Het National Security Policy (NSP) zou een consensusdocument zijn dat tot stand is gekomen na acht jaar van versleten discussies en overleg op verschillende gouvernementele en strategische niveaus en nauwe coördinatie tussen alle regerende en controlerende instellingen. Deze discussies onderzochten de sterke en zwakke punten, inherent of zelf gecreëerd, in onze cultureel diverse samenleving; uitgebreid de traditionele en niet-traditionele bedreigingen beoordeeld en een routekaart naar voren gebracht voor de toekomstige handelwijze om de nationale veiligheid te versterken.

Voor het eerst in onze geschiedenis is een dergelijk document aangenomen en gepresenteerd voor een nationaal debat voor verdere verbetering, rekening houdend met de veranderlijke internationale situatie en snel evoluerende politieke en economische machtscentra over de hele wereld. Het document is flexibel gehouden en vatbaar voor periodieke herziening en heroriëntatie. Het NSP wordt vanuit verschillende invalshoeken bekeken. Het is bekritiseerd als slechts een pakket langdradige breedsprakigheid en hoogstaande bedoelingen zonder enige inhoudelijke strategie en middelen voor de implementatie ervan. De door veel analisten geuite twijfels over de uitvoering van het NSP of de grote kloof tussen de rijksmiddelen en de NSP-doelstellingen hebben meer inhoud.

Ik zou het document vanuit een heel ander perspectief bekijken om de betekenis ervan als beleid voor koerscorrectie te evalueren. Voor het eerst in onze nationale geschiedenis heeft een nationaal document van deze betekenis zo openhartig onze vroegere overtredingen erkend bij het opbouwen van een onafhankelijke, soevereine en zichzelf respecterende natie. De eerste voorwaarde voor een nationale koerscorrectie is het eerlijk erkennen van fouten uit het verleden. De NSP heeft dit gedaan. Hopelijk zou dit geen eenmalige erkenning zijn van de nationale aberraties uit het verleden, maar een constante en aanhoudende drijvende kracht voor een echte koerscorrectie.

De hulpafhankelijke economie was onze achilleshiel.

Ten eerste is het geruststellend dat de heersende klasse het belang van de gewone burger in de nationale veiligheid heeft erkend. Door de mensen centraal te stellen in het nationale veiligheidsbeleid, hebben de autoriteiten openhartig de factoren geïdentificeerd en publiekelijk erkend die onze evolutie als natie voortdurend hebben verstoord. Deze omvatten met name het gebrek aan rechtsstaat; het ontbreken van gelijkheid voor de wet; de groeiende kloof tussen de haves en have-nots; de bestaande sociale onrechtvaardigheid en economische ongelijkheid; het volslagen falen van de opeenvolgende regeringen om te voorzien in de basisbehoeften van de arme bevolking op het gebied van veilig leven en eigendom, onderwijs, gezondheidszorg en levensonderhoud. Dit is veelbetekenend dat onze heersers eindelijk uit hun verdoving zijn gekomen en een schone borst hebben gemaakt van de factoren die onze interne kracht hebben verzwakt.

Ten tweede erkent de NSP de scheve relatie tussen de Federatie en de federatieve eenheden. We kennen allemaal de ernstige vrees van de kleinere federatieve eenheden tegen de grotere provincie in termen van vertegenwoordiging in politieke en representatieve instellingen, nationale financiële commissies, benoemingen in federale banen, inclusief alle drie de diensten van de Pakistaanse strijdkrachten, distributie van irrigatiewater uit de Indus riviersysteem. Deze problemen hebben in het verleden voor verbittering gezorgd in kleinere provincies tegen de grotere Punjab. Dit is door de vijandige machten als een dodelijk wapen gebruikt om onze nationale harmonie te verzwakken.

Ten derde erkent de NSP het belang van het 18e amendement bij het aanpakken van de controversiële kwesties tussen de federatie en de federale eenheden, waaronder de meest gevoelige kwestie van provinciale autonomie. In de kleinere provincies, met name in Sindh, heerste de vrees dat de federale autoriteiten niet gelukkig waren met bepaalde clausules van deze grondwetswijziging en ze wilden afschaffen. De nationalisten in Sindh hebben deze kwestie in beroering gebracht. Een andere welkome stap in het NSP is de erkenning van het belang van de constitutionele fora, waaronder de Raad van Gemeenschappelijke Belangen en NFC's, bij het aanpakken van de controversiële kwesties.

Ten vierde is het verheugend te constateren dat de federale autoriteiten de groeiende dreiging van gewelddadig subnationalisme voor de nationale veiligheid publiekelijk hebben erkend met het besef zich te verzoenen met de verzoenbare subnationalist. Het subnationalisme wordt binnen een natie gevoed door de onrechtvaardige, arrogante en neerbuigende houding van de federale autoriteiten of de etnische en politieke meerderheidsgemeenschap ten opzichte van de relatief kleinere componenten van de staat. Pakistan is een multiculturele, meertalige staat en heeft in het verleden zwaar geleden onder etnisch-cultureel subnationalisme en wordt nog steeds geconfronteerd met een dergelijk fenomeen groot aantal factoren, waaronder de controverse tussen de federale autoriteiten en provincies over de provinciale kustgebieden , land en hulpbronnen, en ongelijke ontwikkeling tussen de federatieve eenheden.Ten vijfde hebben we eindelijk het belang van economische onafhankelijkheid erkend. Dit heeft geleid tot een verschuiving in het paradigma van het buitenlands beleid van geostrategisch en geopolitiek naar geo-economie. De hulpafhankelijke economie was onze achilleshiel. De slopende accumulatie van buitenlandse leningen; de chronische stagnatie van de export; de snel groeiende importrekening; de circulaire schuldinning van overheidsbedrijven; het knagende tekort op de lopende rekening; de steeds toenemende overheadkosten en krimpende inkomsten; de smalle belastinggrondslag en de slechte belastinginning zijn de alarmerende kenmerken van onze economische ellende. De economie op het juiste spoor brengen zou een zware, zo niet onoverkomelijke taak zijn. Dit is waar de heersers een lakmoesproef zullen ondergaan.

Er zijn ook andere belangrijke factoren, waaronder religieuze strijdbaarheid, terrorisme, culturele invasie, kwaadaardige propaganda tegen overheidsinstellingen en hybride oorlog door vijandige staten, traditionele bedreigingen, afschrikking enz. die in het NSP zijn besproken. We hebben meer politieke wil en nationaal engagement nodig, en wijs leiderschap om al het bovenstaande aan te pakken door middel van kortetermijnmaatregelen en langetermijnbeleid. De economie zou een formidabele uitdaging vormen die drastische bezuinigingen zou vereisen op de overheids- en institutionele uitgaven, de importrekening en de diversificatie van de export. Dit is waar de NSP een formidabele uitdaging vormt voor onze zwakke leiders.

Ongetwijfeld zou de implementatie van het nationale veiligheidsbeleid, zoals erkend door onze leiders, een naadloos geheel van overheidsinspanningen vereisen. Alle pijlers van de staat moeten samenwerken om de gewenste doelstellingen van NSP te bereiken door middel van kortetermijnmaatregelen en langetermijnbeleid.

De auteur was een lid van de Foreign Service van Pakistan en hij heeft twee boeken geschreven.

bbabo.Net