Het probleem van de drie meest zuidelijke provincies heeft een lange geschiedenis en om deze problemen te begrijpen, is een grondig begrip van de geschiedenis nodig zonder vooroordelen.

Delen van de geschiedenis van de regio die moeten worden begrepen, omvatten de zaak Dusan Nyor Rebellion in 1948 en de zaak van de ontvoering van Haji Sulong in 1954, evenals zijn voorstellen op basis van vreedzame middelen aan de regering in die periode.

Het is een lange geschiedenis van etnische discriminatie en ontwikkeling van een stadstaat naar een natiestaat als gevolg van kolonisatie in de regio meer dan een eeuw geleden.

Zonder kennis van deze zaken en het niet begrijpen van de oorzaak en veel verschillende culturen in de Thaise staat, wordt het idee om het probleem op te lossen vervormd. In plaats van het probleem op te lossen, creëert het zelfs nog meer problemen.

Ondanks een grote hoeveelheid onderzoek naar de drie meest zuidelijke provincies, zijn de bureaucratie en de ambtenaren niet veranderd in hun manier van denken over het aanpakken van belangrijke problemen.

Nieuw beleid, van de centrale autoriteiten in Bangkok, heeft nog steeds veel gebreken en is niet in staat de problemen op te lossen.

'Inzicht in, toegang tot, ontwikkeling'

Het agentschap dat een directe verantwoordelijkheid heeft om de uitdagingen van het gebied op te lossen, is het Administratief Centrum van de Zuidelijke Grensprovincies (SBPAC), dat strategieën heeft opgesteld die richtlijnen bieden voor zuidelijke ontwikkeling.

De belangrijkste strategie -- Strategie 1 -- komt van de monarchie.

Strategie 1 is gericht op het ontwikkelen van management met participatie en integratie van problemen op speciale gebieden. Dit wordt gedaan door de strategie van "Begrijpen, toegang krijgen, ontwikkelen" van Zijne Majesteit Koning Bhumibol Adulyadej de Grote (Koning Rama IX) en de koninklijk geïnitieerde benadering van Zijne Majesteit Koning Vajiravudh (Koning Rama VI) over te nemen.

Koning Rama VI verklaarde dat: "Elke praktijk die burgers de indruk geeft van vervolging en misbruik van de islamitische religie, moet onmiddellijk worden afgeschaft of gewijzigd. Elke herstructureringsregeling mag niet in strijd zijn met de doctrine van de islam. Of, het is zelfs beter om het te zien als een steun voor de islamitische religie."

Hieruit blijkt dat de twee koningen een lange visie hadden die duidelijke en concrete beleidslijnen geeft.

Maar een mentaliteit gehuld in vooringenomenheid, of het nu gaat om religieuze vooringenomenheid of etnisch, met een diepgewortelde overtuiging dat een stabiele natie alle mensen erin moet veranderen om dezelfde culturele en zelfs religieuze tradities te hebben, maakt het oplossen van de problemen van het Zuiden nog ingewikkelder.

Als het koninklijke bevel van koning Rama IX, van "Begrijpen, toegang krijgen, ontwikkelen", zou worden gevolgd, zouden alle problemen gemakkelijk zijn opgelost.

Hoewel sommige instanties of sommige regeringsfunctionarissen de richtlijnen van de koning omarmen als de stappen niet in de juiste volgorde worden gevolgd - dat wil zeggen dat het niet begint met begrip, wat betekent dat men geschiedenis, cultuur en taal moet bestuderen totdat het volledig wordt begrepen, is het ineffectief.

Vaak springen ambtenaren over naar de ontwikkelingsfase omdat deze tastbaar en gemakkelijk te meten is, maar dergelijke snelkoppelingen hebben bijgedragen aan de mythe dat diepgewortelde conflicten zijn opgelost als dat niet het geval is.

Maar deze strategie is erg belangrijk voor SBPAC en de andere strategieën die volgen, worden als secundair beschouwd.

Strategie 2 is gericht op het versterken en aanmoedigen van dorpen en gemeenschappen om betrokken te raken bij het proces van vredesopbouw.

Strategie 3 probeert ruimte en een omgeving te creëren om met vreedzame oplossingen voor conflicten te komen.

Strategie 4 gaat over de bevordering van onderwijs, religie, taal, kunst, multiculturele en lokale geschiedenis.

Strategie 5 is het optimaliseren van de bescherming van rechten en vrijheden, waaronder het bevorderen van mensenrechten, een goede rechtsbedeling en wetshandhaving en het bevorderen van religieuze principes of gemeenschapsrecht.

Strategie 6 betreft het versterken van het vertrouwen in de provincies door het vergroten van een efficiënte economische ontwikkeling in overeenstemming met de lokale manier van leven en de behoeften van de lokale bevolking.

Strategie 7 gaat over sociale ontwikkeling, kwaliteit van leven, sport, toerisme en verbetering van het leven van kansarmen.

Strategie 8 gaat in op hoe te communiceren om elkaar beter te begrijpen.

Strategie 9 hecht belang aan het versterken van de samenwerking met het buitenland en de voorbereidingen voor toetreding tot de ASEAN-gemeenschap.

Overwegingen

Momenteel staat de SBPAC nog steeds onder de dominantie van veiligheidsdiensten zoals het leger, het Internal Security Operations Command (Isoc) en de politie.

Het militaire regime machtigde Isoc om de belangrijkste instantie te zijn bij het oplossen van problemen in het zuiden, maar de concepten en doctrines van het leger zijn voornamelijk gericht op het gebruik van geweld.

Hoewel er een dienst burgerzaken is voor het uitvoeren van recreatieve activiteiten in de vorm van psychologische operaties, blijkt deze de problemen toch nog ingewikkelder te maken.Al meer dan 10 jaar wordt het oplossen van problemen in de drie onrustige zuidelijke grensprovincies ondermijnd door het gebruik van de staat van beleg of de uitgeroepen noodtoestand. Dergelijke methoden werken contraproductief en verspillend, waarbij budgetten worden verspild.

Vooruitkijkend zou een meer democratische en decentraliserende aanpak moeten worden overwogen -- een die lokale besturen met de steun van de centrale overheid in staat stelt, waar ze een lokale overheid worden zoals Bangkok of zelfs Pattaya.

Maar bovenal moet de staat van beleg worden afgeschaft, omdat het een groot obstakel is. Of je het nu leuk vindt of niet, zulke wetten zijn een herinnering dat we onze problemen niet op een normale manier kunnen oplossen.

En er kan geen intern conflict ontstaan ​​zonder dat het een zorg is van externe partijen. Bij de onrust in de zuidelijke grensprovincies van Thailand zijn ook etnische Maleisiërs betrokken en in dit opzicht moet Maleisië deel uitmaken van het oplossingsproces.

Aangezien de meerderheid van de inwoners van de drie provincies moslim is, moeten mensen van het islamitische geloof van over de hele wereld ook worden verwelkomd om bij te dragen aan een vredesproces.

Als we denken dat vredesbesprekingen of onderhandelingen met groepen als Barisan Revolusi Nasional (BRN) de beste oplossingen zijn, dan kunnen we de rol van Maleisië niet negeren.

De gevestigde communicatie tussen Bangkok en Kuala Lumpur moet voortdurend worden gevoed. In het verleden heeft de Maleisische regering positieve steun getoond door faciliteiten te bieden voor vredesbesprekingen tussen vertegenwoordigers van beide partijen.

Bovendien zou de recente heropleving van de diplomatieke betrekkingen tussen het Koninkrijk Thailand en het Koninkrijk Saoedi-Arabië het doel kunnen ondersteunen om vredesbesprekingen te voeren via de Organisatie voor Islamitische Samenwerking (OIC).

Prof Lt Gen Somchai Virunhaphol is een voormalig docent van de Chulachomklao Royal Military Academy.

bbabo.Net