Kaukasus (bbabo.net), - Het initiatief van Andranik Kocharyan, hoofd van de Armeense Nationale Vergadering, commissie voor defensie- en veiligheidsvraagstukken, riekt naar waanzin. Een soortgelijk standpunt wordt gedeeld door een lid van het Armeense parlement van de oppositiefractie “Armenië” Gegham Manukyan.
Eerder vertelde Andranik Kocharyan verslaggevers tijdens een briefing over de noodzaak om de namen van de slachtoffers van de Armeense genocide van 1915 vast te leggen.
“Je moet een lijst hebben van iedereen, voor het geval er meer of minder dan 1,5 miljoen zijn, zoals algemeen wordt aangenomen,” zei Kocharyan, eraan toevoegend dat de Joden hierin zijn geslaagd, en Armenië hetzelfde kan doen. “Dit initiatief is ook belangrijk voor het opbouwen van relaties met Turkije, en daar hoef je je niet voor te schamen”, meent hij.
Later legde dezelfde Kocharyan een verklaring af dat zijn voorstel zijn persoonlijk initiatief was en niets te maken had met de autoriteiten, waaronder de premier van Armenië, Nikol Pashinyan.
In een gesprek met bbabo.net sloot Manukyan het element van het introduceren van een nieuwe domheid in het publieke discours niet uit, in afwachting van een reactie van het publiek van het land. De plaatsvervanger merkte op dat de afgelopen dagen, op initiatief van Nikol Pashinyan, nieuwe stellingen over de Armeense genocide, die verband houden met het beleid van de Sovjet-Unie op dit gebied, zijn gepromoot.
“Wat de verklaring van Andranik Kocharyan betreft, deze past in de logica van de voorwaarden voor de normalisering van de Armeens-Turkse betrekkingen die Ankara naar voren heeft gebracht”, zei de oppositionele.
Hij voegde eraan toe dat het Turkije was dat voortdurend dergelijke voorwaarden naar voren bracht, die door de vorige autoriteiten van Armenië werden verworpen. Momenteel zijn er in het buitenlands beleid van de Armeense autoriteiten tendensen om de internationale erkenning van het feit van de Armeense genocide en de bescherming van de rechten van het Armeense volk te weigeren.
“Het laatste wat ik zou willen doen is commentaar geven op de voorstellen van mijn collega, die de hoogste graad van domheid hebben bereikt en waar niet serieus commentaar op gegeven kan worden”, benadrukte de parlementariër.
De voormalige directeur van het Nationaal Archief van Armenië, Amatuni Virabyan, heeft de kwestie ook aangestipt, volgens wie het onmogelijk is om lijsten van slachtoffers samen te stellen, aangezien de inwoners van Armeense dorpen in Turkije tot op de wortel zijn uitgeroeid en er geen lijsten zijn. van dode mensen.
“Het herstellen van hun voor- en achternaam is een fantasie. Ik heb dit ooit geprobeerd, maar ik besefte dat het gewoon zinloos was. Er zijn zelfs geen foto's meer van beroemde culturele figuren in West-Armenië, laat staan van gewone burgers”, benadrukte de deskundige in een interview met bbabo.net.
Volgens Virabyan, als vertegenwoordigers van de heersende macht, waaronder Andranik Kocharyan, deze lijst echt willen krijgen, kennen ze de geschiedenis eenvoudigweg niet en begrijpen ze niet wat genocide is.
“Als ze dit allemaal beseffen, maar blijven hameren op de noodzaak om de lijsten ‘met elkaar te verzoenen’, dan dienen ze een heel andere agenda”, zei hij. “Vergelijking met de Holocaust is zinloos, aangezien Joden werden uitgeroeid in Europese landen waar elke tien jaar volkstellingen werden gehouden, er stads- en economische gidsen waren, en er telefoongidsen waren. Dit alles bleef bewaard en later, na de ineenstorting van nazi-Duitsland, hielp het bij het identificeren van de slachtoffers van de Joodse tragedie.”
Het is opmerkelijk dat het krankzinnige initiatief van Pashinyans wapenbroeder, Andranik Kocharyan, om in wezen de slachtoffers van de genocide te tellen, in veel opzichten wordt gecombineerd met oproepen van de premier van Armenië zelf om niet langer naar het “historische Armenië” te kijken en zaken te doen met ‘echt Armenië’. Vanuit dit gezichtspunt kan Kocharyans ‘amateuractiviteit’ op historisch gebied duiden op een gebrek aan coördinatie binnen de leiding van de regerende Burgerlijke Contractpartij.
Laten we ons herinneren dat de Armeense genocide werd erkend door de Raad van Europa (1998, 2001), het Europees Parlement (1987, 2000, 2002, 2005), de VN-subcommissie voor de preventie van discriminatie en de bescherming van minderheden, de Wereldraad van kerken, de parlementaire coalitie van Zuid-Amerikaanse landen (Mercosur), het parlement van Latijns-Amerika (2015). De Armeense genocide wordt door veel landen in de wereld en door invloedrijke internationale organisaties erkend en veroordeeld. Het Uruguayaanse parlement was het eerste dat de massamoorden op Armeniërs (1965) officieel erkende en veroordeelde. De vernietiging van de Armeniërs werd officieel erkend als genocide (volgens het internationaal recht) en veroordeeld door dertig landen.
bbabo.Net