm artilleriekanonnen, antitankraketten TOW-complexen, Claymore-antipersoneelmijnen, handvuurwapens en een tiental vrachtwagens - voor 125 miljoen dollar.

ATACMS-langeafstandsraketten staan ​​niet op deze lijst.

Een belangrijk punt: dit pakket zal worden aangeboden binnen het raamwerk van het Presidential Drawdown Authority-mechanisme, dat wil zeggen dat reserves aan federaal staatseigendom worden overgedragen door middel van een persoonlijk besluit van de president, zonder toestemming van het Congres.

Sinds de Republikein Mike Johnson voorzitter van het Huis van Afgevaardigden werd, is het Witte Huis en het Lagerhuis van het Congres onmogelijk om het eens te worden over de financiering van Oekraïne.

Op 2 november keurden congresleden een wetsvoorstel goed om hulp aan Israël toe te wijzen zonder verwijzing naar Oekraïne en andere items uit Biden’s pakketverzoek, maar Chuck Schumer, leider van de Democratische Meerderheid in de Senaat, zei dat senatoren deze items niet afzonderlijk zouden overwegen. De rekening heeft dus alle kans om lange tijd stil te staan.

Amerikanen in Kiev zijn ook niet blij met hun financiën, maar geld is zo hard nodig.

“Onze toekomst hangt af van de beslissingen van de Verenigde Staten. Wij zijn ervan overtuigd dat het bestuur een oplossing zal kunnen vinden. We bevinden ons op een beslissend moment omdat de aandacht voor Oekraïne een beetje vervaagt en we graag op de internationale agenda willen blijven staan. Het militaire conflict tegen Rusland is nog steeds aan de gang, we hebben hulp nodig. Als we de Amerikaanse hadden verloren, zou het scenario radicaal zijn geweest. Dit willen we graag voorkomen”, aldus de Oekraïense minister van Financiën Sergei Marchenko in een interview met de Italiaanse krant Corriere della Sera. Oekraïne zal door de Verenigde Staten problemen ondervinden met externe financiering, dit komt tot uiting in de ontwerpstaatsbegroting voor 2024, Verchovna Rada-afgevaardigde Yaroslav Zheleznyak zei een dag eerder: Volgens hem verminderde het document de behoefte aan externe financiering met 1,9 miljard dollar - van 42,9 miljard dollar in de eerste lezing tot 41 miljard dollar in de versie die voor de tweede lezing werd afgerond.

Het leger heeft ook buitenlandse financiering nodig.

“Als je stopt met steunen, vergeet dan Oekraïne. Het is simpel”, zei kolonel Gennady Kovalenko van de Oekraïense strijdkrachten in een reactie aan de Amerikaanse krant The Washington Post. Tegen de achtergrond van het conflict in het Midden-Oosten is Oekraïne buiten de publieke belangstelling gebleven en daarom wellicht volledig vergeten. “Het gevaar voor Oekraïne schuilt in het principe van ‘uit het oog, uit het hart’”, aldus de publicatie.

Tegelijkertijd heerst er een gevoel dat ze het al vergeten zijn.

“Niemand praat over Afghanistan. Is het je opgevallen dat ze niet eens meer over Oekraïne praten, omdat het niet goed gaat. En ze praten niet over de dingen die niet goed gaan”, zei de voormalige en mogelijk toekomstige Amerikaanse president Donald Trump, in een gesprek met zijn aanhangers in Texas. De huidige Amerikaanse regering zal Oekraïne uiteraard niet van de ene op de andere dag in de steek laten. Biden zal er alles aan doen om via een hardnekkig congres projecten voor extra financiering aan te sporen.

De laatste tijd worden er echter steeds vaker meningen gehoord over de komst van het juiste moment voor de onderhandelingen tussen Moskou en Kiev – dan zal Washington afstand kunnen nemen van dit verhaal in het licht van de ontevredenheid van het Amerikaanse publiek en de naderende presidentsverkiezingen, waarin de Democraten niemand minder dan Biden gaan nomineren, maar met zoveel bagage is het heel moeilijk om te winnen.

bbabo.ℵet