135 jaar geleden werd de "meest populaire commandant" geboren - Vasily Ivanovich Chapaev. De held van de Eerste Wereldoorlog en de Burgeroorlog leefde een kort leven, dat, zo lijkt het, later "op en neer" werd bestudeerd. In de biografie van Chapai zijn er echter nog onbekende, mysterieuze afleveringen. We spraken erover met de kleinzoon van de legendarische commandant Arkady Chapaev.

Een bekend feit - de 32-jarige Vasily Chapaev stierf op 5 september 1919, toen het hoofdkwartier van zijn divisie onverwachts werd aangevallen door een detachement blanken. Tegen die tijd groeiden er drie kinderen op in zijn gezin - zonen Alexander, Arkady en dochter Claudia. Maar een paar maanden later stierf ze, terwijl ze tyfus kreeg, hun moeder, de vrouw van Vasily Ivanovich Pelageya (Vasily Chapaev maakte het een paar jaar eerder uit met haar, meegesleept door een andere Pelageya, de weduwe van zijn overleden kameraad).

- Arkady Alexandrovich, hoe kwamen jullie, de afstammelingen van de beroemde divisiecommandant, achter de details over het leven en de dood van je grootvader?

- Mijn vader, - de oudste zoon van Chapaev Alexander, en zijn zus reisden vervolgens herhaaldelijk naar het thuisland van Vasily Ivanovich, spraken met familieleden, dorpsgenoten. We ontmoetten ook enkele voormalige Chapaev-strijders.

Er was eens verwarring over het aantal onderscheidingen dat mijn grootvader ontving voor de Eerste Wereldoorlog. Nu weten we dit echter al zeker: Vasily Ivanovich Chapaev, die opklom tot de rang van sergeant-majoor in het tsaristische leger, kreeg vier soldaten "Georges" en de St. George-medaille voor zijn heldhaftigheid in de strijd.

Hij slaagde er echter in om zijn uitstekende militaire leiderschapstalenten pas volledig te tonen toen hij in het Rode Leger belandde. Daar begon hij snel op de officiële "ladder" te klimmen en werd uiteindelijk de divisiecommandant.

Grotendeels dankzij de beroemde film "Chapaev" in ons land, begon grootvader te worden gepresenteerd als zo'n onstuimige grunt, cavaleriecommandant. Maar in feite leidde hij niet alleen cavalerieregimenten, maar ook andere eenheden die deel uitmaakten van zijn divisie en uitgerust met soms zeer geavanceerde apparatuur voor die tijd - gepantserde auto's, vliegtuigen ...

- Er waren berichten dat de illustere divisiecommandant zeer moeilijke relaties had met enkele hooggeplaatste leger- en partijleiders ...

- Grootvader was een scherpe man in zijn oordelen en herkende geen "overdreven" autoriteiten. Dat is de reden waarom hij herhaaldelijk weigerde de instructies van de 'strategen' van het legerhoofdkwartier en zelfs van Moskou op te volgen, als hij ze verkeerd vond. En hij deed het op zijn manier. Als gevolg hiervan verzamelde Vasily Ivanovich slechte wensen "aan de top".

Er was een geval waarin Glavvoenmor Lev Trotski zelf naar de divisie kwam om Chapaev persoonlijk van zijn functie te verwijderen. Ter plaatse bleek echter dat alle soldaten van het Rode Leger opstonden voor hun commandant en klaar stonden om Chapai met wapens in hun handen te verdedigen tegen iedereen die hem wilde verwijderen. De "vlammende leeuw" moest met niets vertrekken. Maar na de dood van de divisiecommandant namen de autoriteiten van het Kremlin wraak op zijn medewerkers: bijna de hele binnenste cirkel van Chapaev werd vernietigd.

Mijn vader Alexander Vasilyevich, generaal-majoor van de artillerie, probeerde ooit met zijn hoge militaire rang wat materiaal in de archieven te vinden dat licht wierp op de militaire biografie van Vasily Ivanovich tijdens de burgeroorlog. Maar daar kwam praktisch niets van terecht, een aanzienlijk deel van de documenten is gerubriceerd. Waarom? Ik kan alleen maar aannemen: "door traagheid" zijn de tegenstrijdige relaties van de grootvader met mensen die later tot de leiding van het land kwamen, verborgen.

In dit verband zal ik ook opmerken dat wij, zijn nakomelingen, nog steeds vermoedens hebben dat de grootvader uiteindelijk door zijn eigen, de Reds, is vermoord. Inderdaad, in de geschiedenis van de Chapaev-divisie, zelfs vóór de tragedie met Vasily Ivanovich, waren er verschillende zeer kritieke momenten toen het werd omsingeld, en Chapaev stuurde wanhopige berichten naar het legerhoofdkwartier om hulp te vragen, om versterkingen te sturen, en als reactie daarop - Geen reactie.

Ik acht het zeer waarschijnlijk dat de gebeurtenissen begin september 1919 zo waren geregeld dat ze mijn grootvader fataal zouden worden. Sommigen van degenen die ontevreden waren over de eigenzinnigheid en willekeur van Chapaev (het kunnen ook "militaire experts" zijn van de voormalige officieren die naar de bolsjewieken zijn overgegaan) slaagden erin een plotselinge overval uit te lokken door een wit detachement in de achterkant van de Chapaev-divisie en brachten haar commandant onder kogels. Verre van alles is duidelijk met de omstandigheden van de dood van Vasily Ivanovich ...

De correspondent had de kans om te praten met de historicus-onderzoeker Boris Rozhnov, die al vele jaren op zoek is naar documenten en nieuwe feiten die licht kunnen werpen op het tragische einde van het leven van de beroemde Chapai.Volgens hem ziet een van de opmerkelijke versies er zo uit. Tijdens de aanval van een detachement Witte Kozakken op het hoofdkwartier van de divisie, trof een kogel eerst Chapaev in de arm en daarna raakte hij ernstig gewond in de maag. Twee Hongaarse soldaten van het Rode Leger besloten hun divisiecommandant over de Oeral te sturen en hem op de helft van een houten poort te plaatsen. Toen de soldaten echter, terwijl ze dit geïmproviseerde vlot duwden, de overkant bereikten, zagen ze dat Vasily Ivanovich al dood was. Toen begroeven de Hongaren het lichaam in het kustzand en gooiden riet zodat de vijandelijke Kozakken het graf niet zouden vinden. Toen, in de jaren vijftig, stuurde een van de deelnemers aan die evenementen zelfs een brief aan familieleden, met een gedetailleerd verslag van wat er toen gebeurde, met een beschrijving van waar het gebeurde.

Een groep enthousiastelingen onder leiding van Rozhnov begon enkele jaren geleden op zoek naar het verborgen graf van Chapaev. Het werk werd gehinderd door het feit dat deze plaats zich nu in het buitenland bevindt - de linkeroever van de Oeral, waar het Rode Leger zeilde met het lichaam van hun divisiecommandant, is nu het grondgebied van Kazachstan.

Het lijkt erop dat de zoekmachines een kustgebied hebben gevonden dat op borden lijkt. Uit een meer gedetailleerde studie bleek echter dat de Oeral de afgelopen decennia merkbaar van koers is veranderd. Daarom is nu hoogstwaarschijnlijk de begraafplaats van de beroemde commandant Civil onder water verborgen. Of misschien zijn zijn stoffelijke resten volledig weggespoeld door de beek.

Ondertussen circuleerden er lange tijd geruchten in de USSR dat Vasily Ivanovich Chapaev in feite nog steeds wist te ontsnappen. Er waren zelfs gevallen waarin de "overlevende" Chapai zichzelf verklaarde.

- Een echte golf van dergelijke "verschijningen" was in het midden van de jaren vijftig, - zegt Arkady Chapaev. - Toen Stalin stierf en de harde regimes die voorheen in het land bestonden tot het verleden behoorden, begonnen "overlevende Chapaevs" plotseling de een na de ander te verschijnen in verschillende steden van de Unie.

Hoeveel van zulke "zonen van luitenant Schmidt" waren er toen! Ze werden opgevangen door de veiligheidstroepen. Mijn vader werd herhaaldelijk opgeroepen voor identificatie. Maar elke keer werd het bedrog ontdekt. Men hoefde de "opgestane held" alleen maar te vragen naar enkele alledaagse kleinigheden, naar kleine feiten uit de biografie van de echte Chapaev, de aanvrager in zijn naam "verbrokkelde".

bbabo.Net