Een internationaal team van astronomen heeft een ring van planetair puin ontdekt in de buurt van de witte dwerg WD1054-226, die hemellichamen bevat die minstens zo groot zijn als de maan. Onderzoekers sluiten de aanwezigheid van grotere planeten daar niet uit, bovendien in een potentieel bewoonbare zone, waar vloeibaar water en leven aanwezig kan zijn. Het bijbehorende artikel is gepubliceerd in het tijdschrift Monthly Notices of the Royal Astronomical Society.

Witte dwergen zijn de uitgebrande overblijfselen van kleine sterren zoals de zon die al hun waterstofbrandstof hebben opgebrand, door het rode reuzenstadium zijn gegaan en zijn gekrompen tot zeer kleine afmetingen, terwijl ze blijven schijnen vanwege de restwarmte. Er wordt gesuggereerd dat er geen planeten in hun directe omgeving zouden moeten zijn, omdat ze werden opgeslokt door een gezwollen ster die enige tijd in het stadium van een rode reus bleef en vervolgens zijn buitenste schillen afschudde. Bij het observeren van de witte dwerg WD1054-226 ontdekten astronomen echter dips in het door hem uitgezonden licht, overeenkomend met 65 wolken planetair puin, gelijkmatig verdeeld in een baan om de ster, die in 25 uur een omwenteling rond de ster maakten. De onderzoekers concludeerden dat de vergelijkbare opstelling van deze structuren, waarbij het licht van de ster elke 23 minuten wordt gedimd, suggereert dat hun beweging synchroon loopt met de beweging van een onzichtbare planeet.

"Astronomen hebben voor het eerst een planetair lichaam ontdekt in de bewoonbare zone van een witte dwerg", zegt hoofdauteur Jay Farihy, een professor aan het University College London. "De structuren ter grootte van een maan die we hebben bestudeerd, zijn hoogstwaarschijnlijk clusters van rotsen en stof, of een soort komeetachtige lichamen, in plaats van de gebruikelijke bolvormige planeten. De strikte regelmaat van hun beweging blijft een mysterie dat we momenteel niet eenduidig ​​kunnen ontrafelen. Een interessante mogelijkheid is dat deze lichamen door de zwaartekracht van een nabije planeet in zo'n baan kunnen worden gehouden. Zonder zo'n invloed zouden wrijving tussen kleine deeltjes en botsingen tussen groter puin ervoor zorgen dat deze structuren eenvoudig in een baan om de aarde worden verspreid. Een soortgelijk beeld wordt waargenomen in de banen van Neptunus en Saturnus, waar herdersatellieten de ringstructuren van de reuzenplaneten stabiliseren.

De aanwezigheid van een planeet in de bewoonbare zone nabij een witte dwerg kan verder worden bevestigd door computermodellen te vergelijken met echte waarnemingen van de ster en puin in een baan eromheen. Zo'n gebied in de buurt van een witte dwerg kan mogelijk twee miljard jaar bewoonbaar blijven, met inbegrip van ten minste een miljard jaar in de toekomst. En aangezien meer dan 95% van alle sterren uiteindelijk witte dwergen worden en de zon over een paar miljard jaar ook in een witte dwerg verandert, laten deze studies ons ook toe om in de toekomst van het zonnestelsel te kijken.

bbabo.Net