Een van de bepalende kenmerken van deze digitaal verbonden samenleving is de mate van keuze en mogelijkheden die beschikbaar zijn.

Dertig jaar geleden voor de komst van internet werden keuzes wereldwijd beperkt door cultuur, traditie en conventie. Dit veranderde niet veel tot de komst van sociale media.

Sociale media evolueerden snel omdat de mens een sociaal dier is.

De Engelse taal werd de lingua franca van de wereld vanwege het Britse kolonialisme; de rage voor Hollywood-films; en Engels is de voertaal van de wetenschap, zelfs voor de geïndustrialiseerde Europese landen, waar Engels de voertaal is voor het hoger onderwijs.

Zo verbond de Engelstalige sociale media mensen op een historisch ongekende manier. Tegenwoordig hebben we de mogelijkheid om te kiezen uit een breed scala aan levensstijlkeuzes met betrekking tot verschillende domeinen, waaronder voeding, mode, seksueel gedrag, spirituele praktijken, consumentengewoonten, culturele activiteiten, fitnessregimes, werkgelegenheid en onderwijs.

Deze keuze kan ofwel empowerment zijn, ofwel leiden tot zelfgecreëerde ketenen, zoals het geval is geweest in Pakistan.

Het ware zelf wordt bereikt door het bewust creëren van een levensstijl die in overeenstemming is met individuele doelen en verlangens. In een moslimsamenleving als de onze is er een extra variabele van morele waarden afgeleid van het geloof, die bepalen of bepaalde keuzes in overeenstemming zijn met onze religieuze constructie.

In tijden van toenemende armoede hebben Pakistaanse sociale media ons geleerd dat de enige uitweg uit financiële wanhoop het starten van een thuisbedrijf is.

De vrijheid, autonomie en kansen die de vrije uitwisseling van informatie op internet en sociale media biedt, kunnen leiden tot de ontwikkeling van een authentiek zelf, wat resulteert in een groter mentaal, spiritueel en menselijk welzijn.

Leefstijlkeuzes worden nooit gemaakt in een sociaal vacuüm. Ze worden sterk beïnvloed door leeftijdsgenoten, ouders, gemeenschaps- en religieuze leiders. Culturele verwachtingen en sociale normen spelen ook een zeer belangrijke rol.

Bovendien hebben sociale media-trends ook invloed op individuele beslissingen.

Pakistanen maken vaak levensstijlkeuzes op basis van de "angst om iets te missen" of proberen vaak een "leuk leven" op sociale media te portretteren.

Pakistanen maken levensstijlkeuzes op basis van het verlangen naar externe validatie. Deze trends hebben het beste en het slechtste van ons naar boven gehaald.

Ik wanhoop aan onze natie als ik maulana's en moefti's op sociale media zie, die leven om volgers, likes en reacties te krijgen. Hun aantal neemt met de dag toe en hun preken zijn politiek en religieus incorrect. Hun ijdele bezigheden worden gewaardeerd door hun volgelingen, en ze smullen van de aandacht en eerbied van hun kruiperige fans. Zieken bezoeken, iemand in nood helpen, lezingen geven, alles wordt aan de wereld getoond, om in roem en status te stijgen.

Gevangen in alle valkuilen van sociale media, kunnen ze anderen naar dezelfde put leiden. Ze zijn niet in de positie om spirituele begeleiding te bieden voor het succesvol navigeren op sociale media in een wereld die er steeds meer door wordt gegrepen.

In tijden van toenemende armoede hebben Pakistaanse sociale media ons geleerd dat de enige uitweg uit financiële wanhoop het starten van een thuisbedrijf is. Van een afgestudeerde van Canada's beste business school en een ervaren professional tot vrouwen met een werkloze echtgenoot, het enige sprankje hoop is de verkoop van Biryani aan een door voedsel geobsedeerd land. Vrouwen treden toe tot de beroepsbevolking voor economische empowerment. Ze kijken naar de levensstijl van beroemdheden en bootsen ze na. Alleenstaande meisjes verdienen om een ​​consumentenlevensstijl te ondersteunen. Bankrekeningen en creditcards worden nu zwaar op de markt gebracht voor met name vrouwen, zodat een consumenteneconomie kan gedijen.

De nadruk van premier Imran Khan op toerisme is een andere stimulans in deze richting. Een slecht gedisciplineerde natie die wordt voorbereid om een ​​consumenteneconomie te worden, kan alleen maar ondergang betekenen. De recente ramp met Murree is daar een voorbeeld van.

Het huidige scenario heeft ertoe geleid dat de economische kans alleen wordt gevonden in die industrieën die de zeven hoofdzonden van trots, hebzucht, woede, afgunst, lust, vraatzucht en luiheid promoten.

Braindrain is een reëel probleem in Pakistan Iedereen die met een werkvisum kan emigreren of naar het buitenland kan verhuizen, gaat gewoon weg. Er is geen hoop op een betere toekomst in Pakistan, voor degenen met grotere ambities dan de verkoop van Biryani, dameshandtassen, tuinpakken, botox-injecties of andere ijdele aanbiedingen. Het fundamentele probleem van Pakistan is het absolute gebrek aan eerlijkheid, ethiek en morele waarden. Zolang en tenzij deze in de mensen worden ingeprent, kan er geen vooruitgang worden geboekt.

Geen enkel initiatief, plan kan succesvol zijn waar oneerlijkheid de overhand heeft, onrecht zegeviert en vrouwenhaat gedijt.

Geen enkel land heeft ooit vooruitgang geboekt zonder eerlijkheid, ethiek, hard werken en vastberadenheid.

We zijn een natie die tot aan de nek in de schulden zit. Onze soevereiniteit is technisch intact, maar in werkelijkheid zijn we overgeleverd aan degenen die onze bedelnap vullen.Pakistan leeft van liefdadigheid -van bevriende landen zoals China- of leningen van de Wereldbank. We zijn niet beter dan de bedelaars die we op straat zien als we ze voorbij rijden in onze auto's.

Onze foodie-natie, gehypnotiseerd door politieke programma's en drama's op televisie, weet gewoon niet waar ze staat.

Vanwege ongekende inflatie heeft Naya Pakistan van Imran Khan bewezen een satire te zijn van Riyasat-e-Medina. Dit maakt de opkomst van Maryam Nawaz aan de macht. Nawaz junior zal meer leningen aangaan en ons onderdompelen in schulden. Quaid-e-Azam heeft alles opgeofferd om een natie te creëren die een moreel failliete bedelaarsnatie is gebleken.

bbabo.Net