Libanon (bbabo.net), - De dreigende dreiging van een oorlog tussen Israël en Hezbollah in Libanon doet pijnlijke herinneringen herleven bij voormalige Libanese militieleden en hun families die meer dan twintig jaar geleden naar Israël, hun voormalige bondgenoot, vluchtten.

Het Zuid-Libanese leger was een overwegend christelijke militie die door Israël werd gerekruteerd toen het in de jaren tachtig en negentig Zuid-Libanon bezette.

De Zadalnikim, zoals de voormalige leden van de SLA in Israël bekend staan van het Hebreeuwse acroniem van de groep, zochten onderdak ten zuiden van de grens in de nasleep van de plotselinge terugtrekking van Israël uit Libanon in mei 2000, uit angst voor represailles van Hezbollah, tegen wie zij jarenlang hadden gevochten in een bruut en compromisloos conflict.

De door Iran gesteunde Hezbollah – een bondgenoot van Hamas met een groot arsenaal aan raketten en raketten – heeft bijna dagelijks vuur gewisseld met Israëlische strijdkrachten sinds Hamas Israël op 7 oktober aanviel, wat leidde tot een oorlog in Gaza.

Als reactie hierop heeft Israël aanvallen dieper en dieper op Libanees grondgebied uitgevoerd, gericht tegen verschillende Hezbollah-commandanten.

Een strook van enkele kilometers breed aan weerszijden van de grens is de facto een oorlogsgebied geworden, ontdaan van zijn tienduizenden burgerbewoners.

“Ze vertelden ons dat we ons twee weken moesten voorbereiden in een hotel in Tiberias” in het noorden van Israël, zei Claude Ibrahim, een van Israëls meest prominente Libanese medewerkers.

“Het is al zes maanden geleden. Ik hoop dat het geen 24 jaar zal duren”, vertelde hij aan AFP.

- 'De geschiedenis herhaalt zich' -

Ibrahim, een voormalige rechterhand van wijlen SLA-commandant Antoine Lahad, werd in oktober geëvacueerd uit de Noord-Israëlische stad Kiryat Shmona, vlakbij de Libanese grens, toen de hele stad werd leeggemaakt.

"Het is alsof de geschiedenis zich herhaalt... generatie na generatie", zei hij, verwijzend naar hoe de Zadalnikim hun thuisland moesten ontvluchten na jarenlang van dorp naar dorp te hebben gereisd tijdens de Libanese burgeroorlog van de jaren zeventig en tachtig.

Van de 6.000 tot 7.000 Libanezen die in mei 2000 naar Israël vluchtten, wonen er volgens de autoriteiten nog steeds ongeveer 3.500 in Israël. Ze zijn bij het ministerie van Binnenlandse Zaken geregistreerd als "Libanezen van Israël" en kregen in 2004 het staatsburgerschap.

Kort na hun aankomst in Israël – waar de autoriteiten slechts gedeeltelijk de verantwoordelijkheid voor hen op zich namen – trokken velen door naar Zweden, Duitsland of Canada. Anderen keerden terug naar Libanon, waar ze werden berecht wegens collaboratie met Israël.

Alle voormalige SLA-leden in Israël hebben familieleden in Libanon, meestal in dorpen in het zuiden, een paar kilometer van de Israëlische grens.

Weinigen stemden ermee in geïnterviewd te worden uit angst voor represailles tegen hun families in Libanon, met wie ze om dezelfde reden via derden contact houden.

Maryam Younes, een 28-jarige communicatiestudent aan de Bar-Ilan Universiteit in de buurt van Tel Aviv, was vijf toen ze met haar ouders in Israël aankwam.

- 'Maak Hezbollah af' -

Toen haar vader, een voormalige SLA-officier, tien jaar geleden stierf, konden ze hem begraven in hun voorouderlijk dorp Debel, hemelsbreed ongeveer tien kilometer verwijderd van Ma'alot-Tarshiha, de Noord-Israëlische stad waar ze naartoe verhuisden.

De rest van hun familie bleef in Libanon, in Debel en de hoofdstad Beiroet.

Nu de angst groeide dat het bijna dagelijkse vuurgevecht over de grens zou kunnen escaleren tot een grootschalige oorlog, maakte Younes zich zorgen over haar familieleden.

"Ik ben erg bezorgd om mijn familie, om mijn dorp (in Libanon)", zei Younes, die zichzelf ziet als "half Libanees, half Israëlisch".

"Ik hoop dat er een manier zal zijn om hen te beschermen", zei ze, als er een totale oorlog met Hezbollah uitbreekt.

Ibrahim was net zo bezorgd, hoewel hij de hoop uitsprak dat een nieuw conflict met Israël zijn oude vijand Hezbollah zou ‘afmaken’.

“De enige oplossing is een grote aanval op Hezbollah, zodat het land begrijpt dat er geen andere weg vooruit is dan vrede”, zei hij.

Ibrahim zei dat er geen reden is waarom Israël en Libanon geen vrede zouden hebben.

Maar Asher Kaufman, een geschiedenisprofessor aan de Notre Dame Universiteit in Indiana die gespecialiseerd is in Libanon en het bredere Midden-Oosten, zei dat de houding in Israël aanzienlijk is veranderd in de decennia sinds de burgeroorlog en de samenwerking tussen Libanese christelijke milities en het Israëlische leger.

De visie van een alliantie tussen “Libanese christenen en de Israëli’s, die aan de basis lag van de invasie van 1982 (van Libanon door Israël) is volledig ingestort.”

Israël is opgehouden "Libanon te zien als het Zwitserland van het Midden-Oosten", een vreedzaam en welvarend land, en beschouwt het nu als "een gewelddadig moeras waar het niets mee te maken wil hebben".

bbabo.Net