Astronomen van het Amerikaanse Project Pluto-project zijn eindelijk tot de conclusie gekomen dat een object dat op de maan valt niets anders kan zijn dan een Chinese raket. Aanvankelijk werd het aangezien voor de bovenste trap van de SpaceX-raket. De botsing wordt begin maart verwacht en de gevolgen ervan zullen waarschijnlijk vanuit een baan worden waargenomen. Astronomen hebben eindelijk ontdekt dat het een fragment is van een Chinese raket die in maart op de maan zal vallen. Dit werd verklaard door Bill Gray, projectmanager van Project Pluto voor het volgen van objecten in de buurt van de aarde.
Eind januari 2022 meldden astronomen dat er op het traject van een botsing met de maan een door de mens gemaakt object is dat een rakettrap heeft uitgewerkt. Vervolgens, op basis van de beschikbare gegevens, suggereerden Project Pluto-experts dat dit deel uitmaakt van de SpaceX Falcon 9-raket die in 2015 werd gelanceerd met de Deep Space Climate Observatory (DSCOVR) -satelliet. Later gaven de vertegenwoordigers van het project de fout echter toe en verklaarden dat dit door de mens gemaakte object het Chinese apparaat "Chang'e-5T1" is. Het werd in oktober 2014 gelanceerd op een Long March 3C-raket als een voorlopige test van een missie om maanmonsters terug te geven, maar vertegenwoordigers van het Chinese ministerie van Buitenlandse Zaken ontkenden deze informatie.
"Er is geen reden om aan te nemen dat dit object iets anders zou kunnen zijn dan een booster van de Chang'e-5T1", zegt Gray. "Iedereen die iets anders beweert, gaat in tegen een enorme hoeveelheid bewijs."
“Er is een klein mysterie verbonden aan dit verhaal. De Amerikaanse 18th Space Control Division schatte dat deze Chinese booster in oktober 2015, een jaar na de lancering, de atmosfeer van de aarde binnenkwam. Maar alle trajectgegevens die ze hebben verstrekt, zijn slechts voor een korte periode na de lancering. Als dat alle informatie is die ze hadden, dan is het terugkeerrapport alleen gebaseerd op voorspellingen, met andere woorden, van weinig waarde. Het is alsof je het weer een jaar vooruit voorspelt. Voor nog meer verwarring was het feit dat de twee missies vergelijkbare namen in de database hadden”, zegt de astronoom.
We hebben het over Chang'e-5T1, waarbij een prototype maanvoertuig rond de maan werd gestuurd, en Chang'e-5, in feite de 2020-missie om monsters van de maan terug te brengen.
Niet alle objecten worden namelijk continu met grondmiddelen in de gaten gehouden. Voor velen van hen wordt alleen het initiële traject bepaald en wordt de verdere vlucht berekend volgens de formules van de hemelmechanica.
De astronoom gelooft niet dat de 18e divisie dit object al heel lang volgt, omdat het anders de baangegevens zou hebben bijgewerkt. Met alleen initiële gegevens is het onmogelijk om zo'n onstabiele baan en terugkeertijd nauwkeurig te berekenen. Bovendien bevond de bovenste trap zich tijdens de vlucht van de Chang'e-5T1 ver buiten het radardekkingsgebied.
"Ik moet zeggen dat we beter moeten worden in het volgen van dit soort dingen", voegde Gray eraan toe. “Allereerst is het nodig om de laatst bekende snelheid en positie vrij te geven voor alle objecten die naar een hoge baan om de aarde, de zon of de maan worden gestuurd. Dit zou verwarring voorkomen, zoals nu, toen ik aanvankelijk besloot dat dit een bovenste trap van het DSCOVR-apparaat was.
NASA sprak ook over de mogelijkheid om de herfst te observeren, die op 4 maart zal plaatsvinden. Volgens experts zal de kunstmatige maansatelliet LRO, uitgerust met een krachtige camera, het moment van de botsing niet kunnen zien, omdat deze zich op een ander punt zal bevinden. Vertegenwoordigers van het bureau hopen echter dat de camera's de gevolgen van de inslag, namelijk een grote krater, kunnen vastleggen. Hierdoor kunnen wetenschappers de kenmerken van de maanbodem in dit gebied bestuderen.
Het is vermeldenswaard dat er niets slechts is voor de astronomie in de val van kunstmatige lichamen op de maan. Daarentegen werden tijdens de Apollo-missies naar de maan de derde trappen van de Saturn-V-raketten opzettelijk in een botsingstraject gericht. Hun impact op het oppervlak werd geregistreerd door seismische stations die door de astronauten waren geïnstalleerd, waardoor het mogelijk werd veel informatie te verkrijgen over de interne structuur van de natuurlijke satelliet van de aarde.
bbabo.Net