Wetenschappers van het South African Radio Astronomy Observatory (SARAO) hebben beelden gepubliceerd van het centrum van de Melkweg van de MeerKAT-telescoop. Ze slaagden erin om het superzware zwarte gat Sagittarius A* in het centrum van de Melkweg te fixeren, dat 4 miljoen jaar oud is.

De beelden zijn verkregen na drie jaar onderzoek. Wetenschappers voerden 20 sessies uit met een totale duur van 200 uur, waarna supercomputers 70 terabyte aan data analyseerden.

Het South African Radio Astronomy Observatory, met 64 antennes verspreid over een diameter van 8 km, is de meest gevoelige radiotelescoop ter wereld.

Wetenschappers combineerden 20 afzonderlijke radio-waarnemingen die een gebied van de hemel beslaan dat ongeveer 30 keer het gebied van de volle maan was tot een 100-megapixel mozaïek van ongekende helderheid en diepte, waardoor het centrum van de Melkweg werd onthuld, dat ongeveer 25.000 is. lichtjaren van de aarde.

Het nieuwe mozaïek legt supernovaresten vast, sterclusters, flare-sterren en het chaotische gebied rond een superzwaar zwart gat dat op de loer ligt in de kern van de Melkweg, Sagittarius A* genaamd, dat een massa heeft van ongeveer 4 miljoen keer die van de zon. Er zijn ook talloze compacte bronnen van radiogolven zichtbaar, waarvan vele superzware zwarte gaten kunnen zijn in de centra van sterrenstelsels ver buiten de onze.

Het nieuwe mozaïek bevat ook ongeveer 1.000 mysterieuze strengen die tot 150 lichtjaar lang zijn en sterke magnetische velden hebben. Deze strengen zijn gerangschikt in paren en bundels, vaak op dezelfde afstand van elkaar gestapeld, zoals de snaren van een harp.

Tot op heden is de oorsprong van de filamenten niet verklaard, ondanks het feit dat astrofysicus Farhad Yousef-Zadeh van de Northwestern University in Evanston, Illinois, ze meer dan 35 jaar geleden voor het eerst ontdekte. Nu heeft de nieuwe afbeelding 10 keer meer filamenten onthuld dan eerder bekend was, wat zou kunnen helpen om voldoende gegevens te verzamelen om ze te bestuderen.

De nieuwe resultaten bevestigen dat al deze filamenten een magnetisch veld hebben "veel sterker dan verwacht". Eerder ontdekten onderzoekers dat de radio-emissie van deze kosmische filamenten afkomstig is van hoogenergetische kosmische stralingsdeeltjes die in botsing komen met hun magnetische velden. Deze botsingen zorgden ervoor dat de deeltjes met bijna de lichtsnelheid roteerden, waardoor radiogolven werden gegenereerd.

Het is echter nog steeds onduidelijk of de filamenten in de loop van de tijd bewegen of veranderen. Nieuwe resultaten laten echter zien dat de golflengten van het licht dat ze uitzenden veel meer variëren dan die van supernovaresten. Dit suggereert dat ze een verschillende oorsprong hebben. De filamenten kunnen echter verband houden met activiteiten in het verleden in het centrale superzware zwarte gat van de Melkweg of een paar gigantische radiobellen die in 2019 zijn ontdekt, wat wijst op een explosieve uitstoting uit het hart van de melkweg miljoenen jaren geleden.

Het is ook niet duidelijk hoe de threads zijn gestructureerd. Binnen de clusters zijn ze van elkaar gescheiden door precies dezelfde afstand - het komt ruwweg overeen met de afstand van de aarde tot de zon.

De onderzoekers identificeren en catalogiseren momenteel elk filament en noteren details zoals hoek, magnetisch veld, spectrum en intensiteit. Het begrijpen van deze eigenschappen zou de astrofysische gemeenschap meer informatie kunnen geven over de aard van de filamenten.

De wetenschappers hebben hun beeld van het centrum van de Melkweg gedetailleerd in een studie die is geaccepteerd voor publicatie in The Astrophysical Journal. Ze publiceerden hun bevindingen ook in een studie die werd geaccepteerd voor publicatie in The Astrophysical Journal Letters.

Astronomen waren eerder in staat om met de ESO Very Large Telescope het dichtstbijzijnde paar superzware zwarte gaten voor ons te detecteren. Het bevindt zich in het sterrenstelsel NGC 7727 in het sterrenbeeld Waterman en bevindt zich op een afstand van ongeveer 89 miljoen lichtjaar van de aarde.

In december ontdekten astronomen een onverwacht massief zwart gat in het centrum van het dwergsatellietstelsel van de Melkweg, Leo I. Zijn massa is slechts iets minder dan die van het superzware zwarte gat in het centrum van de Melkweg.

bbabo.Net